Rosiri
De achttienjarige Rosiri, wereldwijze dochter van gescheiden ouders, lift mee op fietsbagagadragers, voortdurend onderweg tussen vader en moeder, school, liefjes, vrienden en vriendinnen. Zeuren doet ze er niet over haar hectisch bestaan, al krijgt ze het wel behoorlijk op de heupen wanneer moeder weer eens belt over de vastgelopen computer, vader in bijzijn van haar lief luidkeels Bob Dylan songs uitschreeuwt mét luchtgitaar en het er niet naar uitziet dat ze het werkstuk Terreurdreiging in Nederland tijdig zal kunnen inleveren.
Rosiri is een heel herkenbaar boek over een cynische, pragmatische meid van gescheiden ouders. Zelden werd het alledaagse zo glashelder en met vaart en humor beschreven.
Een verhaal van en voor deze tijd kortom, en heel onderhuids ook een beetje kritisch voor sommige ouders die er nogal een zootje van maken.
Lees een stukje
Rosiri liep nerveus langs haar vader richting keuken. 'Compleet onterfd, als een planeet die sterft,' riep Hidde. Hij maakte een spastische beweging en deed alsof hij een gitaar in z'n hand had. 'Wil je alsjeblieft NIET zingen als Clint zo meteen komt. Alsjeblieft.' Rosiri keek haar vader smekend aan. Sinds het boek met Nederlandse vertalingen van Dylanliedjes uit was, kon ze Hidde niet meer uitstaan. Hij droeg een T-shirt waarop stond : I'M THE AFTERPARTY terwijl Rosiri al drie keer gevraagd had of hij zich kon omkleden. 'Hey, meneer tamboerijman, speel een lied voor mij' klonk het uit de woonkamer. Rosiri schaamde zich vreselijk en toen ze de bel hoorde rende ze naar haar vader om te zeggen dat hij nu echt z'n kop moest houden.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Erg vreemd boek. Ik ben op 1/4 deel ervan al gestopt met lezen.