
Roots
A. wordt opgesloten in een jeugdinstelling zonder zich te herinneren wat hij mispeuterd heeft. Verlost zijn van de zwerm dominante Afrikaanse vrouwen die elke dag zijn huis én zijn leven overnemen, vindt hij best ok. Maar in de instelling blijft de duivel af en toe zijn lelijke kop opsteken. En dan komt zijn gruwelijke verleden in zijn Afrikaanse thuisland Kungu opnieuw heel dichtbij.
Als kind getuige zijn van verkrachting en moord tekent je voor de rest van je leven. Dit boek toont de diepe sporen die de gebeurtenissen hebben getrokken in A.'s ziel. Het maakt de allesverblindende woede voelbaar die de jongen elk contact met de werkelijkheid doet verliezen.
Lees een stukje
Nog even, jongens, nog even. Dan zal de grond kraken en barsten en de scheuren zullen groeien en loodrecht de muren van de gebouwen oplopen en die zullen ook barsten, hun voegen wijd open, en alles zal naar buiten vloeien als lava, de smurrie die ze ons te vreten geven in de keuken, al het gevloek, de frustraties, de warme hitte van An de psychologe met haar lekker decolleté en ik trek hard aan mijn sigaret en ze gloeit rood op en het spant in mijn broek en ik grijp tussen mijn benen en probeer de duivel weg te duwen en hoe komt dit nu plots, vraag ik me af, waar komt dit vandaan?
Wat andere lezers vinden
Ik vind dat het boek heel erg saai geschreven door Sebastian Leenaert. Ik vind dat het boek geen betekenis heeft omdat ze de islam daarin hebben verwerkt hebben als ganzen. Ze konden beter over mensen schrijven, dan zou ik het misschien leuk hebben gevonden. Ik vind het jammer van de woordkeuze van de regisseur.
ik zal het denk ik wel leuk vinden.
ps:ik heb het nog niet gelezen