
Rode rozen en tortilla's
Dit is een zinnenstrelend, geurig sprookje en een familiesaga. Verteller is Tita's achternicht. Tita zelf is door de traditie veroordeeld om ongehuwd te blijven zodat ze voor haar moeder kan zorgen. Met haar Grote Liefde, Pedro, kan ze alleen communiceren door de maaltijden die ze voor hem bereidt. Bittere tranen op de bruidstaart huilt ze, als hij trouwt met haar oudste zus. En die tranen veroorzaken een catastrofe op hun huwelijksfeest.
Een magische roman is dit, door de bovennatuurlijke gebeurtenissen en de zuiders-exotische sfeer. Met recepten om tijdens het lezen bij te watertanden en om na het lezen zelf te bereiden. Verfilmd als het heerlijke Como agua para chocolate
Lees een stukje
Tita wist heel goed dat haar moeder zich diep vernederd voelde omdat ze haar opnieuw in huis moest opnemen en bovendien voor haar herstel afhankelijk was van Tita’s hulp. Daarom deed Tita haar uiterste best zo goed mogelijk voor haar te zorgen. Ze besteedde veel zorg aan het eten voor haar moeder en vooral aan de ossenstaartsoep, met de oprechte bedoeling dat haar moeder daardoor net als zij weer helemaal beter zou worden. Ze deed het groentenmengsel over in de pan met de ossenstaarten.
Wat andere lezers vinden
Rode rozen en Tortilla’s is een romantisch verhaal met als hoofdpersonage Tita. Tita is de jongste dochter in een Mexicaanse familie. Daardoor moet ze volgens de tradities haar hele leven celibaat blijven om voor haar moeder, mama Elena te zorgen. Dit wordt voor haar uiterst moeilijk aangezien dat ze op haar vijftiende smoorverliefd wordt op Pedro. Wanneer Pedro aan mama Elena vraagt voor Tita’s hand, wordt ze razend. Er was geen enkel discussie mogelijk, ze zou haar jongste dochter nooit uithuwen. Pedro kan zonder Tita geen leven inbeelden. Hij beslist daarom om met haar oudere zus Rosaura te trouwen, zodat hij Tita elke dag zou kunnen zien.
Wat advies voor mensen die aan het twijfelen zijn om het boek al dan wel of niet te lezen, laat jou niet afschrikken door het feit dat er recepten in het boek verwerkt zijn. Het zijn gewoon een stuk of drie bladzijdes die in het begin van ieder hoofdstuk aanwezig zijn. Als de recepten jou niet interesseren, kan je ze gewoon overslaan zonder iets in het verhaal te missen.
Het verhaal zelf was goed verwerkt, alhoewel ik moet zeggen dat ik de personages wat vond tegen vallen. De antagonisten waren allemaal flat karakters. Alhoewel dit tot de karakterontwikkeling van de hoofdpersonage Tita heeft geleid, vond ik het aan de andere kant wel jammer. Het voelde als een gemiste kans om mama Elena als personage zelf te laten ontwikkelen. Om haar bewust te laten worden van de fouten die ze gemaakt heeft. Mama Elena blijft tot en zelfs na haar dood Tita lastig vallen met de onredelijke tradities. Ik was minstens aan het hopen op een verklaring waarom ze zo vastbesloten was deze traditie draaiende te houden.
In het verhaal was er zeker geen gebrek aan spanning. Het meest gebruikte spanning was actiespanning. Doordat de liefde van Tita en Pedro verboden was, mochten ze niet betrapt worden wanneer ze hun iets intiemere momenten met elkaar deelden. Dit zorgde altijd voor spanning wanneer ze onder vier ogen samen waren. Je wist niet wie hun mogelijks ging betrappen en wanneer het eventueel zou gebeuren. Je had daarbovenop ook nog psychologische spanning door de stress die mama Elena aan Tita bezorgde.
Het einde van het boek vond ik wel tegen vallen. Tita en Pedro zijn drieëntwintig jaar lang door al dat moeite geweest, om op het einde beiden op hun huwelijksnacht te sterven. Natuurlijk heeft de schrijfster er een goeie einde van gemaakt door te zeggen dat ze in het hiernamaals gelukkig samen zijn. Maar voor mij was dat niet genoeg. Ik vond het moeilijk om te begrijpen. Als geluk al die tijd in het hiernamaals te bereiken was, waarom moesten ze dan in het leven alle ontberingen doorstaan? Al dan niet, was het nog steeds een goed boek en een aanrader.
Toen ik dit boek voor het eerst in mijn handen had, dacht ik van wat is dit nu weer, maar toen zag ik de binnenkant en werd ik verliefd. Als je het boek opent, zal je zien dat het een ander soort papier is dan andere boeken; ook zie je de mooie foto’s en de leuke recepten. Deze uitwerking heeft me erg aangehaakt wat ik heel belangrijk vind doordat ik iets lees of bekijk als het uitzicht interessant is.
Het hoofdpersonage van het boek is Tita, doorheen het hele boek zitten we in de ik-vorm. Tita is de jongste dochter van mama Elena, Tita heeft nog twee andere zussen. Omdat Tita de jongste is moet ze haar hele leven voor mama Elena zorgen, wat heel erg blijkt te zijn want mama Elena wil niet dat Tita ooit gelukkig is. Het verhaal begint bij hoe ze op de wereld werd gebracht en gaat zo door tot ze ouder word. Tita vertoont haar emoties niet graag daarmee dat ze bijna altijd in de keuken staat. Bij de belangrijke momenten in haar leven word je meegesleurd hoe je die gerechten moet maken terwijl zij ze maakt. Die gerechten worden beïnvloed door haar emoties.
Tita leert op een dag Pedro kennen maar door de Mexicaanse tradities kan ze niet trouwen doordat ze op haar moeder moet letten tot ze sterft. Hierdoor komt Pedro met een oplossing, hij trouwde met de oudste zus van Tita zodat hij dichter kon zijn bij haar. Rosaura, de zus van Tita, weet dat de liefde tussen hen wederzijds is waardoor ze elkaar mogen zien maar het niet mogen tonen aan de buitenwereld en zeker niet aan mama Elena. Dit gaat zo jaren door tot het moment waarop Tita gek word van mama Elena, hierdoor zoekt ze hulp bij dokter Brown. Net voordat ze wou trouwen met haar dokter sterft mama Elena waardoor ze weer geconfronteerd word met Pedro en nu niet weet wie ze moet kiezen.
Ik vond deze culinaire roman heel tof en bijzonder, ik heb namelijk nog nooit zoiets gelezen. Het was spannend, leerrijk, emotioneel en interessant tegelijkertijd.
Deze liefdesroman "Rode rozen en tortilla's" is een echte aanrader!
Toen ik moest kiezen uit een hele grote literatuurlijst, was ik een beetje verdwaald. Ik had nog geen gedacht van welk genre ik wou lezen, dus ging ik boek per boek af, tot er mij eentje aanstond. Dat boek was toevallig "Rode rozen en tortilla's". De achterflap sprak me het meest aan, dus ging ik naar de bib achter dit boek. Toen ik het boek in men handen had, had ik een beetje schrik. Het boek zag er anders uit dan alle andere boeken; een andere vorm, andere soort papier en andere lay-out. Ik nam het boek toch mee naar huis om het een kans te geven. Ik begon er in te lezen en ik bleef maar lezen. Het boek was zo meeslepend en heeft zo mooi verhaal. Ook de recepten maken het boek uniek, de recepten gaven een stukje van het verhaal weer.
Dit romantisch verhaal is gevestigd in Mexico, met Tita als hoofdpersonage. Een onbekende persoon in het verhaal is de ik-persoon en beschrijft eigenlijk een verhaal van haar familie uit het verleden. Ze zegt eerst hoe zij ter wereld is gebracht en sleurt ons dan mee in een historisch verhaal. Ze verteld over de traditionele familie waarin zij en haar mama zijn groot gebracht. Het meest van al praat ze over Tita, wij beleven het hele verhaal vanuit haar standpunt.
In het verhaal verteld Tita hoe ze moest zorgen voor haar afschuwelijke moeder 'mama Elena' en hoe ze verliefd werd op Pedro terwijl hen verboden werd samen te zijn. Tita kwam Pedro op een dag tegen en was meteen verliefd. Omdat Tita de jongste van het gezin was moest zij heel haar leven voor haar moeder zorgen en mocht ze dus niet gaan trouwen met haar geliefde. Mama Elena deed er dan ook alles aan om Tita en Pedro uiteen te houden. Maar Pedro liet zich niet doen en trouwde met Rosaura, de zus van Tita, om zo dichter bij Tita te zijn.
Tita leidde een heel triestig leven, om haar gedachten te verzetten was ze dag in dag uit bezig in de keuken. Daar maakte ze de lekkerste gerechten die er maar konden zijn. Die gerechten waren wel sterk te beïnvloeden door Tita's emoties, zo is het wel een paar keer fout gegaan.
De vorm van het boek met alle recepten en foto's geven iets mooi weer. Zo'n boeken zie je niet veel en dat maakt het boek zo bekend. De recepten en foto's versterken de emoties die je krijgt bij het lezen. Ook is het leuk dat alle recepten tot in detail worden uitgeschreven.
Ga naar de bib en lees dit boek, want dit is een echte aanrader! Het is een boek om nooit te vergeten.
Deze liefdesroman "Rode rozen en tortilla's" is een echte aanrader!
Toen ik moest kiezen uit een hele grote literatuurlijst, was ik een beetje verdwaald. Ik had nog geen gedacht van welk genre ik wou lezen, dus ging ik boek per boek af, tot er mij eentje aanstond. Dat boek was toevallig "Rode rozen en tortilla's". De achterflap sprak me het meest aan, dus ging ik naar de bib achter dit boek. Toen ik het boek in men handen had, had ik een beetje schrik. Het boek zag er anders uit dan alle andere boeken; een andere vorm, andere soort papier en andere lay-out. Ik nam het boek toch mee naar huis om het een kans te geven. Ik begon er in te lezen en ik bleef maar lezen. Het boek was zo meeslepend en heeft zo mooi verhaal. Ook de recepten maken het boek uniek, de recepten gaven een stukje van het verhaal weer.
Dit romantisch verhaal is gevestigd in Mexico, met Tita als hoofdpersonage. Een onbekende persoon in het verhaal is de ik-persoon en beschrijft eigenlijk een verhaal van haar familie uit het verleden. Ze zegt eerst hoe zij ter wereld is gebracht en sleurt ons dan mee in een historisch verhaal. Ze verteld over de traditionele familie waarin zij en haar mama zijn groot gebracht. Het meest van al praat ze over Tita, wij beleven het hele verhaal vanuit haar standpunt.
In het verhaal verteld Tita hoe ze moest zorgen voor haar afschuwelijke moeder 'mama Elena' en hoe ze verliefd werd op Pedro terwijl hen verboden werd samen te zijn. Tita kwam Pedro op een dag tegen en was meteen verliefd. Omdat Tita de jongste van het gezin was moest zij heel haar leven voor haar moeder zorgen en mocht ze dus niet gaan trouwen met haar geliefde. Mama Elena deed er dan ook alles aan om Tita en Pedro uiteen te houden. Maar Pedro liet zich niet doen en trouwde met Rosaura, de zus van Tita, om zo dichter bij Tita te zijn.
Tita leidde een heel triestig leven, om haar gedachten te verzetten was ze dag in dag uit bezig in de keuken. Daar maakte ze de lekkerste gerechten die er maar konden zijn. Die gerechten waren wel sterk te beïnvloeden door Tita's emoties, zo is het wel een paar keer fout gegaan.
De vorm van het boek met alle recepten en foto's geven iets mooi weer. Zo'n boeken zie je niet veel en dat maakt het boek zo bekend. De recepten en foto's versterken de emoties die je krijgt bij het lezen. Ook is het leuk dat alle recepten tot in detail worden uitgeschreven.
Ga naar de bib en lees dit boek, want dit is een echte aanrader! Het is een boek om nooit te vergeten.
Ik ben een leerling van het College O.-L.-V.-ten Doorn te Eeklo. Voor mijn boekbespreking heb ik gekozen om het boek 'Rode rozen en tortilla's' te lezen.<br>
Dit is een boek gevuld met fantasie en een vleugje romantiek. Ik ben op zich helemaal geen boekenworm, waardoor ik al snel een boek "saai" zal vinden. Dit is zeker niet van toepassing op dit boek.<br>
Rode rozen en tortilla's gaat over een familie De La Garza in Mexico. Het gezin telt in zijn geheel een moeder Elena en haar drie dochters. Het hoofdpersonage is Tita, de jongste dochter van de drie. Haar vader is zeer vroeg gestorven aan een hartinfarct. Moeder Elena bleef over met haar drie dochters waarvoor ze niet kon zorgen en doordat ze het al moeilijk genoeg had om de Haciënda te leiden besloot Nasha om de opvoeding van het kind op zich te nemen. Nasha is vrouw zonder kinderen die meehielp in de keuken. Moeder Elena nam dit aanbod graag aan.
Tita groeide letterlijk op in de keuken van Nasha, hierdoor leerde Tita de kneepjes van het vak. Eenmaal Tita 15 jaar is leert ze de liefde van haar leven kennen 'Pedro'. Maar er doet zich een groot probleem voor, aangezien Tita de jongste dochter van de drie is, moet zij voor haar moeder zorgen tot ze sterft en mag ze dus niet als eerste trouwen.<br>
De liefde tussen Pedro en Tita is zo groot dat Pedro besliste om met de oudste zus van Tita te trouwen Rosaura, zo kan Pedro altijd in de buurt vertoeven van Tita.<br>
De gerechten in dit boek geven weer hoe Tita haar liefde deelde voor Pedro. In ieder gerecht zat er een speciale boodschap verwerkt. Eenmaal toen Pedro en Rosaura verhuizen op aandringen van de moeder stort de wereld van Tita in elkaar. Nu heeft ze niets meer om zich aan op te trekken. Op een dag leert ze dokter Brown kennen. Hij leert haar om terug te genieten van het leven en meer dan dat. Hij vroeg haar ten huwelijk maar toen stierf haar moeder. Door de dood van haar moeder keerden haar zus Rosaura en haar onbereikbare liefde terug naar het ouderlijk huis.<br>
Pedro en Tita komen tot inzicht hoe groot hun liefde is voor elkaar. Tita wijst Dokter Brown af en zet haar gedachten volledig op Pedro. Uiteindelijk sterf Tita haar zus aan een acute darmontsteking en krijgt ze een intieme relatie met Pedro.
Ze vertrokken allebei naar het verloren paradijs en zouden nooit meer van elkaar gescheiden worden.
Ik las het boek ‘Rode rozen en tortilla’s’ van Laura Esquivel. Het verhaal ging over een vrouw die verliefd was op Pedro, maar ze kon niet met hem trouwen vanwege een familiekwestie. Ze hield van koken en ze probeerde aan de hand van de gerechten, die ze Pedro voorschotelde, haar liefde te uiten. Het is een echte aanrader voor iedereen die houdt van romantiek en culinair koken.<br>
Tita De La Garza hield zielsveel van Pedro, maar een familietraditie stond dit in de weg. De traditie hield in dat de jongste dochter van het gezin niet mocht trouwen, geen kinderen mocht krijgen en haar hele leven moest zorgen voor haar moeder. Tita had een slechte band met haar moeder Elena. Enerzijds omdat ze niet mocht trouwen en anderzijds omdat ze altijd commentaar had op alles wat Tita deed. Pedro trouwde met de oudere zus van Tita om dichter bij zijn ware liefde te kunnen zijn. Al snel werd duidelijk dat Elena hun geluk altijd in de weg stond. Het overlijden van Elena was als het ware een bevrijding voor Tita. Doordat alle gebeurtenissen uitvoerig werden beschreven, werd je als lezer meegenomen in het verhaal.<br>
Bovendien waren culinaire gerechten ook een belangrijk element in het boek. Alle hoofdstukken begonnen met een recept. Er werd altijd uitgebreid verteld hoe de maaltijd werd bereid. Door de uitvoerige beschrijving kun je dit recept ook zelf namaken. De gerechten hadden altijd een verband met een bepaalde gebeurtenis uit Tita’s leven. Tita hield van koken, want ze was letterlijk opgegroeid in de keuken. Ze maakte haar gerechten altijd met veel zorg en liefde klaar.<br>
Verder werd het boek geschreven in een alwetend hij-perspectief. Eerst dacht ik dat het uit het standpunt van Tita zelf werd verteld, maar op het einde van het boek werd duidelijk dat het werd verteld door de kleindochter van Pedro. Blijkbaar worden de verhalen van het liefdeskoppel van generatie op generatie doorgegeven. Familie is dan ook een belangrijk thema in deze roman.
Kort samengevat is dit boek erg vlot te lezen en ideaal voor vrouwen die houden van romantiek en koken. De gerechtjes die in dit boek staan, kan je bovendien ook zelf eens maken. Dit is zeker een aanrader.
‘Rode Rozen En Tortilla’s’, een kookboek met een verhaal.
Ik heb onlangs het boek 'Rode Rozen En Tortilla’s' gelezen van Laura Esquivel. Allereerst wil ik meedelen dat dit boek een echte aanrader is voor meiden die houden van koken en romantiek. In het begin van 'Rode Rozen En Tortilla's' is het even wennen aan de recepten die er steeds tussen verschijnen. Natuurlijk kun je na het lezen je honger stillen door met de recepten een heerlijk gerecht te maken. Geloof me, honger krijg je tijdens het lezen zeker en vast! Eens je begonnen bent aan het boek is stoppen een moeilijke opdracht. Ik denk wel dat 'Rode Rozen En Tortilla's' een apart boek is. Je moet ervan houden. Laura Esquivel toont in haar boek aan hoe koken en de liefde met elkaar overeenkomen. Ze neemt een kookboek waarna ze dit laat overgieten door een smeuïge roman. Tijdens het verhaal laat ze je heel de tijd meevoelen met Tita, het hoofdpersonage van het boek. Het boek brengt veel tranen naar boven. Het ene moment zijn het tranen van ontroering maar het andere moment zijn het tranen van geluk. Wanneer Tita en Pedro verliefd worden op elkaar is dit een verboden liefde. Tita’s moeder is niet akkoord met hun liefde voor elkaar. De enige manier waarop de twee tortelduifjes samen kunnen blijven, is door Pedro en Rosaura (Tita’s zus) in het huwelijk te laten treden. Wanneer dokter Brown in het verhaal opduikt wordt hij ook verliefd op haar. Dit vond ik heel spannend en onverwachts. Ook dit huwelijk ging niet door. Tita’s liefde voor Pedro is zo sterk waardoor ze dokter Brown links laat liggen. Het gebruik van het spreekwoord ‘De liefde man gaat door de maag’ wordt in dit boek prachtig naar voor gebracht. Dit was natuurlijk ook Laura’s bedoeling. Door gebruik van recepten probeert Tita haar liefde voor Pedro te tonen. Ik vind de schrijfstijl erg mooi aangepast aan het thema van het boek. Er worden veel woorden met betrekking tot keukenzaken gebruikt, wat het nóg interessanter maakt. Ik ben een echte fan van dit boek omdat het mijn persoonlijke interesses beantwoordt. Voor mij is ‘Rode Rozen En Tortilla’s’ een echt culinair hoogstandje!
Hou je van romantiek, spanning, magie en eten? Dan is dit boek zeker aan te raden!
Dit magische, verboden liefdesverhaal waar het gezegde “de liefde van de man gaat door de maag” zorgde voor het toch wel happy end, speelt zich af in Mexico, in de Haciënda.
Het gaat over Tita, de jongste dochter van de familie De La Garza die is geboren in de keuken. Maar in Mexico is het niet zoals bij ons, dat de jongste verwend word. Maar daar is het traditie dat de laatstgeborene ongehuwd en thuis blijft om te zorgen voor de moeder tot die sterft. Natuurlijk komt ze haar ware liefde tegen, Pedro. Maar door de traditie is deze liefde gedoemd om te mislukken. Doordat de liefde wederzijds is beslist Pedro te trouwen met Tita haar grote zus zodat hij toch bij haar in de buurt blijft. Door de achterdochtige moeder kunnen ze enkel communiceren via gerechten. Elk hoofdstuk begint met een gerecht waar je water van in je mond krijgt. De manier waarop de gerechten geschreven zijn is zeer speciaal, je voelt dat er gevoelens in gelegd zijn. Wanneer Pedro na veel spanningen uit het leven van Tita verdwijnt stort ze in. Ze zit zo diep in een depressie dat er een dokter aan te pas moet komen, Dr. Brown. Hij geeft haar weer hoop dat liefde niet altijd pijn doet. Als hij haar ten huwelijk vraagt had ze nooit gedacht nog ooit iets met Pedro te kunnen beginnen. Maar toch, als haar moeder sterft ziet ze hem weer en beseft ze dat Pedro haar ware liefde is. Ze annuleert de trouw met de dokter en gaat weer volop voor Pedro. Maar hij is nog steeds samen met haar grote zus, waarbij hij ondertussen al een kind heeft dat hetzelfde lot als Tita te wachten staat. Zouden Tita en Pedro daar niets aan doen? Ware liefde kan je tenslotte niet tegenhouden. Komen Pedro en Tita nog samen? Dat is de hoofdvraag die je je heel het verhaal lang stelt.
Als je het antwoord wilt weten lees dit boek dan zeker. Het leest super vlot, dat kan komen doordat het geschreven is in het hij-perspectief. De verteller weet alle gevoelens van alle personages, wat het boek vlot maakt. Laat je zeker niet afschrikken door de recepten of te veel romantiek. De recepten zijn juist het pluspunt van het boek die je ook eens kan uitproberen. Het is een boek met veel romantiek maar ook spannende momenten en onverwachte wendingen, zoals de revolutionairen die op bezoek komen.
Veel leesplezier!
‘Tita huilde al bij voorbaat toen ze werd geboren, misschien omdat ze wist dat door een beslissing van het lot het huwelijk voor haar in dit leven niet was weggelegd.’
Het boek is een culinaire roman voorgesteld als een familiesaga. Het hoofdpersonage Tita, is de jongste dochter in de familie De la Garza. Door een ouderwetse traditie zou Tita nooit mogen trouwen. Zij moet tot de dood van “Mama Elena” voor haar zorgen.
Toen Tita vijftien was, werd ze verliefd op Pedro. Deze liefde was wederzijds. Op een dag kwam Pedro aan Mama Elena de hand van Tita vragen, maar die kreeg hij niet. Tita moest voor haar zorgen. Mama Elena stelde aan Pedro voor met Rosaura, die twee jaar ouder is dan Tita, te trouwen. Pedro ging hier mee akkoord want zo kon hij bij Tita blijven. De enige manier waarop Tita nu nog kon communiceren met hem was door met al haar liefde gerechten voor hem te maken.
Doorheen de jaren maakte Mama Elena het leven van Tita zuur. Wanneer Tita eens gelukkig was, verpestte Mama Elena het iedere keer. Tita creëert een ontzettende haat tegenover Mama Elena. Ze wordt gek en zoekt rust bij dokter Brown. Bij hem vindt ze die rust en ze wil met hem trouwen, maar wanneer haar moeder wordt overvallen, keert ze terug naar huis. Na enkele maanden sterft Mama Elena.
De dood van Mama Elena zorgde ervoor dat Pedro en Rosaura terug naar huis kwamen, zij waren enkele jaren geleden naar een ander land gestuurd door Mama Elena. De terugkomst van Pedro wekte bij Tita terug gevoelens op en ze wordt verward. Voor wie zou ze nu moet kiezen? Rosaura weet dat Pedro zijn gevoelens voor Tita nog steeds wederzijds zijn en keurt een relatie tussen hen goed, maar deze mag zolang zij leeft niet zichtbaar zijn voor de buitenwereld.
Aan het einde van het boek sterft Rosaura en kunnen Tita en Pedro eindelijk samen zijn maar tijdens een intiem moment sterven ze en brandt de hele haciënda af.
Ik vond het leuke aan dit boek dat het een boek was geschreven in een hij-perspectief, specifieker het alwetend perspectief. De verteller stond helemaal buiten het verhaal maar wist toch alle gevoelens die door de verschillende personages gingen.
Ik vond het een zeer mooi en interessant boek dat zeer gemakkelijk was om te lezen. Het boek is spannend, maar op zijn eigen manier. Ik had op sommige momenten niet eens door dat er iets spannend zat aan te komen totdat het verhaal opeens een heel andere wending kreeg of er iemand stierf. Het thema van het boek is volgens mij onbereikbare liefde, maar het gaat ook over hoe anders je leven kan lopen als bepaalde gebeurtenissen niet zouden hebben plaatsgevonden. Mocht Moeder Elena nog een dochter hebben gekregen, was Tita gelukkig getrouwd en als Tita in plaats van kwartels met rozenblaadjes iets anders had gemaakt, was haar zus misschien nooit meegenomen geweest. Persoonlijk ga ik niet akkoord met de keuzes die Tita heeft gemaakt, want elke keuze die ze maakte, zorgde enkel voor meer problemen en meer harten die werden gebroken. Wat ik heel speciaal vond aan het boek was de manier waarop ze een recept aan het vertellen was en voor je het wist werd meegevoerd naar een herinnering of nieuwe wending in het verhaal. Ik heb het boek gelezen omdat de traditie van Tita’s familie mij interessant leek. Ook Mexico en zijn sfeer trok me aan. Het boek is zeker een aanrader als je houdt van verhalen over moeilijke liefde, tradities en warme culturen met een tintje magie.
Het boek is een liefdesroman. Tita werd geboren in de keuken, misschien ontstond daar al haar liefde voor de keuken. Ze is verliefd op Pedro. De traditie zegt echter dat het jongste meisje niet mag huwen zolang de moeder in leven is. Omdat Pedro niet mag trouwen met haar, trouwt hij dan maar met haar zuster Rosaura, zo kan hij toch altijd in de buurt van Tita vertoeven.
In elk hoofdstuk wordt de bereidwijze van een gerecht beschreven zoals Tita ze klaar maakt. Ze legt zo haar gevoelens in de gerechten. Met elk gerecht bereikt ze een soort verbondenheid tussen haar en Pedro.
Wanneer Pedro en Rosaura die bevallen is verhuizen, verliest Tita alle belangstelling voor het leven. Het nieuws wordt gebracht dat de kleine gestorven is. Tita verwijt haar moeder. Haar moeder sluit haar op maar de dokter haalt haar thuis weg. De dokter geraakt verliefd op haar en hij vraagt haar ten huwelijk. Wanneer haar moeder verlamd geraakt, keert Tita terug naar huis. Haar moeder denkt dat Tita haar wil vergiftigen, ze eet niet meer en ze sterft. De dokter gaat familie ophalen voor het trouwfeest maar ondertussen vrijen Tita en Pedro.
Moeder Elena staat plots terug voor Tita en ze vraagt waarom ze niet uit de buurt van Pedro gebleven is. Tita is een maand over tijd. Moeder is boos maar het kan Tita niet meer schelen. Het spookbeeld van haar moeder verdwijnt. Haar spieren ontspannen, ze heeft geen pijn meer, ze is niet meer in verwachting. Pedro geraakt zwaar verbrand, hij wil enkel Tita bij zich. John keert terug maar hij ziet dat Tita veranderd is en het huwelijk wordt afgelast.
Rosaura sterft aan een acute darmverstopping. Esperanza, de dochter van Rosaura en Pedro trouwt met Alex, de zoon van dokter John. Alle koppels worden vrolijk. Pedro & Tita zijn voor het eerst alleen samen. Ze vrijen. Het getik van Pedro’s hart stopt plots. Ze ziet het lichtgevende licht van Pedro, ze laat zich naar hem voeren, ze smelten samen in een omhelzing. Nooit zullen ze nog gescheiden worden.
Het boek is boeiend van in het begin tot het einde, er zijn geen saaie hoofdstukken en gedurende het volledige verhaal vragen we ons af wat er zal gebeuren met de liefde tussen Tita en Pedro. Bij het begin van het boek zijn de hoofdstukken levensecht maar nadien worden het hoofdstukken die met veel fantasie geschreven zijn. Het boek heeft wel een ‘happy end’ want ze zijn voor eeuwig verenigd. Er is het gezegde ‘de liefde van de man gaat door de maag’, dit is absoluut het thema van dit boek. Door middel van haar gerechten probeert ze haar geliefde te overtuigen en te bereiken en dat lukt haar ook.
Als je houdt van lekker eten, overgoten met een saus van romantiek en gekruid met een snuifje magie dan is ‘Rode rozen en tortilla’s’ een absolute aanrader.
Tita, een jonge Mexicaanse, woont begin 20ste eeuw met haar moeder en zussen op een hacienda. Omdat Tita de jongste dochter is mag zij volgens de traditie niet trouwen maar moet ze bij haar moeder op de hacienda blijven om voor haar te zorgen tot ze sterft. Tita wordt echter verliefd op Pedro en Pedro op haar. Haar moeder wil niet toegeven en stelt voor dat Pedro trouwt met de zus van Tita, Rosaura. Tita kan het alleen maar met lede ogen aanzien. De liefde tussen haar en Pedro blijft echter bestaan en als Rosaura uiteindelijk sterft en mama Elena ondertussen ook is overleden kunnen de twee geliefden huwen maar dan slaat het noodlot toe…
Eénmaal je begint te lezen in ‘Rode rozen en tortilla’s’ dan kan je nog maar moeilijk stoppen. Omdat Tita opgegroeid is in de keuken en eten heel belangrijk is begint elk hoofdstuk, dat telkens de naam draagt van een gerecht, met een recept dat zodanig wordt beschreven dat het water je in de mond komt. Tita probeert met Pedro te communiceren via de gerechten die zij klaarmaakt, iets wat haar wonderwel ook lukt. Het verhaal is daarom niet helemaal realistisch maar het heeft iets van een sprookje of je kan het ook magie noemen. Daardoor leest het zeer vlot en wordt je als het ware naar de laatste pagina toe gezogen.
Het boek zelf ziet er zeer aantrekkelijk uit en bevat veel foto’s met typisch Mexicaanse beelden waardoor je als lezer het gevoel hebt in Mexico te zijn en je je ondergedompeld voelt in die cultuur.
Samenvattend: ‘Rode rozen en tortilla’s‘ is één van die boeken die je zou moeten gelezen hebben en die je lang bijblijft!
Ten eerste vond ik het een leuk en aangenaam boek om te lezen. Het las zeer vlot en er was een goede afwisseling tussen recept en verhaal. In het begin vond ik het raar dat er zoveel recepten in stonden, maar het stoorde me niet. Integendeel, zo leer je nog iets bij en kan je deze recepten eens zelf uitproberen.
Vervolgens wordt er in het boek ook veel spanning gecreëerd. De gebeurtenissen volgen redelijk snel op elkaar, waardoor het boek plots een heel anders wending krijgt. Er gebeuren dan zaken die je in het begin helemaal niet zou verwachten. In het begin denk je dan dat Tita en Pedro trouwen, maar hij trouwt met de zus. De spanning wordt ook opgewekt door vragen op te roepen over de ruimte. Je denkt dat het verhaal zich op een rustige, plattelandse Haciënda afspeelt en dan plots vallen de revolutionairen binnen op de Haciënda, wordt Tita verkracht en worden vele bezittingen meegenomen. Zo wordt er op verschillende manieren spanning opgewekt en blijft het verhaal spannend tot op het einde!
Ten slotte heeft het boek een mooie en romantische verhaallijn met een onverwacht einde. Het verhaal gaat over Pedro en Tita die op elkaar verliefd zijn, maar geen koppel mogen zijn en zeker niet rouwen. Tita haar traditie zegt namelijk dat de eerstgeborene voor haar moeder moet zorgen tot ze sterft. Tita probeert dan maar haar liefde aan Pedro te tonen door telkens voor hem te koken. Maar telkens ze een gerecht maakt, gebeurt er wel iets speciaals. Dit komt omdat ze zoveel verdriet heeft, dat er telkens magische tranen het gerecht vallen. Zo komt het dat iedereen op de trouw van Pedro en Rosaura misselijk wordt. Rosaura, de oudste zus van Tita, is namelijk getrouw met Pedro omdat ze moest van mama Elena. Omdat mama Elena ziet dat Tita en Pedro elkaar nog blijven ontmoeten, stuurt ze Pedro weg van de Haciënda. Tita valt in zo een erge depressie dan ze weggaat van de Haciënda met alle gevolgen van dien. Als je het einde wil weten, moet je het boek zelf maar eens lezen. Het is een echte aanrader!
Een goed en mooi boek met veel keukentips in. Soms wel rare trekjes, maar dat kan er nog door.
Een echte aanrader! Om in te beginnen lezen en niet meer te stoppen... Een boek waarin je zo ingezogen wordt! De cultuur wordt ook zo mooi beschreven! Tiptiptip: houd eten bij de hand als de honger opkomt bij het lezen van de heerlijke gerechten!!! :) Jasna xxx
Het is echt wel een mooi boek.
Je moet er denk ik wel van houden maar ik zou het toch een uitproberen.
Het is de moeite waard !
Echt een zalig boek, ik raad het andere lezers aan om het te lezen!Je kan er ook veel mee bij leren.De leute der nog mee!!!