Meisje, vrouw, anders
Twaalf verhalen van twaalf vrouwen. Vrouwen die wriemelen, wroeten en worstelen met het leven. Vrouwen wiens levens op één of andere manier met elkaar verbonden zijn. Bovendien hebben deze twaalf vrouwen een belangrijk kenmerk gemeenschappelijk: ze hebben allemaal een kleur, wat het wroeten en wriemelen vaak net nog iets moeilijker/uitdagender maakt. Maar bovenal zijn het boeiende vrouwen, van 19 tot 93 jaar, van diverse pluimage, van toneelschrijfster tot leerkracht.
Het boek is bijzonder rijk aan thema's en daardoor ook enorm veelzijdig: zo komen racisme, feminisme, #metoo, BlackLivesMatters en nog zoveel meer maatschappelijk relevante items aan bod.
Het is even wennen aan de schrijfstijl, want de auteur gebruikt geen hoofdletters aan het begin van een zin, noch interpunctie op het einde van een alinea. Indrukwekkend leesvoer!
Lees een stukje
volgens mij heb je gelijk, antwoordde Dominque later op de middag in het veganistische restaurant Cranks aan Leicester Square toen Nzinga had geopperd dat Dominques relatiegeschiedenis met overwegend blonde vriendinnen wellicht aangaf dat ze aan zelfwalging leed; vraag je eens af of je niet bent gehersenspoeld door het witte schoonheidsideaal, zuster, je moet je echt meer in de zwarte feministische politiek gaan verdiepen
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Vertel het iemand
Confrontaties
De roos uit het beton
De stilte van de vrouwen
Wereldwijven
Wat andere lezers vinden
Heel mooi boek