Eén mens is genoeg
Op een dag - de ongelukkigste dag van haar leven - overlijdt de vader van Juliette plotseling. Het is 4 oktober 1959. Hij was de zanger van hun orkest, waarin ook Juliette, haar broer Louis en de kleine Mia zitten. Na zijn dood valt de groep uiteen, omdat Louis niet meer verder wil. Ook breekt hij met zijn moeder. Daarvoor heeft Louis zo zijn redenen. Voor Juliette breekt een heel moeilijke tijd aan.
De auteur weet haar personages goed te beschrijven. Je leeft met hen mee, vooral als blijkt dat Juliettes moeder van haar leven een grote puinhoop maakt. Daarbij schetst de schrijfster een prachtig beeld van de tijd waarin de gebeurtenissen zich afspelen.
Lees een stukje
Muisstil werd het opeens. En in die stilte begon Louis te spreken. Of ze onze pa ooit had horen wenen? Nee? Hij dus wel. Kon ze zich voorstellen hoe dat was? Onze pa door de muur horen wenen, omdat zíj daar per se met haar hand in de broek van een ander moest zitten, jazeker, in de broek van een ander, met die woorden stonden ze het te vertellen aan de schoolpoort, en altijd juist als hij voorbijkwam.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Allemaal willen we de hemel
De rest van ons leven
Lopen voor je leven
Little Black Spiders
Malou van de mussen
Wat andere lezers vinden
Dit boek is niet zo saai. Er zijn veel leuke spreekwoorden, tussentaal en oud-Antwerps. Het is wel een beetje moeilijk om het boek te volgen in het begin, maar als je verder leest dan begrijp je het verhaal wel.
Ik snapte er niets van eigenlijk. Sorry. Voor de rest vond ik het wel goed.
Stom boek! Ik raad het niet aan.
Dit boek is niet leuk, het zit vol met saaie delen en is slecht geschreven. Ik raad dit boek niet aan.