
Dulle Griet
Griet leeft in een wereld vol bange mensen. Griet is anders. Voor niks of niemand bang. Het maakt andere mensen boos. Ze vinden Griet stout, ze vinden haar gemeen. Hoe vaker mensen haar pesten en uitschelden, hoe gemener Griet wordt. Je ziet op de prenten dat de mensen veel te dicht bij elkaar wonen. Je ziet dat ze Griet uitstoten en weg sturen. Griet stapt weg, ze is veel te groot en te sterk voor die mensen. Ze gaat op zoek naar de duivel. Maar ze is niet alleen. De wereld is te vol en er is veel lelijks.
Een schilderij van heel lang geleden heeft de schrijver en tekenaar ideeën gegeven voor dit verhaal. Ook dat oude schilderij heet Dulle Griet. En ook dat schilderij, van Pieter Bruegel de Oude vertelt over oorlog en geweld. En over vrouwen in een wereld die niet zo van vrouwen houdt.
Lees een stukje
Griet zou het aan de duivel vragen of hij haar hebben wilde. Of hij wat voor haar voelde. Of hij misschien een hart voor haar had. En dus was ze op weg naar de hel, ook al wist ze niet precies waar die lag. Of hing. Of stond.
Wat andere lezers vinden
het saaiste maar wel coolste boek EVER
soms een beetje (veel) SAAI
coole naam
ken ik niet
IK MOEST BIJNA WENEN
oersaai
ik vind het geen leuk boek omdat ik het niet ken.
ik vind de kaft lelijk