
Dorsvloer vol confetti
Katelijne is het enige meisje in een hecht en strenggelovig gezin. Met haar zes broers groeit ze op op Zeeuwse melkboerderij, eind jaren tachtig van de vorige eeuw. Alles in het gezin draait rond het geloof en rond de boerderij. Er is geen tv, de radio is er alleen voor het weerbericht en andere lectuur dan de bijbel en een paar vrome boeken is er niet te vinden.
Katelijnes broers werken volop mee op de boerderij en ook Katelijne doet haar best - al blijft ze als meisje een buitenbeetje. Het liefste van al luistert ze naar de verhalen van haar oma, waar ze zelf op inpikt of die ze later lichtjes aangedikt verder vertelt. Die verhalen voeden haar fantasie én haar verlangen naar een ander bestaan.
Ook als het reilen en zeilen op een boerderij en een strenggelovige gemeenschap ver van je bed zijn, neemt dit boek je helemaal mee. Met een milde toon en een heldere taal beschrijft Franca Treur hoe Katelijne de wereld waarin ze leeft met liefde maar ook met lichte twijfel bekijkt.
Lees een stukje
Aan de ene kant veracht ze Suzanne om haar schijterigheid, maar Suzannes afkeer zorgt er ook voor dat in het beeld van de boerderij als de heilige spil een barstje begint te ontstaan dat Katelijne meer dan welkom is, en plotseling begint ze zelf aan tafel ook te klagen over stank en ongewassen armen. Het verlangen om mee te doen is niet verdwenen; er komt alleen iets bij wat mokt om het feit dat alles waar het hier om draait ook bestaat zonder dat zij daar ook maar iets aan hoeft bij te dragen.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.