De stad
De stad is eeuwenoud. Ze voert voortdurend oorlog. Ze wordt steeds maar groter en groter. De keizer is een jonge man, ook al zou hij al oud moeten zijn. Eeuwenoud. Er komt geen einde aan zijn heerschappij, waaronder de inwoners van de stad niet meer zijn dan voedsel voor de machine. Maar hoe maak je een einde aan iemand die onsterfelijk en onaantastbaar is? De rebellen hebben nog een laatste hoop: generaal Shuskara, die door de keizer verraden werd en spoorloos verdween.
De stad is geen gemakkelijk boek. Personages komen soms heel even voor om dan in latere delen erg belangrijk te worden, dus je moet je hoofd erbij houden. Ook het proza zelf is vrij zwaar. Het verhaal maakt het echter meer dan de moeite waard. Aan de ene kant gaat het om de mensen die het opnemen tegen een bijna goddelijk wezen. Aan de andere kant blijkt er nog veel meer op het spel te staan dan ze kunnen begrijpen.
Lees een stukje
Tatoeages waren niet zeldzaam, zeker niet onder soldaten. Sommigen hadden afbeeldingen van spinnen of panters, als merkteken van hun stam. Maar deze man was net een plaatjesboek; zijn bovenlichaam was vrijwel helemaal bedekt met vogels, beesten en obscure tekens. Hij had zelfs tatoeages op zijn hoofdhuid. […] Op de rechterschouder van het lijk zat een wit litteken, in de vorm van een S, dat Bartellus bekend voorkwam. Met een frons keek hij er nog eens goed naar.
Het is een brandmerk, drong het langzaam tot Bartellus door. Er kwam een herinnering bij hem op die ook onmiddellijk weer verdween.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.