De cementen tuin

‘De cementen tuin’ is een roman geschreven door de Engelse schrijver Ian McEwan. De originele versie van het verhaal heet ‘The cement Garden’ en deze is vertaald naar het Nederlands. Het is een vrij kort verhaal van zo’n 198 pagina’s en leest naar mijn mening erg vlot.

Het vertelperspectief is in de ik-vorm vanuit het hoofpersonage Jack. De jongen is 15 jaar en heeft heel wat last van de pubertijd. Het verhaal beschrijft een gezin van twee ouders met vier kinderen. De oudste dochter heet Julie en zij is 16 jaar. Jack, de protagonist is 15 jaar en heeft nog een zusje, Seu, van 12 jaar en een broertje, Tom, van amper 3 jaar.

 De ouders zijn zeer streng en hierdoor hebben de kinderen vrij weinig ervaring op zowel sociaal als seksueel vlak. De vader had een passie voor tuinieren. Hierbij moest Jack soms helpen maar de jongen was druk met zichzelf bezig. Wanneer de vader half invalide wordt en niet meer precies kan tuinieren besluit hij de tuin te verharden met cement. Niet veel later sterft de man aan een hartaanval en wordt ook de moeder van het gezin ernstig ziek. Drie dagen later sterft ook zij. De kinderen willen niet naar een weeshuis en zijn opzoek naar zelfstandigheid. Om die reden besluiten ze om de moeder in een kist te begraven in de kelder van het huis. De kist werd dichtgesmeerd met overgebleven cement en zo hielden ze de dood van hun mama een hele tijd geheim. Julie, de oudste zus, zorgde voor het huishouden en het kleinste broertje, Tom. Het geheim wordt pas ontdekt wanneer Derek, de vriend van Julie, na twee jaar naar de politie stapt nadat hij Julie en Jack betrapt op seksuele handelingen. Het verhaal eindigt met blauwe zwaailichten die te zien zijn op de muur.

Ik vind het een vreemd verhaal. Ik vond het niet erg realistisch dat de kinderen twee jaar lang hun moeder verborgen konden houden zonder dat iemand daar iets van merkte. Ik bleef ook achter met heel wat vragen zoals : ‘Wat als één van de kinderen een ongeluk had of ziek werd?’. Het incest voorgeval schrok mij ook af. Bovendien vind ik dat er weinig spanning in het verhaal zat en denk ik dat er beter kon nagedacht worden over het einde van het boek. De schrijfstijl van McEwan vond ik wel goed, maar ik raad het boek niet aan voor gevoelige lezers.

Het boek De cementen tuin is een roman. Het is geschreven door de Britse schrijver Ian McEwan. Het vertelperspectief is de ik-vorm omdat het volledige verhaal verteld is vanuit het standpunt van Jack, een 15-jarige jongen. Hij is het hoofdpersonage. 

Het gaat over een gezin met vier kinderen waarbij de vader heel streng is en de kinderen niemand mogen uitnodigen bij hun thuis daarom hebben ze amper vrienden en beginnen ze met elkaar te experimenteren op seksueel vlak. Op een dag waren Jack en zijn vader beton aan het aanleggen in de tuin, maar toen Jack naar boven was om te masturberen kreeg zijn vader een hartaanval. Even later werd ook de moeder ernstig ziek en drie dagen na de verjaardag van Jack is ze ook gestorven. De oudste zus heeft haar gevonden na school. Omdat de kinderen niet naar een weeshuis of pleeggezin willen hebben de kinderen de moeder in een doos gelegd en het opgevuld met cement. Het leven ging verder, Julie de oudste zus zorgde voor Tom het klein broertje en voor het huishouden.

Twee jaar later is Julie samen met een jongen Derek. Toen hij in het huis kwam rook hij de geur van de dode moeder, maar de kinderen maakten hem wijs dat het hun hond was. Terwijl Julie samen was met Derek hebben broer en zus elkaar ontmaagd, maar Derek kwam juist binnen. Vanaf dan is hij naar de politie gestapt omdat alles verdacht was in het huis.

Ik vind het een heel raar boek om te lezen en ook een beetje overdreven omdat de kinderen met elkaar seksueel contact hebben en ze de moeder bewaren in de kelder.

Zelf vond ik het boek niet zo aangenaam om te lezen gezien het rare onderwerp en er zat ook niet veel spanning in het verhaal.

Het verhaal speelt zich af tijdens de zomer in Engeland. *opgepast, spoilers (nvdr)* 

Een gezin met 4 kinderen, de vader is een broze, opvliegende, door obsessie gekwelde man, hij heeft reeds een hartinfarct gehad en is daardoor invalide. De moeder heeft een slepende ziekte en brengt haar tijd vooral door in bed, de oudste dochter is Julie. Zij is 16 jaar en zit in het atletiek team van school, ze heeft reeds het junior record gewonnen namelijk de 100 en 200 meter sprint, de volgende in rij is Jack ,14 jaar hij is het personage dat ons het verhaal vertelt, na Jack is Seu geboren een meisje van 12 jaar, en dan is er Tom,Tom is pas 3 jaar.

Op een dag stopt er een vrachtwagen aan de deur met 15 zakken cement, mijn vader roept mij om te helpen om de zakken naar de kelder te dragen mijn moeder is boos omdat er niet veel geld is en Tom dringend nieuwe kleren nodig heeft om naar school te gaan, als later ook het zand word geleverd moet ik helpen met mijn vader om van onze tuin een betonnen vlak te maken, zo is er geen probleem meer met onkruid. Na een tijdje werken ga ik even naar de badkamer, ik heb ontdekt wat masturberen is, als ik terug kom ligt mijn vader dood op de grond,het zware werk en de warmte werden hem fataal. Met mijn moeder gaat het steeds slechter en weigert om nog naar de dokter te gaan, ze neemt haar medicatie en blijft grotendeels in bed,mijn oudste zus Julie neemt de zorgen van Tom over en kookt voor ons.

De dag voor de zomervakantie komt Julie iets voor mij thuis van school en ontdekt dat ons moeder overleden is,Tom is ontroostbaar.

Mijn moeder had me net voor haar dood verteld dat ze weldra naar het ziekenhuis zou moeten dat we goed voor elkaar moesten zorgen en het huis mooi onderhouden zodat we niet naar een pleeggezin zouden moeten en konden samenblijven en het huis houden, ze had ook geld op een rekening gezet zodat Julie eten kon kopen voor ons met die woorden in mijn achterhoofd beslis ik om samen met Julie moeder te begraven in de kelder, er was cement en zand genoeg. Zo gezegd, zo gedaan.

We hielden alles verborgen voor de buitenwereld, het huis proper houden lukte ons niet zo goed en Tom had het erg moeilijk, hij gedroeg zich weer als een baby en verkleede zich als meisje.

We zijn nu 2 jaar verder ik masturbeer nog steeds en Julie heeft een vriendje, Derek een jongen van 23 jaar die zijn geld verdient met snookeren, als Derek op een dag bij ons op bezoek komt ruikt hij moeder de beton op de put is namelijk gebarsten, wij zijn ondertussen gewend geraakt aan de geur en de vliegen, we vertellen hem dat onze hond daar begraven ligt en hij herstelt de put voor ons.Julie en ik speelden vroeger vaak onderzoekertje met Seu, dan lag ze naakt voor ons en raakten we haar vagina aan, op een avond toen Derek weg was waren Julie en ik alleen op de kamer en hadden een sexuele aantrekking tot elkaar plots kwam Derek te kamer binnen, hij was zeer boos en liep weg, Julie en ik ontmaagden elkaar, toen kwam de politie aan.

De titel ‘The Cement Garden’ slaat op het tuinproject van de vader van de kinderen die in het boek sterft, maar als hij net aan dit project begonnen is, met het bedekken van zijn tuin met cement, sterft hij. Vlak daarna sterft ook hun moeder, maar hun moeder word door de kinderen in een kist die gevuld is met cement. Ik vond het onderwerp van dit boek, het bewaren van het geheim heel leuk om te lezen. Het leven zonder ouders ligt natuurlijk helemaal buiten mijn wereld, ik ben nog nooit met zoiets in contact gekomen maar ik denk dat ik het daardoor juist zo een interessant boek vond. Ik dacht eerst dat het boek wat oppervlakkig zou zijn maar het bleek juist heel diepgaand te zijn. Ik ben blij dat het boek niet zo oppervlakkig was, vaak wordt het dan zo langdradig. Mijn verwachtingen zijn dus niet goed uitgekomen.
De hoofdpersoon Jack is niet echt een held maar toch kun je hem een beetje als een held beschouwen. Hij houdt zich sterk ondanks het geval dat hij z’n beide ouders kwijt is, ook probeert hij zijn broertje Tom te helpen door een jongetje waar hij ruzie mee heeft te waarschuwen.
In het boek leer je alle personages wel heel goed kennen. Toch kan ik het me wel voorstellen, ze willen niet dat ze uit elkaar gehaald worden. De beslissingen die de personages nemen zijn natuurlijk onaanvaardbaar, je moeder begraven in het cement kan niet. Daarom vond ik het verhaal wat mysterieus en een beetje onrealistisch.
Ik vond het taalgebruik redelijk simpel maar als ik toch een woord niet begreep hoefde ik alleen maar verder te lezen en dan begreep ik het. Het is een goed boek en ik zou het zeker aan anderen aanraden. Je kan je een klein beetje in de personages inleven omdat ze ongeveer dezelfde leeftijd hebben als wij.

'The cement garden' is een boek van de engelse schrijver Ian McEwan. Het boek is vertaald in het Nederlands door Heleen ten Holt. In België en Nederland kan je dit boek terugvinden onder de naam 'De cementen tuin'. Het boek leest heel vlot en telt 198 pagina’s. Ik vind dat de schrijver alles in detail vertelt, waardoor het niet moeilijk is om het verloop van het boek te volgen. Het hele verhaal door beleef je alle gebeurtenissen door de ogen van Jack. Er wordt dus geschreven in het ik-perspectief. De verteltijd is ongeveer even snel als de vertelde tijd.
Ik vind het boek niet echt spannend, er wordt geen spanning opgebouwd doorheen het verhaal. Het gezin, waar het allemaal rond draait, wordt eerst geconfronteerd met de dood van de papa. Wat later gaat ook de mama dood na een aanslepende ziekte. Na de dood van hun ouders willen de kinderen hun zelfstandigheid niet opgeven. Daarom besluiten hun zoon en 2 dochters haar op een wel heel speciale manier te begraven. In het verloop van het verhaal gaat het voornamelijk over hun dagelijkse leven en de wel heel speciale relatie die broer en zus met elkaar ontwikkelen. Ze hebben een aparte manier van samenleven, maar ik vind niet dat er daardoor een extra spanning in het verhaal zit. Het einde is eerder verwacht en normaal, wat ik jammer vind. Als ik een boek lees, heb ik graag een onverwacht einde. Zodat je alles pas snapt nadat je alle gebeurtenissen van het boek op een rijtje gezet hebt en je zegt tegen jezelf: ‘Ah, daarom is dit en dat gebeurd, nu snap ik het’.
Ik raad het boek niet aan aan mijn vrienden. Dit komt omdat ik het niet heel boeiend vind. Mocht het boek een verassend einde gehad hebben, zou ‘De cementen tuin’ een hele andere indruk op mij achter gelaten hebben.
Dit boek is ook verfilmd in het Engels, met Nederlandstalige ondertiteling.

<i>The Cement Garden</i> van Ian McEwan (of de Nederlandse vertaling hiervan) vind ik wel de moeite waard om te lezen. Toch moet ik iedereen waarschuwen dat het een vrij apart onderwerp is. Als je het als lezer te schokkend vind raad ik aan om een andere van McEwans boeken te lezen!