
Bruna
Laure, professor psychologie, begint na een traumatische gebeurtenis te drinken. Het drinken evolueert onopvallend, van gezellig meedrinken, naar eentje tijdens het koken en nog eentje na het eten tot ze het niet meer onder controle heeft. Dan ontmoet ze Bruna, een achttienjarige meid, die haar confronteert met haar dronkenschap en eerlijk en frank de waarheid durft te zeggen.
Deze novelle zet Laure zowel als slachtoffer en als dader neer. Hannelore Bedert doet dit met veel inlevingsvermogen, ze laat daarbij enerzijds overdreven sentiment en anderzijds beschuldigend vingerwijzen achterwege. Ondanks het zware thema krijgt het verhaal hierdoor een zekere warmte. Bruna werd geschreven in opdracht van Te Gek!?, een campagne die het taboe rond psychische problemen wil slopen.
Lees een stukje
Zie je wel, Laure. Normaal doen is de beste manier om door het leven te gaan. Niemand heeft in de gaten hoe je er echt aan toe bent. Het waren vreemden daarbinnen, alles is goed, kalmeer. Ik maak nog net geen vreugdedansje. Op het moment dat ik naar buiten loop, terwijl ik me zo rechtop mogelijk probeer te houden, terwijl ik in mijn hoofd begin te juichen omdat ik eindelijk frisse lucht kan inademen, terwijl het lijkt alsof mijn zicht weer helder wordt, hoor ik een stem achter mij. 'Als je echt wilt dat ze het niet zien, dan zul je het trillen onder controle moeten krijgen.'
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.