Bloed en beenderen
In Orïsha kan je ‘maji’, mensen met magische krachten, herkennen aan hun donkere huid en hun zilverwitte haar. Dit opvallende uiterlijk maakt het helaas ook erg makkelijk om ze onder de duim te houden, en op magie staat al jaren de doodstraf.
Zélie, een rebelse jonge maji, ontmoet op een dag Amari, een prinses op de vlucht voor haar broer, kroonprins Inan. Hij heeft gezworen om magie voor eens en voor altijd uit te roeien. Ontketent Zélie een revolutie, of tekent ze juist het doodvonnis van alle maji? En aan wiens kant staat Amari eigenlijk?
In dit eerste deel van een spannende trilogie leef je afwisselend mee met deze drie hoofdrolspelers. Wie tussen de regels leest, zal in dit fantasyverhaal trouwens een paar echo’s van de echte wereld opvangen.
Lees een stukje
‘Opschieten’, draag ik mezelf op. De voorraad lucht in mijn longen raakt steeds verder op. Ik heb geen tijd om te falen. Ik heb mijn magie nu nodig.
‘Oya, alsjeblieft.’
Het gebed voelt vreemd, als een half geleerde en helemaal vergeten taal, maar nu mijn magie is gewekt zou onze band sterker moeten zijn dan ooit. Als ik haar roep, moet ze antwoord geven.
‘Help me. Leid me. Geef me kracht. Laat me mijn broer beschermen en de geesten die hier vastzitten bevrijden.’
Ik sluit mijn ogen en verzamel de tintelende energie van de doden in mijn botten.
Ik heb de rol bestudeerd.
Ik kan dit.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
The hate u give
Nimmernacht
De heerschappij van de maskers
Toen wij vogels waren
De laatste magiër
Wat andere lezers vinden
Beste boek.
Ik snap het niet
Ik vind het echt een heel leuk boek, ik las het hier op boekenzoeker en de informatie die er bij stond sprak me zeker aan. Ik was het daarom ook gaan kopen bij een boekenwinkel hier in de buurt, ik zit nu bij hoofdstuk 13 en ik sta er al hellemaal versteld door. Het boek is fijn om te lezen en de karaktertrekken worden zeer goed omschreven. Een van de fijnste boeken die ik tot nu toe gelezen heb! Zeker een aanrader.
Korte samenvatting: Zélie moet proberen de magie terug te brengen die jaren geleden verdwenen is, dit gaat als volgt. Twintig jaar geleden, toen de wrede koning Saran alle Majalieten vermoordde, verdwenen alle spreuken in Orissa. De afstammelingen van deze magische duistere mensen worden nu onderdrukt en vernederd. Toen Zélie per ongeluk in contact kwam met de koningsdochter Amari, stal ze de boekrol waarvan werd gezegd dat deze alle magie zou terugbrengen, en ze deden er alles aan om het te doen. Ze worden achtervolgd door Prince Inan, die zijn eigen problemen heeft met Magic. Overal schuilt gevaar in Orïsha, maar het grootste gevaar ligt misschien in haar groeiende gevoelens voor de vijand. Zélie herinnert zich die avond nog goed toen ze toekeek hoe de echtgenoot van de koning haar moeder ophing. Sindsdien is magie altijd een dodelijke zonde geweest, en een donkere huid is niet te onderschatten dit is een klein trauma voor Zélie maar dit probeert ze met veel passie te overwinnen.
Ik denk dat het personage op de omslag Zélie is, met een donkere huid en wit haar. Nadat ik snel gewend was geraakt aan de namen in het verhaal, begon ik en bleef ik gefascineerd door lezen. De schrijfstijl is geweldig. Er zijn voldoende plotwisselingen en sommigen waren totaal onverwacht, en de manier om verhalen te vertellen en met andere ogen naar verhalen kijken loopt door het boek.
Positieve elementen: Dit boek heeft een mooie kaft en ik vind de tekst op de achterkant mooi. Dit is een prachtig boek met een spannend verhaal, vol drama, verraad en romantiek. Nadat u bent begonnen met lezen, gaat u verder willen lezen zonder te stoppen, het zoog je echt mee zonder het door te hebben.
Negatieve elementen: Het tempo van het boek lag wel redelijk hoog waardoor paar kleine dingen verloren gingen. Soms een beetje oppervlakkig en had de indruk dat Inan en Amari niet echt veel in het verhaal voorkwamen en voor Amari vond ik dat ze een zeer vlak karakter dus moeilijk in te schatten wat deze lange reis met haar heeft gedaan.
Eindoordeel: Het was een zeer speciaal boek en had er nog nooit van gehoord totdat ik de vergelijking las met J.K Rowling wat toch een gigantisch grote naam is in de schrijfwereld. Wat Tomi betreft de schrijfster Tomi Adeyemi is dat ze wel echt goed uitblinkt in vooral haar hoofdpersonage een grote innerlijke wereld te tonen en ons zo geïnteresseerd te houden want het is toch wel 472 pagina’s dus het is wel nodig dat het niet het zelfde heel de tijd wordt. Vond wel dat ze als Amerikaanse met Nigeriaanse roots er in haar verhaal wel de Black Live Matters-beweging er in te verwerken omdat het voor haar ook een manier is om subtiel te kunnen communiceren met haar publiek zonder het expliciet te zeggen met de overduidelijke woorden. De fantasywereld maakt de mensen misschien minder beter gewaar dat er iets mis is in de wereld maar misschien is deze visie incorrect en trekken ze er effectief wel een les uit.
Skeer
slecht boek