Wij houden van Tsjernobyl : een kroniek van de toekomst
De bekendste ramp met een kerncentrale gebeurde in 1986 in Tsjernobyl, Oekraïne. Er is veel geschreven over deze ramp. Alleen: wat deden de bewoners? Die verhalen ontbreken meestal. In dit boek vertellen tientallen mensen over de dagen net na de ramp, over de chaos en de straling. Andere mensen vertelden over de ziektes die ze vele jaren later kregen. Soms zijn het trieste verhalen, soms word je boos (omdat de overheid het gevaar fout inschatte en dus mensen in gevaar bracht). Gelukkig lees je ook vrolijke stukken.
Deze Wit-Russische auteur, Svetlana Alexijevtisj, kreeg in 2015 de Nobelprijs. Dat wil al wat zeggen, natuurlijk. Voor dit boek sprak ze met honderden mensen. In het boek schrijft ze de verhalen neer. Haar techniek is speciaal: ze schrijft gewoon neer wat de mensen vertelden, en geeft geen verdere commentaar. Slachtoffers, medeplichtigen en toeschouwers lijken rechtstreeks te spreken tot jou, de lezer.
Lees een stukje
In het begin veranderden we allemaal in een rariteit... Het woord "Tsjernobylets", inwoner van Tsjernobyl, klinkt tot op de dag van vandaag als een alarmsignaal. Iedereen kijkt jouw kant op... Hij komt daarvandaan!
Zo voelde het die eerste dagen... We hadden niet alleen onze stad verloren, maar ons hele leven!
De derde dag verlieten we ons huis. De reactor stond in brand. Ik herinner me dat één van mijn vrienden zei: "Het ruikt naar de reactor." Een onbeschrijflijke geur. Maar er werd al over in de kranten geschreven. Ze veranderden Tsjernobyl in een horrofabriek alsof het een tekenfilm was. Maar we moeten hem begrijpen, omdat we met hem moeten leven.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Het Achterhuis
Bezoekjaren
Het meisje met de parel
Persepolis
11 september
Wat andere lezers vinden
Ik ben al bijna bejaard, en als kind van elf maakte ik de ramp in Tsjernobyl weliswaar van ver maar toch ook erg bewust mee.
Dit boek is als een stamp in je maag. En dat is in dit geval een groot compliment - want boeken hoeven je niet altijd een goed gevoel te geven. Doorheen de geschreven woorden hoor je de stemmen van de mensen die het meemaakten: de slachtoffers, de redders, de helden, de ambtenaren. De onschuldigen en de schuldigen. En daardoorheen: de doden.