Vertraging

De titel van het boek Vertraging van Tim Krabbé zegt meteen waarmee het verhaal begint: het hoofdpersonage, de 47-jarige Jacques Bekker, loopt tijdens een tussenlanding in Sydney vertraging op en besluit om zijn jeugdliefde Moniek Ilegems op te zoeken. Als hij even later bij haar huis aankomt, staat Moniek net op het punt te vertrekken. Voor hij het goed en wel beseft, laat Jacques zich door Moniek meeslepen in haar avontuur en rijden ze samen door het Australische binnenland, op de vlucht voor de politie. Moniek wordt namelijk gezocht voor fraude. Het wordt zowel voor de lezer als voor Jacques vrij snel duidelijk dat ze gebruik maakt van hem, maar toch slaagt Jacques er niet in van haar weg te lopen. Uiteindelijk kan het niet anders dan heel erg slecht aflopen.
Hoewel alles in het begin heel snel gaat, vond ik het verhaal vrij langdradig. Je blijft als lezer wel verder lezen omdat je je, net als Jacques zelf trouwens, blijft afvragen waarom hij in godsnaam heel zijn leven omgooit voor zo’n onbetrouwbare vrouw. Het antwoord komt in kleine stukjes: na elk ‘Australisch’ hoofdstuk volgt een kort ‘Oostends’ hoofdstuk dat zich dertig jaar geleden afspeelt en Jacques’ mysterieuze verlangen naar Moniek verklaart. Deze afwisseling doorbrak voor mij toch een beetje de langdradigheid van het boek.
Op het einde komt alles in een stroomversnelling terecht en wordt de spanning opgedreven, maar ben je als lezer uiteindelijk ook blij dat het voorbij is. Omdat ik me maar moeilijk kon inleven in de personages en hun handelingen, lag het verhaal te ver van mijn bed.
Doe mij volgende keer maar weer een fantasyboek!

Toen ik een boek zocht in de rekken van de bibliotheek, was ik blij dat ik al heel snel mijn keuze had gemaakt.
Het betrof een klein vierkant boekje dat zeer compact in de hand lag. Achteraf gezien is het wel de bedoeling dat een boek er zo uiterlijk moest uitzien. Maar in de bibliotheek ondervond ik het op die manier. Op de kaft stond een afbeelding van een verlaten autosnelweg met daarop een titel “Vertraging”. Daar stond ik dan even en vervolgens las ik de korte inhoud.
Het gaat daadwerkelijk om een vertraging en een vliegtuig was er ook bij betrokken. Ik vind deze titel vooral goed omdat het alle mogelijkheden van het verhaal open laat. Daarmee bedoel ik, dat je van tevoren, wanneer je alleen maar de titel leest, nooit kan weten waar het boek over gaat.
Ik nam het boek mee naar huis. Er waren niet veel beschrijvingen. Ik las zinnen die de auteur mooi heeft kunnen verwoorden. En dat heb ik graag bij het lezen van een boek. Gewoonweg een zin opnieuw lezen omdat het zo leuk en prachtig verteld is. Het boek zat vol met wendingen, onverwachte gebeurtenissen en keuzes die het hoofdpersonage moest maken. Het verhaal begon ook met iets wat totaal niet verwacht kwam.
Om het kort en bondig te zeggen: het verhaal was op zich zeer goed in elkaar gestoken waardoor het een spannende sfeer kreeg. Ik kan niet veel negatiefs bedenken over het boek. Vaak had ik wel een sprankje boosheid door Moniek omdat ze Jacques al sinds toen ze jong waren meesleept. Maar ja, men kan niet boos zijn op een personage omdat de auteur haar zo gecreëerd heeft. Bedrog en gemeenheid staan centraal in dit boek. Ik raad iedereen, die van een spannend, goed in elkaar geknutseld verhaal houdt, dit boek te lezen.

Als derde en laatste boek las ik ‘Vertraging’ van Tim Krabbé. Het hoofdpersonage is Jacques Bekker.
Hij is 47 jaar oud en zeer impulsief, na een jeugdliefde van 30 jaar geleden verlaat hij zijn vrouw Sonja –die in Amsterdam woont- tijdens een vliegtuigvertraging in Australië. Over Jacque’s uiterlijk wordt weinig gezegd. Er wordt wel verteld dat hij een baard heeft, en na een tijdje scheert hij zijn hoofd kaal, om niet herkend te worden. Hij is namelijk op de vlucht met Moniek, die een groot mode-imperium heeft uitgebouwd. Hij is bovendien ook TV-presentator van een taalshow en schrijver. Moniek is totaal het tegenovergestelde. Haar uiterlijk wordt wel letterlijk beschreven. “Het was een mooie vrouw, hij had het al aan haar gebaren gezien, en nu zag hij het van dichtbij. Vrij klein, met iets krachtigs en verends. Blote gebruinde armen, kleine ogen, een klaproosgeverfde mond.” Ze heeft een sterk karakter en laat zich niet de les spellen door iets of iemand. De vertelde tijd is 143 pagina’s, de laatste pagina werd niet genummerd. Het verhaal speelt zich af in de jaren 90, de vertelde tijd is enkele maanden. In de oneven hoofdstukken wordt er in het heden, Australië verteld. In de even hoofdstukken blikken we terug naar Oostende, dertig jaar geleden. Na hoofdstuk 9 gaat het net andersom. Het verhaal speelt zich dus af op twee locaties, in Australië en Oostende. “Ze stapten uit in een drukke winkelstraat tussen de wolkenkrabbers, en daar stond hij dan: Sydney.” Dit wijst op Australië. “Ditmaal ging Jacques alles, en was Oostende het doel van zijn reis.” en “De tweede dag haalden ze Oostende; de bromfiets hield zich goed.” Dit wijst dus op Oostende. Ik kon geen voorbeeld vinden van een ellips zo ook van een metafoor. De schrijver maakt geen (?) gebruik van stijlfiguren en of beeldspraak. Als ik het boek moet samenvatten in één woord zou ik zeggen: spannend. De website heeft mij een redelijk goede tip gegeven. Het is niet bepaald een boek dat ik zelf zou uitkiezen, omdat het onderwerp mij niet erg aanspreekt. Ik zag er nochtans niet tegenop om het te lezen, en het eindigt totaal anders dan verwacht.