Cover van boek Slaap!
Zet op jouw leeslijst
Op jouw leeslijst
Klik op dit icoon om een boek op je leeslijst te zetten.
De Geus | 2006 | 160 pagina's
ISBN: 9044504320
Dit boek staat in de lijst Nachtelijke verhalen

Slaap!

Zij slaapt nooit, hij slaapt nooit. Ze ontmoeten elkaar ’s nachts aan de intercom van een appartement waar zij ‘belletje trek’ doet. Daar woont hij. Voortaan ontmoeten ze elkaar ’s nachts in kroegen, hopend op alcohol en andere slaapafleidingen. Ze verliezen elkaar en vinden elkaar, allebei nog steeds zoekend. Een verhaal over twee mensen op zoek naar slaap.

Dit verhaal is zo schrijnend dat het vaak heel grappig wordt. Je zwemt op een stroom vreemde fantasieën en gewoonten. Die stroomversnellingen doen je, net als de hoofdpersonages, tegen de kant botsen. Dit boek lezen is een avontuur door de nacht van drank en prostitutie, maar vooral door heel doordringende eenzaamheid. Voor zo’n boek laat je graag je slaap.

Lees een stukje

'Slaapt en doet uw oogskes toe', suste hij zichzelf. Hij had niet veel nodig. Ik wekte hem met een gebrul waar ik zelf van schrok. Wat hij wel dacht? Slapen op dit uur van de dag? Haad hij geen idee hoezeer ik dat zou willen? Maar ik kon niet slapen. Ik niet, nee. Ook 's nachts niet, nee. Ik moest uren naar slapende mensen kijken. Waarom dacht hij dat ik 's nachts wegliep? Boeiend is anders!

Beluister een stukje

Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.

Staat dit boek in jouw bib?

Wat andere lezers vinden

Score van de lezers
3.609755
Emily Goethals
09/06/2022
4

Ik heb het boek “Slaap!” van Annelies Verbeke gelezen voor een literatuuropdracht op school.

Dit boek heb ik gekozen na het lezen van de korte inhoud, die mij nieuwsgierig gemaakt had. Het thema is slapeloosheid en de verregaande gevolgen.

Het boek telt slechts 160 pagina’s en leest redelijk vlot, alhoewel het niet altijd duidelijk was wie er aan het woord was. Het boek is namelijk geschreven in de “ik”-vorm en beide protagonisten, Maya en Benoit, zijn afwisselend aan het woord.

De eerste hoofdpersonage is Maya. Maya is een jonge vrouw die lijdt aan slapeloosheid. Het gaat zelfs zo ver dat zij boos is op mensen die wel goed kunnen slapen. Door haar probleem raakt zij bijna iedereen kwijt die haar lief is. Zij zakt steeds verder weg in de marginaliteit, gaat ’s nachts op café, drinkt haar zat, ze gaat midden in de nacht gaan aanbellen bij mensen in flatgebouwen,… Zo ontmoet ze op een nacht ook Benoit.

Benoit is het tweede hoofdpersonage, hij is een iets oudere man. Benoit heeft – net als Maya- een slaapprobleem en ook heel wat psychische problemen als gevolg van een traumatische jeugdervaring. Het eerste deel van het boek gaat dan ook veel over de jeugd van Benoit. Hij had een heel goede band met zijn moeder. Echter is hij reeds op jonge leeftijd zijn moeder kwijtgeraakt. Eerst werd hij in een jeugdinstelling geplaatst, waar hij het totaal niet naar zijn zin had. Door een ontsnappingspoging, samen met zijn moeder, is zij aangereden en overleden in zijn bijzijn.

Benoit vindt troost in zijn denkbeeldige vriend, potvis Frederik. Dit is zijn manier om af en toe aan de harde realiteit te ontsnappen.

Het hele boek gaat eigenlijk over deze 2 personen en hun strubbelingen in het leven. Heel even vormen ze een koppel maar dit duurt niet lang. Ze geraken elkaar kwijt. Maya komt in het ziekenhuis terecht na een ongeval. Benoit daarentegen komt in een psychiatrische instelling terecht na een brandstichting. Op het einde van het boek komen ze elkaar terug tegen.

Ik vond het vooral ontroerend, pakkend verhaal, een verhaal over twee eenzame mensen met allerhande problemen. Het is niet echt een boek met een happy ending. Sommige fragmenten vond ik ook wel grappig. Bijvoorbeeld : de moeder van Benoit was prostituee, zij ontving mannen bij haar thuis. Ze kookte eerst voor hen en nadien verdwenen ze in de slaapkamer. Toen Benoit, als kleine jongen , de mannen hoorde kreunen, dacht hij dat dit was omdat ze teveel gegeten hadden.

Kortom : het boek is zeker een aanrader.

Isalie Denayer
24/05/2022
4

Ik las het boek ‘slaap!’ van Annelies Verbeke voor een literatuuropdracht voor school. Dit boek sprak mij aan door het onderwerp, slapeloosheid. Dit is een thema waar veel jongeren zich in kunnen vinden, ook ik. Dit probleem speelt zich vaak af bij mensen van mijn leeftijd, toch wordt dit weinig besproken of verholpen. Ik vindt het daarom ook tof dat dit boek het thema even naar boven haalt.

In dit boek is er een werkloze vrouw, Maya (23 jaar) die kampt met slapeloosheid. Ze slaapt dus zeer weinig en gaat vaak uit verveling ronddwalen op straat en soms zelf mensen lastigvallen. Dit doet ze omdat ze het gevoel heeft dat niemand haar snapt en dat frustreert haar. Op een avond, wanneer ze mensen wil gaan wakker houden. Zo komt ze Benoit tegen, een iets oudere man die ook kampt met slaapproblemen. Ze leren elkaar kennen en gaan zo ’s nachts samen op straat. Dit zijn de twee protagonisten, in het verhaal wordt er voortdurend in een ik-perspectief gesproken dat Maya en Benoit afwisselt. In het verhaal is dit niet altijd duidelijk. Het is in het begin even wennen aan de manier hoe de schrijfster schrijft en ook wat verwarrend. Dit went wel naar gelang het verhaal vordert. Ook de tijd is niet echt duidelijk, er wordt veel gebruik gemaakt van flashbacks waardoor je vaak niet goed weet waar je precies in de tijd zit. Deze afwisseling zorgt ervoor dat ik de spanning niet voelde, doordat je vaak moest nadenken tussendoor waar precies je zit in het verhaal en wie er juist aan het vertellen was. Dan opeens komt Remco erbij, veel weet je er niet van, wel dat hij de vriend is van Maya. Wat later in het verhaal stopt hij de relatie doordat hij het niet aan kon dat Maya steeds wakker werd.

Het was een mooi maar ook verwarrend boek. Het is zeker een aanrader, het is een onderwerp dat best weinig besproken wordt en wat onbekend is daarom vind ik het zeker en vast een boek om eens te lezen. Zo ervaar je eens hoe het is voor mensen die echt kampen met deze slapeloosheid en het dus zeker niet vanzelfsprekend is.

Amber Roelandt
24/04/2022
4

Ik heb het boek ‘Slaap!’ van Annelies Verbeke gelezen voor een literatuuropdracht voor school. Ik heb dit boek gekozen omdat de kaft en de korte inhoud die ik online kon vinden me wel aanspraken.

Het is ook geen dik boek, het telt maar 154 bladzijden wat totaal niet veel is. Het boek sprak me direct aan omdat het over een onderwerp gaat dat realiteit is en dus niet verzonnen is.

Je wordt als snel met de neus op de feiten gedrukt, slapeloosheid is een echt probleem. Het boek gaat over een jong meisje genaamd Maya, zij kampt met een serieus slaapprobleem. Door haar slapeloosheid is ze erg gefrustreerd en begrijpt ze personen niet die wel een goed slaapritme hebben. Het gaat zelfs zo ver dat ze in de nacht op stap gaat en gaat aanbellen bij mensen om te kijken of ze nog wakker zijn of om hun wakker te maken. Dit wordt voor haar een soort routine. Op een doodnormale dag/nacht komt ze Benoit tegen, een oudere man die met hetzelfde probleem kampt. Ze blijven een hele tijd samen en het verhaal gaat grotendeels over hun twee. Ze kunnen alle twee niet omgaan met hun probleem waardoor ze vrienden en zelfs partners verliezen.

Het ene hoofdstuk gaat over Maya en het ander over Benoit. Zo komt er een soort afwisseling waardoor het lezen niet saai wordt. Elk hoofdstuk is in het ik-perspectief geschreven. Ik vind het best wel een ingewikkeld boek om te lezen omdat het een gedachtegang is van twee verschillende personages, soms had ik niet eens door wanneer er een personage-wisseling plaats vond. De schrijfster maakt veel gebruik van flashbacks waardoor je soms wat in de war kan raken.

Persoonlijk vond ik het wel een goed boek desondanks de depressieve sfeer. Het boek gaat over een serieus onderwerp en ik vind dat dat ook wel eens aangekaart mag worden.

LUNA DOSSCHE
21/04/2022
4

Ik heb het boek Slaap! van Annelies Verbeke gelezen voor een literatuuropdracht van school. Dit boek sprak me erg aan omdat het leek alsof het ook een beetje over deze tijd ging, het paste goed. Het was een boeiend boek om te lezen omdat de hoofdstukken wisselden tussen Maya en Benoit, dat zijn dan ook de protagonisten. Er zijn wel wat onduidelijkheden in bepaalde stukken van het verhaal, maar dat heeft te maken met hoe ze zich voelen. Maar wat goed is aan dit boek is dat de onduidelijkheden iets later worden uitgelegd

Slaap! is een roman met heel ingewikkelde persoonlijkheden. Wat ik vooral leuk vond aan het boek is dat je elk personage echt goed kan beschrijven. De eerste protagonist is Maya, Maya lijdt aan een slaapgebrek. Uit frustratie houd ze ’s nachts mensen wakker.  De tweede protagonist is Benoit, hij lijdt ook aan een slaapgebrek, zo leren Maya en Benoit elkaar kennen. Hij fantaseert veel over een potvis die Frederik heet. Dan hebben we Remco, je krijgt weinig over hem te weten alleen dat hij haar vriend is en haar uiteindelijk verlaat omdat hij het beu is dat hij telkens wakker gemaakt wordt. En nonkel Hugo is de oom van Maya, hij is overleden aan een drankprobleem.

Ik vond het een zeer mooi boek, desondanks dat sommige situaties  moeilijk te begrijpen waren vormde het een mooi geheel. De gebruikte woorden of zinnen waren makkelijk te begrijpen waardoor je makkelijk doorheen het boek leest. Wat ik zeer leuk vond is dat je eigenlijk alles wist over de personages, je wist precies wat ze dachten en zeiden. Ook zijn de gebeurtenissen onvoorspelbaar, wat het lezen ook weer vlotter maakt. Er wordt wat minder aandacht geschonken aan slapeloosheid wat heel fijn is want zo komen er ook nog andere zaken aan bod. Ik vind het zeker een aanrader.

Kyara De Paepe
18/02/2022
2

Ik heb het boek “Slaap!” van Annelies Verbeke gelezen voor een literatuuropdracht voor school. Ik heb voor dit boek gekozen omdat dit een toegankelijk thema is en omdat de flaptekst mij aansprak.

In het begin vond ik het een zeer leuk en duidelijk boek. Ik had zin om verder te lezen. Maar na een tiental bladzijden vond ik het moeilijk om het verhaal te volgen, ik denk dat dit kwam door het gebruik van flashbacks. Ook moest ik af en toe een pagina herlezen omdat ik het niet goed begreep. Soms vond ik het moeilijk om te begrijpen wie er aan het woord was.

Maya is de protagonist en Benoit is de antagonist. Maya is een jonge vrouw die kampt met ernstige slaapproblemen. Wat ze ook doet, ze kan maar niet in slaap vallen. Ze zit hier zo mee verveeld dat ze met zichzelf geen blijf weet. Ook het feit dat niemand haar begrijpt frustreert haar.

Tijdens haar slapeloze nachten dwaalt ze vaak over straat om andere mensen hun slaap te ontnemen. Dit doet ze door mensen ’s nachts op te bellen of aan de deur te gaan aanbellen.

Maar op een avond ontmoet ze Benoit. Benoit is een man die met hetzelfde probleem als Maya kampt. Uit het boek kon ik afleiden dat Benoit een moeilijke jeugd gehad heeft.  Hij is ook een tijdje opgenomen geweest in de psychiatrie door zijn rijke fantasieën.

Doordat Maya eindelijk iemand gevonden had die haar begreep kreeg ze een relatie met Benoit. Helaas was die relatie van korte duur.

Maya belandde in het ziekenhuis door een zelfmoordpoging, hierdoor verdween het contact met Benoit.

Uiteindelijk komen de twee elkaar toch weer tegen. Hierdoor starten ze toch weer een relatie.

Vanaf het midden van het boek werd het boek ingewikkeld doordat ze van de hak op de tak sprongen. Doordat het boek ook redelijk voorspelbaar was mistte ik persoonlijk wat spanning. Ik zou het boek dus niet echt aanraden.

Flore Buysse
16/02/2022
0

Ik heb het boek ‘Slaap!’ gelezen voor school. Toen ik de achterkant van het boek las, sprak mij dat aan. In het begin, toen ik begon te lezen, vond ik het niet makkelijk om te volgen. Ik wist niet goed wie er telkens aan het woord was.

Eenmaal ik verder in het boek aan het lezen was, werd het steeds duidelijker wie er aan het woord was en wat er telkens per personage gebeurde. Naarmate het duidelijker werd, was het ook leuker om te lezen en ging het ook veel vlotter. De hoofdpersonages in het boek zijn Maya en Benoit. Maya heeft een slaapgebrek dat ze al lang met zich meesleept, maar niemand begrijpt haar. Doordat ze ’s nachts niet kan slapen gaat ze naar buiten en maakt ze andere mensen wakker. Tijdens een van haar nachtwandelingen ontmoet ze Benoit. Benoit heeft ook last van slaapproblemen en daardoor begrijpen ze elkaar heel goed. Hij had al van kleins af aan een grote fantasie waardoor hij later ook in een psychiatrische instelling terecht komt doordat hij vooral contact had met dieren, namelijk pinguïns, potvis Frederik en daarna een nachtvlinder Ernest. Ze kregen een relatie maar die duurde niet lang,  ze geraakten elkaar kwijt door verschillende problemen. Maya belandde in het ziekenhuis na een ongeluk waardoor het contact met Benoit verdween. Eenmaal ze elkaar weer tegenkwamen, probeerden ze opnieuw om een plekje te vinden voor hun samen op de wereld.

Het boek wordt verteld in de ik-vorm, de personages zijn Maya en Benoit. Telkens als er een ander hoofdstuk begint, is het ook een ander personage, dus ze wisselen voortdurend af. Het is geen chronologisch verhaal, er komen vaak flashbacks in voor. Het is ook niet altijd duidelijk wanneer welke persoon aan het vertellen is.

Het verhaal speelt zich vooral af aan de kust, en meestal in het donker, doordat ze een slaaptekort hebben en vooral ’s nachts leven.

Het thema van het boek is dus gebrek aan slaap. Dit is ook een onderwerp dat vaak voorkomt waardoor het ook wel interessant was om het boek te lezen. Door het boek te lezen krijg je ook mee hoe het voelt om te lijden aan slapeloosheid.

Uiteindelijk vond ik het toch een tof boek om te lezen omdat het steeds duidelijker werd waarover het telkens ging en wie er aan het woord was. Daardoor ging het ook vlotter om het boek te lezen. Maar tijdens het lezen moet je wel je aandacht bijhouden anders is het toch moeilijk te volgen. Het is wel een aanrader.

Tristan Commerman
21/10/2021
0

Voor een leesopdracht op school, heb ik dit boek gekozen omdat de korte inhoud me aansprak en ik vond het een mooie kaft en een dun boek.  In het begin zat ik vol enthousiasme het boek te lezen, maar na een tiental bladzijden was ik niet meer mee met het verhaal. Dat komt omdat het soms moeilijk te weten was wie er aan het woord was.

De personages in het boek zijn Maya en Benoit. Ze vertellen allebei wat ze doen in het leven. Het moeilijke aan het boek is te weten wie er aan het woord is omdat ze allebei in de vertellende-ik-vorm aan het praten zijn. Door het boek verder te lezen heb ik ondervonden dat de personages bij elk hoofdstuk afwisselen om te spreken. Eerst begint het verhaal bij Maya en bij het volgend hoofdstuk Benoit.

Maya is een meisje die ’s nachts niet kan slapen. Ze heeft allerlei manieren geprobeerd om te kunnen slapen, maar niks werkt. Doordat ze de slaap niet kan vatten, gaat ze ’s nachts gaan wandelen. Dan belt ze aan bij de mensen om te vragen wat zij doen om te kunnen slapen, en vraagt ze hoe het komt dat zij niet kan slapen. Dat doet ze zolang totdat ze Benoit tegenkomt. Hij heeft ook moeilijkheden om te slapen.

Benoit is een speciaal persoon. In het boek krijgen we eerst zijn kindertijd te lezen. Daaruit kan je afleiden dat hij een moeilijke jeugd heeft gehad. Dit komt doordat zijn moeder werkt als prostituee. Hij heeft veel steun van zijn moeder en zijn onzichtbare vriendje Frederik, die eerst een walvis was en later in het boek een potvis. Er is een gevecht ontstaan op school omdat zijn mama dit beroep uit oefent. Door het gevecht heeft de directie besloten om Benoit weg te halen bij zijn moeder en hem bij de nonnen te steken, waar hij het niet naar zijn zin had.

Het was een leuk verhaal om te lezen. Het was eerst wel een beetje verwarrend door de afwisseling van de 2 personages, maar eenmaal je er mee weg bent, en de 2 personages verschillende spannende wendingen tegen komen,  is het nog wel de moeite waard om het te lezen.

Febe De Meulemeester
26/05/2021
0

Het boek “slaap” van Annelies Verbeke heb ik gekozen omdat de titel en de flaptekst mij enorm aantrok. Slapeloosheid is toch wel een probleem waar iedereen eens last van heeft. De lezer leert wat de gevolgen zijn van slaaptekort.

Ik begon het boek te lezen en ging verder de volgende dag. Toen kreeg ik spijt dat ik het gekozen had omdat het toch wel moeilijk leesbaar is door het gebruik van flashbacks. Het is lastig om bij het begin van een nieuw hoofdstuk te weten te komen wie er aan het woord is. Ik ben herbegonnen met lezen en heb het in één keer uitgelezen. Uiteindelijk is het best wel een leuk boek. Het boek gaat over de hoofdrolspelers Maya en Benoit. Ze vertellen elk een stuk in het ik-vertelperspectief. Het ene hoofdstuk vertelt Maya, het andere Benoit. Maya lijdt aan slapeloosheid en kan hier niet mee leren leven. Ze krijgt hierdoor psychische problemen en haar vriend Remco verlaat haar hiervoor. Het gaat alleen maar slechter met haar. ’s Nachts gaat ze wandelen en belt de mensen wakker. Tijdens één van haar nachtwandelingen ontmoet ze Benoit. Ook hij heeft een slaapprobleem. Ze begrijpen elkaar en leren elkaar beter kennen. Ze hebben een korte relatie. Door allerlei gebeurtenissen geraken Benoit en Maya elkaar kwijt. Er is een tijdje geen contact meer. Benoit komt in de psychiatrische instelling terecht omdat hij in zijn eigen fantasiewereld leeft. Hij praat enkel tegen een potvis. In de instelling leert hij iemand kennen maar ook deze relatie is van korte duur.  Maya belandt in het ziekenhuis na een zelfmoordpoging. Uiteindelijk komen ze elkaar weer tegen en zijn ze herenigd. Het einde was heel voorspelbaar.

Het thema is slapeloosheid. Je komt in dit boek te weten wat het is om te lijden aan slapeloosheid en wat iemand met slapeloosheid meemaakt. Je krijgt een idee van hoe gek mensen kunnen worden zonder slaap.

Het taalgebruik van de schrijfster is goed te volgen. Sommige zinnen in het boek zijn best wel lang. Er worden niet veel moeilijke woorden gebruikt. Er wordt goed en kort omschreven hoe een hoofdpersonage zich voelt.

Het boek is niet zo gemakkelijk leesbaar maar toch een aanrader.

Malik
22/05/2021
4

Ik heb het boek Slaap, geschreven door Annelies Verbeke, gelezen. Het boek telt 154 bladzijdes, het is eerst gedrukt in 2003. Ik vond het boek interessant, het geeft een perspectief van iemand die weinig slaapt. Je ziet dan hoe lang de nacht dan wel niet is en wat je er allemaal in kan doen. De 2 hoofdpersonages zijn Maya en Benoit, Maya heeft een ernstige slaapgebrek en ze heeft dit al heel lang maar niemand begrijpt haar. 's Nachts wanneer ze niet slaapt gaat ze op haar fiets en fietst ze door de stad, soms bezoekt ze plaatsen maar meestal zit ze mensen wakker te maken door bij hun aan te bellen. Niet veel mensen weten dat Maya 's nacht rondrijdt en mensen wakker maakt maar haar vriend Remco wel. Remco is een van haar enige vrienden, hij was maar voor een korte tijd haar vriend en was snel weg. Benoit is het 2de personage, hij heeft ook slaapproblemen en fantaseert veel. Wanneer hij wel sliep had hij een dromenwereld waar hij van alles deed. In zijn dromenwereld had hij ook een vriend die een potvis was, deze potvis zijn naam was Frederik. Benoit en Frederik waren de beste vrienden  en zijn dromenland was veel beter dan de werkelijkheid, hierdoor wou Benoit in dromenwereld blijven maar Frederik zij dat dit niet kon omdat anders hij zou stranden. Benoit verschoot zo hard dat zijn vriend zou doodgaan als hij in dromenwereld zou blijven dat hij wakker werd. Hij was maar half wakker wanneer hij zijn sigaret wou aansteken maar hij stak een tafelkleed in brand waardoor de rest van zijn appartement ook verbrandde. Benoit was nu dakloos en ging naar het strand en zag een potvis gestrand. Hij wou hem terug in het water duwen maar dit lukte niet dus ging hij maar in de mond gaan liggen. Hierdoor belande hij in een psychiatrische instelling. Ik vond dat de 2 hoofdpersonages goed samen gaan, Benoit is de mannelijke versie van Maya dus zou je kunnen zeggen dat het maar 1 personage is maar dat ze allebei slaaptekort hebben en weinig vrienden is wel gelijk maar daar stopt het ook.

Herlinde
07/01/2019
0

Het boek ‘slaap!’ geschreven door Annelies Verbeke is mij over het algemeen goed bevallen. De korte inhoud op de achterkant van het boek sprak mij enorm aan. Uit de korte inhoud is af te leiden dat het over een meisje gaat met slaapproblemen. Ik denk dat veel mensen met dit probleem kampen en zich dus goed kunnen inleven. Persoonlijk heb ik er ook een hele poos met gekampt en kan mij dus heel goed voorstellen hoe frustrerend het is om verschillende dagen te moeten doorbrengen met slechts enkele uren slaap. Naast het feit dat het een toegankelijk thema is, spreekt de kaft ook aan met de felle kleuren. Voor de niet zo fanatieke lezers zal de dikte van het boek waarschijnlijk ook een pluspunt zijn want het boek telt slechts 154 pagina’s.
Het boek gaat over een jong meisje, Maya, die een slaapprobleem heeft. Door de slapeloosheid is ze enorm gefrustreerd en begrijpt ze de mensen met een goede nachtrust niet. Je zou uit haar acties en conversaties kunnen afleiden dat ze anderen haat. Zelf haar familie en vrienden die haar ondanks alles steunen sluit ze buiten. Het gaat zelf zo ver dat ze ’s nachts mensen uit hun slaap houdt door ze op te bellen of aan deuren gaat aanbellen. Het wordt routine voor Maya. Op een dag ontmoet ze bij het aanbellen een man, Benoit De Gieter. De man die ongeveer het dubbele is van de leeftijd van Maya kampt met hetzelfde probleem. Ze brengen een groot deel van hun tijd met elkaar door waarna hun wegen scheiden. Het hele verhaal gaat over de twee hoofdpersonages Maya en Benoit.
Doorheen het verhaal komen we geleidelijk aan het verleden van de hoofdpersonages te weten. Bij elk hoofdstuk wisselt de schrijfster van verteller. Het ene hoofdstuk is Maya aan het woord en het andere Benoit. Het verhaal is dus geschreven in het vertelperspectief de vertellende ik. Dit vond ik aangenaam om te lezen omdat je je goed kunt inleven in het personage en ook de gevoelens en gedachtegang beter ervaart. Persoonlijk vind ik de schrijfstijl van de schrijfster redelijk moeilijk. Ze gebruikt weinig moeilijke woorden maar de manier waarop ze gebeurtenissen omschrijft is soms heel verwarrend en onduidelijk. Sommige stukken in het boek verstond ik niet en wist niet wat ze met het verhaal hadden te maken. Het wisselende vertelperspectief maakt het natuurlijk ook een stuk moeilijker om te volgen. Het is dus een boek waar je je hoofd moet bijhouden.
De sfeer in het boek is heel depressief en helemaal niet vrolijk. Dit vind ik wel jammer want na een tijdje begint dit te vervelen en heb je er even genoeg van. Wat ik wel positief vind, is dat de schrijfster bepaalde trieste gebeurtenissen toch een humoristische wending geeft.
Ten slotte raad ik het boek aan aan gevorderde lezers die tijd hebben om dit boek met volle aandacht te lezen.

Emily M.
14/10/2017
0

Het boek ‘’Slaap’’ van Annelies Verbeke heb ik gelezen omdat het mij een leuk boek leek. Het sprak mij aan, omdat het anders is dan de andere boeken.

Het gaat over Maya, de protagonisten, die aan slapeloosheid lijdt. Ze is eerder een rond karakter, want ze is een uitdiepende personage. Haar tegenspeler, de antagonist, is Benoit die dezelfde aandoening heeft als haar. Dit ontdekt ze als ze een nacht opstap is naar een persoon die, net als haar, niet kan slapen en terecht komt bij Benoit. Maar die worden vroeg in het boek van elkaar gescheiden en om het einde komen ze weer samen. Verder zijn er meerdere nevenfiguren zoals Olga; Maya’s kamergenoot als ze in het ziekenhuis terecht komt. Maar ook Benoits moeder, Remco; het ex-vriendje van Maya, Bram enzoverder.

Het boek zelf vind ik zeer moeilijk te begrijpen. Dit komt omdat er veel flashbacks voorkomen. Maar ook omdat het boek in het perspectief van zowel Maya als van Benoit is geschreven. Dit vond ik moeilijk te begrijpen over wie het ging. Er gebeurde situaties die ik in het begin niet begreep zoals: hoe Maya in het ziekenhuis kwam. Dit komt omdat dit onverwacht kwam en snel opeenvolgend van een andere situatie beschreven werd. Maar ook als je even niet geconcentreerd was. De auteur maakte weinig gebruik van spanning waarbij het niet aanmoedigt om verder te lezen en weten hoe het verder afloopt tussen Maya en Benoit.

‘’Slaap’’ vind ik persoon een minder goed boek. Dit is omdat het verwarrend is, kort opeenvolgende situatie bevat en over twee personages geschreven is.

Evelien Standaert
28/05/2017
0

"Slaap!" is een pareltje van een boek, geschreven door Annelies Verbeke. De twee hoofdpersonages, Maya en Benoit lijden aan slapeloosheid. Het zijn beide volle karakters. Ze willen zo graag slapen maar dit lukt niet. Als ze hierover willen praten tegen andere mensen, denken die mensen soms dat ze gek zijn. Hierdoor verliezen zo ook tal van vrienden of zelfs een partner. Het boek is eigenlijk een gedetailleerde gedachtegang van de beiden personages. Er spoken enorm veel gedachtes rond in hen. Wat ze denken is vaak gek en onvoorspelbaar. Ze denken constant na over alles, hun geest vindt geen rust en hun lichaam ook niet. De zoektocht naar hun slaap werd prachtig beschreven door Annelies. Er zijn veel poëtische zinnen in terug te vinden, dit vind ik zeer interessant om te lezen. Ik begrijp wel dat sommigen moeite kunnen hebben bij het lezen van die beeldspraak. Het boek is namelijk voor ervaren lezers bedoeld. Dit merk je ook aan de moeilijkheid van het herkennen welk personage er aan het woord is. Elk hoofdstuk is ofwel Maya aan het woord ofwel Benoit. Dit wisselt af, maar het is altijd geschreven uit het ik-perspectief. Je moet dus echt aandachtig lezen. Toch heeft het boek mij echt bekoren. Zo maakt de auteur van een ernstig onderwerp en verhaal met heel wat humor in, dit maakt het verhaal wat lichter en vlotter leesbaar. Daarnaast is het een actueel thema voor sommigen, voor mij persoonlijk ook. Velen kunnen niet goed slapen, maar als dat maanden aan een stuk standhoudt zoals in dit verhaal is dit veel ernstiger. Het is leuk dat ik er nu meer over weet. Ik heb door dit boek meer respect gekregen voor deze aandoening. Ten slotte vind ik het boek dus een echte aanrader door het poëtische taalgebruik, de humor en het onderwerp.

jamylie
21/05/2017
0

“Slaap!” is een boek van Annelies Verbeke. Ik heb dit gelezen omdat de achterflap tekst mij aansprak. Ik begon het boek te lezen en vond het toch wel een moeilijk boek. De schrijfster heeft veel gebruik gemaakt van flashback’s. Het verhaal is ook moeilijk omdat er twee hoofdpersonages aan het woord zijn. Ik had niet altijd door wanneer er een personagewisseling plaats vond, hierdoor kon ik het verhaal niet zo goed volgen en las daarom sommige hoofdstukken opnieuw. De twee protagonisten hebben elkaar ontmoet toen Maya, een van de hoofdpersonages, aanbelde aan alle bellen van een appartement uit haar dorpje. Dit deed ze iedere nacht, zodat haar slapeloze nachten sneller voorbij gingen, ze was opzoek naar iemand die ’s nachts ook niet kon slapen. Op een avond duwde ze op een bel waar er ‘De Gieter’ opstond, ze kreeg onmiddellijk antwoord van Benoit, de tweede protagonist, hij lijdt ook aan slapeloosheid. Sindsdien spraken ze regelmatig af. Ze vertellen tijdens het boek over elkaar en hoe ze elk afzonderlijk de momenten die ze samen beleven ervaren. De twee hebben ook een relatie gehad samen, maar dit liep niet goed af. Hierdoor hebben ze elkaar uit het oog verloren. Maya belandt in het ziekenhuis doordat ze is aangereden door een vrachtwagen. Haar kamergenoot is Olga, zij zorgt veel voor Maya. Benoit werd opgenomen in een psychiatrie, dit kwam omdat hij zijn eigen appartement in brand stak. Benoit weet wel te ontsnappen, omdat hij de code van de deur was te weten gekomen. Het verhaal heeft een mooi einde, waarbij de twee hoofdpersonages elkaar terug tegenkomen in een bar. Het boek is opgebouwd uit het ik- perspectief, beide personages vertellen uit het perspectief belevende- ik. Dit weet je omdat de personages hun momenten nu beleven, ze weten niet wat er zal volgen. Ik vond het wel een goed boek, maar vond het wel erg ingewikkeld. Ik raad het zeker aan, aan lezers die goed kunnen lezen. Ik raad het niet aan, aan mensen die het moeilijk hebben om te lezen. Ik ben ook niet zo goed in lezen en heb hierdoor dus ook moeilijkheden ervaren.

Hervé Staelens
16/04/2017
0

Ik heb dit boek gekozen, omdat de kaft en de titel me aanspraken. Toen ik de korte samenvatting van het boek las, was ik zeer nieuwsgierig hoe het verhaal verder zou gaan. De protagonist in het verhaal is Maya. Maya is een rond karakter in het verhaal, ze lijdt aan slapeloosheid en doet er alles aan om toch maar een paar uur rust te krijgen. Wanneer ze breekt met Remco (haar geliefde, een figurant) laat ze zich volledig gaan.
Uit frustratie omdat ze zelf niet kan slapen, belt ze s ’nachts overal aan om op die manier mensen uit hun slaap te houden. Wanneer ze aanbelt bij de familie De Gieter, hoort ze meteen de zoon Benoit aan de parlofoon. Benoit is de antagonist in het verhaal. Hij is net als Maya een rond karakter en lijdt ook aan slapeloosheid. Hun eerste contact is het begin van een vreemde relatie die niet gemaakt lijkt stand te houden. Het boek volgt de gebeurtenissen van Maya en Benoit elk apart. Maya wordt aangereden door een vrachtwagen en belandt in het ziekenhuis. Daar ontmoet ze Olga, een figurant. Olga wordt een zeer goede vriendin van Maya, die ze daarna nog zeer regelmatig gaat bezoeken. Wanneer Maya uit het ziekenhuis mag gaat ze terug naar huis. Ze verkoopt haar bezittingen; meubels, boeken en kleren, omdat ze een nieuw leven wil beginnen. Bij Benoit loopt het ook niet allemaal van een leien dakje, hij sticht brand in zijn appartement en wordt opgenomen in de psychiatrische instelling. Hij heeft een denkbeeldige vriend, Frederik de potvis, een figurant. Benoit vlucht uit de psychiatrie en op een dag komt hij Stan, een oude vriend van hem tegen. (Stan is een figurant). Stan biedt hem een job als receptionist/ nachtbewaker aan in zijn hotel. Hij regelt ook een kamer voor hem, zodat Benoit een slaapplaats heeft. Later in het verhaal zijn Benoit en Maya terug naar elkaar op zoek. Hoe het verhaal verder afloopt moet je zelf maar lezen.

Elisa De Vlieger
01/02/2017
0

Ik heb het boek ‘Slaap!’ van Annelies Verbeke gelezen omdat ten eerste de kaft mij erg aansprak. De opvallende foto van de ogen trok onmiddellijk mijn aandacht, ook de korte inhoud wekte interesse op om het boek te lezen. Ten tweede werd mij dit boek aangeraden door klasgenoten en vrienden die het al gelezen hadden.
Het boek gaat over een vrouw genaamd Maya die leidt aan een slaapstoornis namelijk slapeloosheid. Ze begrijpt andere; mensen zonder slaapstoornis; niet en heeft daardoor weinig vrienden. In het begin van het boek heeft Maya nog een vriend, Remco maar deze relatie houdt niet lang stand. Uit verveling houdt ze ’s nachts mensen wakker en dwaalt ze rond in de buurt. Op een nacht ontmoet ze Benoit, deze man blijkt ook aan slapeloosheid te lijden. Het is een man die veel fantaseert maar later wordt opgenomen in een psychiatrische instelling maar hier uit ontsnapt.
De rode draad doorheen het boek is slapeloosheid maar ook enkele andere psychische aandoeningen komen er in voor. Het thema sprak mij erg aan doordat ik erg geïnteresseerd ben ik ziektes en aandoeningen. Ik volg ook een medisch gerichte studie.
Het verspringen in een tijd was mij niet altijd duidelijk, soms moest ik een stuk herlezen om te weten in welke tijdperiode het verhaal zich afspeelde. Ook het verspringen tussen de hoofdpersonages, Maya en Benoit was niet altijd even goed te volgen. Het verspringt wel na ieder hoofdstuk maar als je aan het lezen bent let je hier niet echt op en is het soms wel verwarrend. Normaal ben ik een snelle lezer maar bij dit boek was het toch anders. Je moet het boek goed volgen om mee te zijn.
Het verhaal bevat geen spannende fragmenten maar dit hoeft ook niet vind ik. Er zijn genoeg andere gebeurtenissen waardoor het verhaal niet saai wordt. Het einde van het boek vond ik minder mooi, Ik vond het nog al verwarrend.
Ik vond het thema van het boek erg aangenaam maar ik vindt het boek geen aanrader. Ik lees liever boeken met meer structuur en spanning.

Lena De Wispelaere
01/05/2016
0

Het boek ‘Slaap!’, van Annelies Verbeke, heb ik gelezen vooral omdat de titel me aansprak.
Toen ik de korte inhoud las, wou ik het boek meteen lezen. Maar zodra ik het aan het lezen was, vond ik het moeilijk en op sommige momenten zelfs een ingewikkeld boek. Wat ik wel leuk vond was dat de personages steeds versprongen. Het was niet langdradig, gewoon wat moeilijk in sommige hoofdstukken.
Het thema sprak me echt aan omdat ik dacht het onderwerp ‘slaaploosheid’ een onderwerp was waarover ik veel kon vertellen, en dat is ook zo.
De hoofdpersonages, Maya en Benoit, hebben me laten zien hoe het leven is van iemand die weinig, of sommige nachten zelfs niet slaapt. Maya is een vrouw die aan slaaploosheid lijdt. Alles ging goed, tot haar vriend Remco haar verlaat. Ze duwt iedereen die haar lief heeft van haar weg. Ze uit haar verdriet in roken en drinken. Tot ze op een avond Benoit ontmoet. De ontmoeting tussen de twee was puur toeval. Maya gaat ’s nachts ronddwalen in het dorp waar ze woont en gaat appartementen binnen en duwt op alle bellen. Wanneer ze op de bel van Benoit duwt, antwoord hij meteen. Vanaf dan gaan ze vaak iets drinken. Wanneer Maya in dronken toestand in Benoit zijn appartement ligt, loopt het fout. De twee verliezen contact. Maya komt in het ziekenhuis terecht na dat ze haar zelf zo bezopen had, dat ze een ongeval krijgt en haar been serieus verwond. Benoit komt in een psychiatrie terecht na dat hij zijn appartement in brand gestoken had. Hij dacht terug aan Frederick, de potvis waar hij vroeger over droomde. Wanneer er aan zee een potvis aanspoelt, probeert hij de potvis op eigen houtje het water weer in te duwen. Tevergeefs. Hij kruipt in de mond van het dier. Dat is het moment wanneer hij afgevoerd wordt. Later in verhaal vinden Maya en Benoit elkaar terug. Ze besluiten opnieuw een vriendschap te starten, later misschien zelfs iets meer.
Ik vind dat er niet veel spanning in het boek zit, maar het boek is zeker niet langdradig. Ik vond het boek ook niet saai. Het boek was goed, ook al zat er, voor mij, niet veel spanning ik. Voor mij hoefde die spanning ook niet echt.
Het vertelperspectief was ‘vertellende-ik’. Ik vind dit goed gekozen. Ik persoonlijk lees liever boeken die geschreven zijn in ‘vertelde-ik’ en niet in ‘belevende-ik’.
Ik vond het een goed boek, alleen een beetje moeilijk en onduidelijk in sommige hoofdstukken. Ook het einde vond ik niet zo duidelijk. Ik had een ander einde verwacht, en duidelijker. De verhaallijn was moeilijk. Ik moest vaak pagina’s opnieuw lezen.

Eline.V
01/05/2016
0

Ik heb het boek 'slaap!' van Annelies Verbeke gekozen, omdat stoornissen in het algemeen mij wel interesseren aangezien ik de richting gezondheid- en welzijnswetenschappen volg. Het boek gaat dus over Maya die kampt met een slaapstoornis. Niemand lijkt haar te begrijpen en dat stoort haar. Ze is zo danig jaloers op de mensen die wel kunnen slapen dat ze die wakker belt. Op een dag belt ze aan bij een appartement en daar doet Benoit open. Ze kunnen het snel vinden met elkaar, omdat benoit ook een slaapstoornis heeft. Benoit kan veel beter om met zijn slaapstoornis dan Maya, omdat hij vaak in een droomwereld zit. Benoit heeft wel problemen om de realiteit van de droomwereld te onderscheiden. Ze bouwen samen een relatie op die na verloop van tijd stuk gaat. Maya en Benoit gaan de mist in. Maya wordt omver gereden door een vrachtwagen en Benoit sticht brand. Maya belandt in het ziekenhuis en Benoit in een psychiatrische instelling.Benoit ontsnapt uit de instelling om Maya te zoeken en dat lukt hem ook. Ze vinden elkaar terug en proberen het nog eens opnieuw. Ik ben lang bezig geweest om dit boek te lezen, omdat ik het persoonlijk op sommige momenten zeer ingewikkeld vind. De auteur maakt niet duidelijk wie er aan het woord is, omdat er met een ik-perspectief gewerkt wordt en je soms niet ziet wie er aan het woord is. hierdoor verminderde mijn inleving, wat ik nogal jammer vond. Ik vind ook dat er iets meer informatie mocht vrijgegeven worden van andere personages, bv Olga. Van Olga weet je ten slotte niet veel en daarom was het moeilijk om er een beeld over te creëren. Nog iets ingewikkeld is de droomwereld van Benoit. Ik vond het nogal raar en moeilijk te onderscheiden wanneer Benoit iets in het echt beleefde of in zijn droomwereld. Ik vind dit boek geen aanrader voor mensen die structuur willen.

Laura Blomme
28/02/2016
0

Ik heb het boek “Slaap!” van Annelies Verbeke gelezen omdat de kaft mij erg aansprak, strak en eenvoudig. Toen ik de korte inhoud las was ik meteen verkocht. Slapeloosheid is een thema waar iedereen al eens mee gekampt heeft, al dan niet in een mildere vorm dan bij de hoofdpersonages namelijk Maya en Benoît. Zij hebben beiden een slaapstoornis. Maya is mentaal en lichamelijk uitgeput door het tekort aan slaap. Ze heeft het gevoel dat niemand haar begrijpt, zelfs haar vriend Remco niet. Remco verlaat Maya omdat hij niet meer met haar kan samenleven omwille van haar slaapstoornis. Vanaf dan gaat het bergaf met Maya, ze belt ’s nachts aan bij mensen omdat ze jaloers is het op feit dat zij wel kunnen slapen. Bij één flatje, uit een appartement waar ze aanbelt, doet Benoît open. Al snel ontdekken ze dat ze het aan hetzelfde lijden, namelijk slapeloosheid. Ze kunnen het goed met elkaar vinden, maar Benoît kan wel beter omgaan met zijn problemen dan Maya. Benoit en Maya beginnen een relatie maar dat verloopt niet altijd even vlot en uiteindelijk komt er een einde aan. Maya wil haar van het leven beroven en belandt in het ziekenhuis, haar poging was mislukt. Daarna moet Benoît naar een psychiatrische inrichting, maar hij weet te ontsnappen. Later in het boek ontmoetten ze elkaar opnieuw. Ik vond het een ingewikkeld boek om te lezen omdat er 2 verhaallijnen waren die elkaar kruisten. Dat van Maya en Benoît, beiden geschreven in een ik-perspectief. Bij het afwisselen van hoofdstukken werd er ook verwisseld van verhaallijn, de ene keer was het Benoît die vertelde en de andere keer Maya. Door het gebruik van het ik-perspectief kon je je wel goed inleven in het verhaal. Het ik-perspectief gaf een persoonlijke indruk, alsof je de personages echt kent. Ik moest me erg concentreren en sommige pagina’s opnieuw lezen zodat ik het verhaal begreep. Het was een open einde waar ik persoonlijk niet voor ben. Het was ook een zeer voorspelbaar einde. Ik kan besluiten dat ik het een goed boek vind dat veel concentratie vergt. Het is eerder een boek voor iets gevorderde lezers, persoonlijk lees ik liever een ontspannend/vlot boek met maar één verhaallijn.

Sarah Maes
04/02/2016
0

Ik heb dit boek gekozen omdat de flaptekst me wel aansprak. Ik weet dat er mensen zijn met deze aandoening en had wel interesse om er wat meer over te weten te komen.<br>
Het lezen van het boek ging niet goed vooruit. Normaal lees ik een boek van deze dikte uit in twee dagen, terwijl ik er deze keer bijna een week over deed. Het is heel erg onduidelijk over welk personage het steeds gaat. De auteur springt heel erg van de hak op de tak en het is ook niet meteen duidelijk wie er nu aan het woord is. Hierdoor heb ik het boek denk ik niet zo goed verstaan aangezien ik vind dat er niet echt een verhaal in zit.<br>
De personages vond ik wel goed gevonden, ook het feit dat ze elkaar vinden doordat Maya mensen ’s nachts gaat wakker maken. Benoit en Maya hebben allebei de aandoening waardoor ze elkaar gezelschap kunnen houden. Maar door het weinige slapen krijgen beide psychische problemen. Het boek beschrijft goed welke problemen en hoe ze al dan niet opgelost raken.<br>
Ook is het heel duidelijk wat aan de basis ligt van de problemen. Benoit heeft een heel moeilijke kindertijd gehad, zijn moeder was prostituee en hijzelf heeft in een jeugdinstelling gezeten. Al deze dingen stapelen zich op en komen tot uiting als hij niet slaapt.
Op een bepaald ogenblik in het verhaal scheiden hun wegen zich en is het heel duidelijk beschreven hoe de twee personages elkaar toch nodig hebben om goed te kunnen functioneren. Ze gaan op zoek naar elkaar en zoeken elkaar ook in elk klein hoekje.<br>
Ik vind het op zich een mooi verhaal maar had het net iets duidelijker gewild, ik zou het boek geen tweede keer meer lezen. Ook zou ik het niet echt aanraden aan iemand.

Blackbabe
25/11/2015
0

Ik heb dit gelezen omdat mijn lievelingsplek mijn bed is. Daar is het warm gezellig en kan je rusten. Ik droom er nu al van. Ik weet dat anderen meer of minder slaap nodig hebben dan ik maar was ik las was verschrikkelijk erg. Maya sliep maar 3 uurtjes, het bracht frustratie op maar haar lichaam kon het nog aan. Het leven was minder prettig voor haar maar elke keer dat iemand kwam met een raad of advies ging ze die uitproberen. Dat toont veel moed en wil om te genezen. Was ik Maya zou ik niet meer thuis blijven, zou ik niet meer kunnen genieten en aardig zijn met anderen. Ik verwachte een gelukkig einde maar de toevalligheid van hun ontmoeting was dan echt ‘toevallig’. Zoiets zou nooit in het echte leven gebeuren. Het was goed geschreven maar het manier van lezen kon ik niet aanstaan. Het gaat van de ene naar de andere personage zonder het duidelijk te maken. Ik moest echt geconcentreerd zijn om het te lezen. Normaal gezien lees ik in bed maar nu was het in de woonkamer op een stoel om wakker te blijven. Voor de rest was het interessant en leerzaam, ik kon me goed inleven in de personages en dat is het belangrijkste.

Dagmar Louage
03/06/2015
0

De titel vond ik op zich al zeer aansprekend, maar ik heb me meer gericht op de personages in het boek.
In dit boek zijn er eigenlijk 2 hoofdpersonages. Maya en Benoit lijden beiden insomnie. Insomnie is een andere naam voor slapeloosheid. Deze personages hebben een eerder rond karakter want je leert ze doorheen het boek beter en beter te kennen. Ze vertellen over hun verleden, hun dromen... Meer over Maya: Maya kan niet slapen en daarom gaat ze buiten gaan wandelen en belt ze aan bij mensen in de buurt om te kijken of er nog andere mensen wakker zijn. Ze komt eerst bij en hoer terecht en vroeg: 'When do you sleep?', waarop het meisje antwoordde: 'Me no sleep miss, me fuck'. Aan deze vrouw had ze natuurlijk niets dus ze ging verder op stap. Uiteindelijk kwam ze bij Benoit De Gieter terecht, een vijftiger met hetzelfde probleem als haar. Benoit is een man die altijd een levendige fantasie heeft gehad. Hij leeft als volwassene nog steeds in zijn eigen gecreëerde wereld. Maar door een onoplettendheid bij het aansteken van zijn sigaret steekt hij zijn flat in brand. Hij loopt het appartementsblok uit, en neemt de eerste trein richting de Noordzee. Op het strand ziet hij echter een potvis liggen. Hij dacht dat dit Frederik was.
Frederik is de potvis uit Benoit zijn fantasiewereld. Hij is eerder een vlak karakter en reageert vaak op dezelfde manier, grof en agressief.
Een ander vlak karakter is Remco (het ex-vriendje van Maya). over hem weten we niet zo veel en is enkel aanwezig in het begin van het verhaal.
Nonkel Hugo, de oom van Maya, stierf door drankproblemen.
Op een bepaald moment wordt Maya opgenomen in het ziekenhuis en komt op een kamer te liggen bij Olga Vanderauwera. Ze speelden spelletjes en overtreden de regels in het ziekenhuis (roken). Olga was een lieve vrouw maar ze had haar eigen willetje, ze wilde altijd winnen bij de spelletjes.
Dan hebben we ook nog Ingrid, een psychiatrische patiënte die in dezelfde instelling zat als Benoit.
Ik vond dit boek wel redelijk moeilijk om te lezen omdat het altijd de persoon zelf is die vertelt, dus je weet nooit meteen wie er spreekt. Het thema vond ik wel interessant en zeker om aan te raden aan goede lezers.

Nena Milazzo
26/04/2015
0

Ik heb dit boek gelezen omdat ik eigenlijk niet wist dat mensen aan deze ‘ziekte’ lijden. Ik heb eigenlijk nog nooit over slapeloosheid nagedacht. De kaft van het boek sprak mij ook aan omdat het alleen maar twee verschrikte ogen waren.Ik vond het soms verwarrend om te lezen omdat het van hak op de tak sprong. Het ging van de ene personage naar de andere en van het ene verhaal naar de andere. De opbouw van het boek was verwarrend voor mij. Dus bij sommige stukken moest ik mij echt goed concentreren om door het stuk te komen en dan lukte het wel. Maar daardoor bleef het boek wel interessant en boeiend om te lezen. Ik kon mij ook goed inleven in de personages en dat vond ik wel een pluspunt van het boek. Waarom ik het boek nog goed vond is omdat het boek op sommige stukken voorspelbaar was maar dan had je ook stukken in het boek dat je dan totaal niet verwachte.Ik vond de afwisseling daarin zeer goed. En dat hield het boek spannend en boeiend. En daar hou ik wel van. Je kan ook merken aan het boek dat de auteur Annelies Verbeke veel weet over het onderwerp ‘slapeloosheid’ . Ze heeft zich goed laten verdiepen in het onderwerp. En dat merk je wel.Er zat wel spanning in het boek maar ik vond dat het op sommige stukken wel spannender mocht.Er wordt eigenlijk weinig aandacht aan het onderwerp slapeloosheid geschonken, waardoor je meer te weten kwam wat de personages eigenlijk meemaakte en deden als ze niet konden slapen. En wat voor problemen er dan soms bij kwamen kijken.Sommige stukken sloegen nergens op en die had Annelies Verbeke er beter uitgelaten.Voor mij is het boek zeker een aanrader. Ik heb het boek graag gelezen en vond het ook een zeer interessant boek.

Emma Van Hulle
26/04/2015
0

Toen ik op zoektocht was voor een goed boek die ik moet lezen voor het school nam ik het boek slaap! Het boek sprak me onmiddellijk aan door de felle kleuren op de voorkant. Ook het kleine tekstje op de achterflap sprak me onmiddellijk aan. Ik heb dit boek dan uiteindelijk uitgeleend en ik ben gestart met lezen.

Toen ik het eerste hoofdstuk van het boek las was ik aangenaam verrast ik was meteen mee met het verhaal en het was een duidelijke inleiding. Naarmate ik de andere hoofdstukken las werd het wat langdradig omdat de schrijfster Annelies Verbeke een zeer uitgebreide schrijfstijl heeft. De voorwerpen verwoord ze met de allerkleinste details erbij waardoor het niet echt aanzet om verder te lezen. Ook wanneer er een nieuw personage of nieuwe naam in voorkomt wordt deze aan de hand van uitgebreide kenmerken voorgesteld. Of wordt het verleden van die persoon heel uitgebreid verteld.

De verhaallijn is moeilijk te volgen omdat er veel gebruikt wordt gemaakt van flashbacks. Het verhaal wordt in het ik perspectief verteld waardoor er veel gedachten en gevoelens aan bod komen. Er wordt enorm veel gebruik gemaakt van korte zinnen en er is ook weinig dialoog in terug te vinden.

Maya en Benoit zijn de hoofdspelers van het boek. Maya heeft een relatie met Remco maar die relatie loopt al snel tot zijn einde omdat Remco het vreselijk vind dat Maya mensen wakker houdt ‘s nachts door belspelletjes. Door deze ‘spelletjes’ die Maya ‘s nachts speelt komt ze Benoit tegen. Maya belde op één van haar avonden aan bij Benoit en zo leren ze elkaar beter kennen. Benoit heeft ook last van slaapproblemen. Door allerlei gebeurtenissen geraken Benoit en Maya elkaar kwijt. Er is een tijdje geen contact meer tussen de twee hoofdpersonages. Benoit is er erg aan toe en komt uiteindelijk in een psychiatrie terecht omdat hij in zijn eigen vreemde wereldje leeft.

Uiteindelijk komen Maya en Benoit elkaar weer tegen en zijn ze herenigd. Het einde was heel voorspelbaar. Het boek is zeer verwarrend dus ik vind het eerder een boek voor gevorderde lezers.

Hamerlinck Falko
12/03/2015
0

Door de mooie, aantrekkelijke cover van het boek vermoedde ik een spannend en gevaarlijk verhaal maar dat viel een beetje tegen. Omdat er 2 verhaallijnen naast elkaar waren, was het moeilijk te volgen. Ook het onderwerp kon mijn niet echt boeien.
Het verhaal gaat over Maya en Benoit die beiden lijden aan slapeloosheid. De 2 hoofdpersonages vertellen elk in het ik-perspectief. Dat maakt het soms wat verwarrend.
De 2 verhaallijnen verlopen meestal chronologisch en simultaan en wisselen ieder hoofdstuk af. Bij het verhaal van Benoit gebruikt de schrijver flashbacks om zijn verleden te schetsen. Daarom is het soms moeilijk om te weten over wie het verhaal nu eigenlijk gaat.
Ik vond het zeer moeilijk om mij te blijven concentreren. Het verhaal bleef mijn aandacht niet trekken en ik vond het redelijk voorspelbaar.
De schrijver laat wel duidelijk voelen hoe de slapeloosheid de levens van deze 2 mensen volledig beheerst. Hun normale denken en handelen is helemaal verstoord. Het is één grote chaos in hun hoofd. Ik denk dat de schrijver dit gevoel wou creëren door van het ene verhaal op het andere te springen. Er zijn geen mooie overgangen tussen de verschillende gebeurtenissen.
Beide hoofdpersonages gaan anders om met hun slapeloosheid. Maya verzet zich ertegen en probeert op allerlei manieren toch wat slaap te vinden. Benoit berust in zijn lot en laat alles gewoon voorbij gaan. Maya en Benoit zijn heel verschillend. Maya is goed opgeleid, had een relatie en gaat actief op zoek naar alternatieven. Benoit heeft een moeilijke jeugd gehad, is helemaal alleen en leeft nog in het verleden. Zijn slapeloosheid is begonnen toen hij als kind niet meer in de schoot van zijn moeder kon slapen. Het langdurig tekort aan slaap heeft zijn hersenstam aangetast. Daardoor lijdt hij aan waanideeën en klampt hij zich vast aan zijn denkbeeldig vriendje, Frederik de potvis. Beide personages vinden elkaar terug in hun strijd om de slaap. Ze begrijpen elkaar maar kunnen elkaar toch niet helpen. Uiteindelijk gaan ze elk hun eigen weg. Maya belandt in het ziekenhuis na een zelfmoordpoging en Benoit wordt in een psychiatrische instelling opgenomen nadat hij in de muil van een gestrande potvis probeerde te kruipen. Na een tijdje lukt het hem om uit de instelling te geraken. Een vroegere schoolvriend biedt hem onderdak en een job als nachtwaker in een hotel aan. Maar wanneer hij vriendschap sluit met een mot, begint alles weer verkeerd te lopen. Ondertussen is Maya terug thuis uit het ziekenhuis maar ze kan haar gewone leven niet terug opnemen. Ze verkoopt alles en beslist om Benoit te gaan zoeken. Uiteindelijk vinden ze elkaar terug.
Ik vond het boek niet zo goed omdat ik mee van spannende boeken hou. Het verhaal geeft wel een duidelijk beeld van de impact van slapeloosheid op het alledaagse leven. Maar het onderwerp interesseert mij niet zoveel. Het open einde vond ik wat raar.

Siel Blondeel
21/05/2014
0

Ik heb het boek "Slaap!" van Annelies Verbeke gelezen. De titel en de achterflap spraken me aan omdat het er een dagdagelijks verhaal uitzag. Een verhaal dat iedereen zich wel eens kon overkomen en wat in onze moderne tijden past.
Maar eenmaal ik begon te lezen vond ik het zeer ingewikkeld. Ik heb een aantal keren moeten terugbladeren om zeker te weten over wat het ging. In het begin las ik het nog met plezier, maar naar het einde toe was het met een beetje tegenzin. Het was vooral moeilijk om de verhaallijn te volgen.
Het verhaal gaat over Maya en over Benoit. Ze vertellen elk een stuk in het ik-vertelperspectief. Dat wil dus zeggen dat ze om de beurt eens de hoofdrolspeler zijn.
Maya heeft slaapproblemen en slaapt 's nachts maar enkele uren. Dat brengt grote frustraties bij haar vriend Remco die 's nacht wel wil slapen.
's Nachts loopt ze vaak op straat omdat ze toch niet kan slapen. Uit frustratie maakt ze dan andere mensen wakker door belletje trek te doen. Wat ze niet had verwacht is dat er iemand ging opendoen, namelijk Benoit. Hij heeft blijkbaar hetzelfde probleem als Maya en begrijpt haar woede zeer goed. Hij kan wel beter omgaan met zijn problemen dan Maya.
Wat later in het boek beginnen Benoit en Maya een relatie maar dat verloopt niet altijd even vlot en uiteindelijk komt er een einde aan. Maya wil haar van het leven beroven in komt in het ziekenhuis terecht. Daar leert ze een oude vrouw kennen genaamd Olga waar ze veel plezier met beleefd.
Benoit komt in een psychiatrische instelling terecht omdat hij in een fantasiewereld leeft. Hij praat voornamelijk tegen zijn potvis, Frederick. In de instelling leert Benoit ook een nieuwe vriendin kennen, namelijk Ingrid. Daar begint hij een relatie mee, tot de dag dat hij ontsnapt uit de instelling. Ingrid ziet het niet zitten om te ontsnappen dus ook aan deze relatie komt een einde.

Phaedra Dhaenens
11/05/2014
0

Ik heb dit boek gekozen omdat de kaft en de titel mij meteen aanspraken. De kaft is heel simpel en modern, net als de titel. Het hele verhaal draait rond twee personages: Maya en Benoit. In het begin vind ik het verhaal verwarrend doordat er in elk hoofdstuk afgewisseld wordt van personage. Na een tijdje werd ik het gewoon en kon ik me goed inleven in de gedachtewereld van Maya en Benoit. Het verhaal wordt verteld vanuit het hij-perspectief en de ik-perspectief. Het thema van het boek is uiteraard slapeloosheid. Dit is de rode draad door heel het boek. Het hele verhaal speelt zicht af in een stad aan de kust. De twee hoofdpersonages hebben allebei slaapproblemen.
’s Nachts dwaalt Maya door de straten en maakt ze andere mensen wakker. Niemand weet hiervan behalve haar vriendje Remco die haar al snel verlaat. Bij één flatje uit een appartement word heel snel geantwoord. Deze bewoner heet Benoit. Al snel wordt duidelijk dat Benoit ook slaapproblemen heeft. Ze begrijpen elkaar volledig maar door omstandigheden raken Maya en Benoit elkaar kwijt. Maya belandt in het ziekenhuis. Tijdens haar verblijf in het ziekenhuis kan Maya geen contact meer houden met Benoit. Benoit komt in een psychiatrische inrichting terecht. Toch kan hij ontsnappen en ontmoet hij toevallig een oude vriend. Die vriend biedt hem een job aan als nachtwaker voor zijn hotel. Benoit gaat op het aanbod in. Tijdens één van zijn avonddiensten komt Benoit een nachtvlinder tegen en raakt bevriend met hem. Wanneer de vlinder wegvliegt, probeert Benoit hem te vangen. De vlinder landt op de borst van een vrouw. De vrienden van de vrouw slaan Benoit in elkaar. Hij probeert iemand te bereiken die hem zou kunnen verzorgen. Uiteindelijk komt hij in een café terecht maar toevallig zit Maya hier ook. Hier vinden de twee hoofdpersonen elkaar terug. Dit is het einde van een prachtig verhaal. Het is heel aangrijpend. Ik vind het zeker een aanrader voor jongeren.

Femke Foré
16/03/2014
0

Ik heb dit boek gekozen omdat de titel mij aansprak. De titel was kort en krachtig en wekte een nieuwsgierigheid bij me op. 'Slaap, iets wat we dagelijks nodig, slapen is toch normaal?' dacht ik spontaan. Daarna las ik de achterflap en die beviel me ook. Omdat het over slaaploosheid ging, kwamen er nog meer vragen bij mij op en de nieuwsgierigheid groeide. Dus een perfect boek om te lezen. Thuis aangekomen ben ik er direct aan begonnen. De eerste pagina's spraken mij aan om verder te lezen, en lezen deed ik. Het boek liep vlot om te lezen. Soms liep het wel wat stroef om te volgen bij welk personage we zaten. Maar het was aangenaam dat het een afwisselend ik-perspectief was van Maya en Benoit die alle twee aan slaaploosheid leiden. In het begin toen ik het boek las kon ik mezelf niet voorstellen hoe het was om niet te kunnen slapen, omdat ik zelf graag slaap. Maar door het boek was het niet moeilijk om mij in de plaats te stellen van de personages. Wel kon ik me niet voorstellen hoe de personages er zelf uitzagen. Daarom plaatste ik mezelf als hoofdpersonage. Het is een heel anders boek dan dat ik eerlijk gezegd verwacht had. Maar dat maakte het des te leuker. Van begin tot einde maken we een hele reis door het leven van de hoofdpersonages. Instellingen, ziekenhuizen;het komt er allemaal in voor. Maya is een vrouw die het moeilijk heeft om niet te slapen. Benoit lijkt er niet zoveel problemen mee te hebben. Ondanks we in het boek twee hoofdpersonages hebben, komen de twee hoofdpersonages elkaar tegen. Het einde van het boek, dat Benoit en Maya terug samenkomen, was wel wat te voorspellen. De weg ernaartoe was wel verrassend omdat er stukken inkomen dat niet verwacht werd (bv. dat Maya met een onbekende vrouw kust).

Lena Toubast
02/03/2014
0

Het boek ‘slaap!’ gaat over een man en een vrouw met slapeloosheid. De vrouw, Maya, gaat ‘s nachts op stap omdat ze geïrriteerd wordt van alle mensen die wel kunnen slapen. Ze belt aan huizen, waardoor ze Benoit, ook een man met slapeloosheid leert kennen. Benoit heeft een zeer grote liefde voor zijn moeder. Hij slaapt al niet meer sinds hij zijn moeder heeft zien sterven omdat ze uit elkaar werden gehaald. Zijn moeder was namelijk een prostitué. Vroeger als kind droomde Benoit over een potvis die alles wist over hem. Maar nu hij niet meer kon slapen, zag hij de potvis nooit meer. Er gingen dagen voorbij en toen de dag kwam dat hij even terug kon slapen, wou hij in de droom blijven. De potvis wist hem te vertellen dat als mensen over elkaar dromen en de ene wil dood, gaat de andere ook dood. Dus hij werd wakker en toen hij naar het strand liep, was de potvis aangespoeld. Hij probeerde in de bek van de potvis te kruipen, waardoor hij daarna in een psychiatrische instelling terecht kwam. Maya daarentegen, is een heel ander verhaal. Haar leven wordt wat overhoop gehaald. Haar vrienden laten haar vallen, ze geraakt haar vriend en haar job kwijt. Al de raad die haar vrienden haar hebben gegeven om toch terug te kunnen slapen, hielp niet. Na al dit gebeuren wordt ze door een vrachtwagen overreden. In het ziekenhuis leert ze Olga kennen. Als Maya ontslagen wordt uit het ziekenhuis, gaat ze nog elke week naar Olga, die een tumor heeft. Maya en Benoit komen elkaar daarna terug tegen. Ze zijn allebei het slapen verleerd. Doordat ze elkaar leren kennen blijkt het bij hen alle twee beter te gaan. Maar door het tekort aan slaap hebben ze toch wel alle twee de gekte in hun hoofd wat het boek zo leuk maakt. De verhalen die verteld worden lijken zeer gek , maar als je de gedachtenhang van de persoon weet, word je nog meer in het verhaal getrokken. Ik vond het boek zeer spannend omdat je het direct helemaal wou uitlezen. Het waren afwisselende hoofdstukken waar eerst Maya aan het woord is en daarna Benoit. Het bleef spannend omdat ze allebei op een andere manier hun leven vertelden. Ze leggen ook allebei op een andere manier uit hoe ze elkaar hebben leren kennen en welke momenten ze samen hebben beleefd. Je krijgt dus 2 kanten van het verhaal en dat maakt het boek nog eens zoveel beter. Boeken als deze, waar alle gevoelens aan te pas komen, lees ik zeer graag! Het is een echte aanrader!

Tom Dauw
23/02/2014
0

Ik heb het boek ‘Slaap! ‘ gekozen omdat ik wel eens een uitdaging wou. Meestal neem zo dun mogelijke boeken, maar deze keer wou ik eens wat dikker proberen. En het beviel me wel!
‘Slaap!’ gaat over Benoit en Maya die allebei aan slapeloosheid leiden. Bij Maya was het nog een stuk erger eigenlijk, Maya werd er gek van! Ze werd zelf zo gek dat ze ’s nachts over de straat rondliep om mensen te zoeken die aan hetzelfde leden wat zij had. Uiteindelijk vond ze Benoit, een jongeman die alleen op een appartement woonde en aan hetzelfde leed als Maya: Slapeloosheid.
Na hun ontmoeting blijven ze elkaar opzoeken en zoeken ze steun bij elkaar.
Uiteindelijk beland Maya in het ziekenhuis omdat ze er zichzelf van het leven wou beroven en haar onder een vrachtwagen wou gooien. Benoit komt in een 'gekkenhuis' terecht omdat hij zijn eigen huis in brand had gestoken. Na een lange zoektocht vinden ze mekaar terug in een bar. Maya blijkt voor Benoit de moederfiguur te zijn die hij heel erg hard mist en samen proberen ze opnieuw door het leven te gaan.
Het boek is uiteindelijk niet zo mijn ding, er worden voor mij veel te veel flashbacks gebruikt en het is te ingewikkeld, ik kon het niet op mijn gemak lezen. Voor mij is nog altijd de essentie van een boek lezen ontspannen en bij dit boek was dit niet het geval. Het boek sprak me op sommige momenten wel aan omdat ik soms mezelf vond in bepaalde personages, en dat is altijd tof.
Het verhaal wordt verteld vanuit een ik-en hij-perspectief: het ene hoofdstuk wordt verteld door Maya en het andere hoofdstuk door Benoit. Slaap! is geschreven in de personale vertelswijze. Je ervaart alles uit de oogpunten van Maya en Benoit. Er worden veel korte zinnen gebruikt en weinig dialoog. Het verhaal speelt zich af in het heden in een tijdsspanne van een paar maanden. De titel is duidelijk: Slaap! is een schreeuw van beide hoofdrolpersonages om toch eens een nacht te kunnen inslapen zonder problemen.

Jana Vandaele
16/02/2014
0

“Slaap!” van Annelies Verbeke heb ik gekozen omdat de titel mijn aandacht trok. Het is een mooie maar ingewikkelde roman. De twee hoofdpersonages of protagonisten zijn Maya en Benoit De Gieter. Het verhaal draait rond hen waardoor je veel informatie verkrijgt en ze een rond karakter hebben in het verhaal. Ze lijden allebei aan slapeloosheid en neen dit is niet zoals ‘eens een slechte nacht hebben’. Ze willen slapen maar kunnen gewoon geen slaap vatten, hoe graag ze ook willen! Elk hoofdstuk wordt afwisselend vertelt door de hoofdpersonages.

Maya, een jonge vrouw, heeft al talloze dokters om advies gevraagd. Steeds kwamen ze met joggen voor het slapengaan, warme melk, ademhalingsoefeningen, een jointje,… op de proppen. Ze ging zelfs naar groep sessies maar niets bleek te helpen. Haar relatie met Remco ging stuk doordat Maya niet kon omgaan met het feit dat ze de hele nacht wakker lag en dat Remco als een blok inslaap kon vallen.

Uit frustratie doet ze niets liever dan andere mensen wakker te maken en dus gaat ze ’s nachts vaak op pad, opzoek naar andere slapeloze mensen. Ze komt terecht bij Benoit De Gieter, een oudere man. Hij is ook een slapeloze en ze krijgen een goede band. Uiteindelijk probeert Maya zelfmoord te plegen door zich voor een vrachtwagen te werpen. Deze poging mislukte en komt in het ziekenhuis terecht waar ze haar kamergenote Olga leert kennen. Olga heeft een vlak karakter in het verhaal. Er wordt enkel vermeld dat ze vroeger een frietkraam uitbaatte en dat ze in het ziekenhuis ligt vanwege een ongeval. Na Maya’s ontslag uit het ziekenhuis, komt haar zus Sofie bij haar intrekken omdat ze problemen heeft met haar man Dirk. Ook hebben Sofie en Dirk een vlak karakter en zijn ze een nevenfiguur. Door hun komst verandert er niet veel aan het verhaal.

De andere hoofdfiguur, Benoit De Gieter, heeft een erge jeugd gehad. Zijn moeder was prostitué, werd aan zijn lot overgelaten en werd uitgelachen op school. Benoit is niet zo gefrustreerd omwille van zijn slapeloosheid. Hij wil de werkelijkheid ontlopen door te fantaseren over zijn denkbeeldige vriend, Frederik de potvis en door te praten tegen zijn nachtvlinder Ernestine. Verder in het verhaal spoelt er een potvis aan op het strand die Benoit linkt aan zijn vriend Frederik. Benoit sticht brand in zijn appartement en komt terecht in de psychiatrie waar hij Ingrid, eveneens een vlak karakter, leert kennen. Ze krijgen een korte relatie maar Benoit ontsnapt uit de instelling, opzoek naar Maya. Onderweg komt hij zijn oude vriend Stan tegen die hem een baan aanbiedt in zijn hotel. Stan heeft ook een vlak karakter omdat er weinig over hem wordt gezegd.

Op het einde van het verhaal komen Maya en Benoit elkaar terug tegen het lijf gelopen in een bar. Ze zijn de antihelden van het verhaal omdat ze hun probleem opgegeven hebben en verder leven als de slapelozen.

Melissa
23/11/2013
0

Het boek sprak me erg aan bij het zien van de kaft en bij het lezen van de korte inleiding. Vanaf ik het boek effectief begon te lezen raakte ik erg verward. Het boek veranderde heel vaak van vertelperspectief en dit heb je niet direct door. Soms had ik na het lezen van heel wat pagina's pas door dat het vertelperspectief veranderd was. Het verhaal sprong ook vaak over in de gedachten van de personages. Hierin werd de werkelijkheid vaak vergeleken met een fictieve wereld.
Het hoofdpersonage in het verhaal is Maya. Maya is een meisje die ernstige problemen heeft met slapen. Ze is bijna dag en nacht wakker en moet heel erg veel moeite doen om eens even een uurtje te kunnen slapen. Door haar slapeloosheid gaat ze op zoek naar soortgenoten en zal ze 's nachts op zoek gaan door bij mensen aan te bellen. Die soortgenoten vind ze erg moeilijk. Ze had een goede vriend, Rex. De twee konden het erg goed vinden met elkaar, maar toch had Maya het er moeilijk mee dat Rex niet hetzelfde was als haar. Daardoor ging deze vriendschap ook verloren. Later ontmoette ze Benoit. Benoit is een man van 54 jaar die ook aan slapeloosheid lijd. Samen konden zij het erg goed met elkaar vinden. Ze lachten vaak met heel nutteloze zaken en hadden echt het gevoel dat ze elkaar begrepen. Later, door omstandigheden zagen zij elkaar niet meer. Maya belandde in het ziekenhuis nadat ze onder een vrachtwagen liep en Benoit belandde in een psychiatrische instelling omdat zijn kamer afbrandde. Men verdacht er hem namelijk van dat hij dit zelf gedaan zou hebben. Later kwamen Maya en Benoit elkaar terug tegen in een café en zo kwamen zij terug samen.
Tot slot vond ik het enkel jammer dat men op het einde van het verhaal niet duidelijk maakte hoe de toekomst van Maya en Benoit verder verliep.

Soraya Chaabnia
28/05/2013
0

Ik vind het een mooi boek. Het is wel moeilijk en soms heel ingewikkeld. Sommige hoofdstukken uit het boek begreep ik niet en moest ik een zin of een pagina opnieuw lezen. Het boek springt van de hak op de tak. Ik wist eerst niet dat er twee verschillende hoofdpersonages elk hun eigen standpunt zouden vertellen. Daar al was mijn eerste probleem om het boek te volgen. Ik vind het dom van Remco. Hij verlaat Maya wanneer zij hem het meest nodig heeft. Maya kan niet slapen en gaat 's nachts fietsen in de straten. Slaaploosheid. Ze belt aan bij mensen om hen uit hun slaap te ontwaken. Tot ze op een nacht Benoit ontmoet. Benoit lijdt ook aan slaaploosheid. Ze beginnen een relatie, maar deze blijft niet eeuwig duren.Benoit zijn moeder was een hoer en Maya lijkt op haar. Hij droomt steeds over een potvis, Frederick, en hun zeetje. Wanneer de potvis sterft, belandt Benoit in een psychiatrisch centrum. Daar leert hij Ingrid kennen. Ze hebben een korte relatie tot Benoit ontsnapt. Ingrid wilt niet mee met hem, dus moet hij haar achterlaten. Ondertussen ligt Maya in het ziekenhuis. Ze ligt samen met Olga, een oude vrouw, op een kamer. Ze beleven daar het plezier van hun leven.Ik hou van de woordenspelletjes dat ze samen spelen. Olga wordt dement. Olga houdt van dingen die niet mogen, zoals valsspelen.Naar het einde toe van het boek, begrijp ik er steeds minder van. Ik begrijp niet het verband is met het stuk Benoit en zijn mot en het boek. Al is het soms wel grappig hoe gehecht Benoit is aan zijn 'huisdiertje'. Mijn vraag is nog altijd: Sterft Benoit op het einde of niet? De laatste twee pagina's van het boek begrijp ik totaal niet. Achteraf gezien is het nog een interessant boek om bij na te denken. Vooral voor de mensen die ook aan slaaploosheid lijden.

Soraya Chaabnia
27/05/2013
0

Ik vind "Slaap!" een mooi boek. Het is wel een heel moeilijk boek om te lezen. Sommige stukken begreep ik eerst niet zo goed en het sprong soms van de hak op de tak. Naar het einde toe, vind ik het stuk van Benoit met zijn mot Ernestine saai. Ik begrijp niet wat dit stuk te maken heeft met het boek. Al is het soms wel grappig hoe gehecht hij is aan zijn 'huisdiertje'. De laatste twee pagina's van het boek begrijp ik helemaal niet. Het is veel te ingewikkeld. Ik heb in het boek soms paar keer een zin of een bladzijde opnieuw gelezen omdat ik het niet begreep. Ik vraag me nog steeds af, gaat Benoit dood op het einde of niet? Ik vind het dom van Remco. Hij verlaat Maya wanneer ze hem het meest nodig heeft. Maya kan niet slapen, dus gaat ze andere mensen uit hun slaap ontwaken. Slaaploosheid. Ze fietst 's nachts rond in de straten en belt andere mensen wakker. Tot ze zo Benoit leert kennen. Benoit was aan het wachten op haar tot ze bij hem midden in de nacht zou aanbellen. Benoit leidt ook aan slaaploosheid. Ze beginnen een relatie, maar deze loopt niet eeuwig en gaan elk hun eigen kant uit.Mijn favoriete stukken uit het boek zijn, het ene stuk toen Maya in het ziekenhuis lag, het tweede stuk toen Benoit in een psychiatrisch centrum was opgenomen. Maya ligt samen met Olga, een oude vrouw, op een kamer in het ziekenhuis. Ze hebben daar samen het plezier van hun leven.Ik hou van de spelletjes die ze samen spelen. Olga wordt dement en nu gaat het moeilijker om hun spelletjes te spelen. Olga houdt namelijk van dingen die niet mogen, zoals valsspelen. Benoit komt in het psychiatrisch centrum omdat hij tegen dieren praat, voornamelijk tegen een potvis, Frederick de potvis uit zijn droom. Wanneer Benoit in het psychiatrisch centrum verblijft, ontmoet hij Ingrid. Ingrid is geobsedeerd aan getallen. Ze telt echt alles. Hij heeft een relatie met Ingrid tot hij ontsnapt. Ingrid wil namelijk niet mee, dus moet hij haar achterlaten. Achteraf bekeken vind ik het nog een interessant boek om wel eventueel dingen uit te leren.

Danté De Smet
12/05/2013
0

Ik heb dit boek gekozen omdat de kaft mij aansprak. Het is een mooie simpele kaft, net zoals de titel. Het verhaal gaat over Maya en Benoit die allebei slaapproblemen hebben. Omdat Maya er niet tegen kan dat zij niet kan slapen vind ze dat andere mensen dan ook niet horen te slapen en uit frustratie wekt ze mensen, meestal onbekende, door midden in de nacht bij hen aan te bellen. M aya heeft in die tijd een relatie met Remco, die ondanks Maya haar ziekte heel veel van haar houdt. Hij lijdt wel onder haar slapeloosheid, want doordat Maya weinig slaapt is ze vaak slechtgezind en daardoor hebben ze veel ruzie. Het duurt dan ook niet lang voor hun relatie stukgaat. Maya ontmoet dan Benoit, die ook lijdt aan slaapstoornissen en daardoor veel fantaseert over alles en iedereen.
Het verhaal is moeilijk te volgen doordat er in elk hoofdstuk afgewisseld wordt van personage. Het ene hoofdstuk gaat over Maya, het volgende over Benoit en zo gaat het de hele tijd. In het begin snapte ik dan ook niet veel van het boek. Pas toen ik aan de helft zat begon in door te krijgen hoe ik het boek moest interpreteren. Vanaf dan was alles dan ook veel duidelijker. Ondanks het moeilijke vertelperspectief is het wel een realistisch boek. Het zou een waargebeurd verhaal kunnen zijn.
Ik boek is geschikt voor mensen die ervan houden om zich in de gedachtenwereld van iemand anders te verdiepen. Er zitten ook veel flashbacks in het boek, voornamelijk wanneer Benoit aan het woord is. Hij denkt dan terug aan zijn moeder en hoe gelukkig hij was met haar. Het is eigenlijk wel ontroerend als je leest met hoeveel liefde hij over haar praat, Hij vindt dat Maya sterk op zijn moeder lijkt, hij voelt zich goed bij haar. Ook omdat ze hetzelfde probleem hebben. Zij begrijpen elkaar het beste en ik denk dat ze daarom ook terug bij elkaar komen op het einde van het verhaal.

Liesl Longueville
06/05/2013
0

Ik koos dit boek omdat de kaft en de titel me aanspraken. Toen ik het boek begon te lezen werd ik verward. Het ging een deel over Maya en plots ging het over een deel van Benoit. Ik vond het een zeer interessant boek, het gaat over psychologie en psychiatrie. Deze onderwerpen wekten mijn aandacht. Maya en Benoit, de twee hoofdpersonages, hebben last van een slaapstoornis.
Ik ga mijn bespreking geven over Benoit. Hij heeft een slaapstoornis en dezelfde problemen als Maya, maar hij gaat er anders mee om. Dromen staan centraal bij Benoit, als hij slaapt, droomt hij over de potvis Frederik. Frederik geeft Benoit een andere kijk op het leven en zorgt voor regelmaat en structuur in Benoit's leven. Ook zorgt hij voor een veilige omgeving. Benoit klampt zich zodanig hard vast aan Frederik, dat hij het verschil niet meer ziet tussen dromen en werkelijkheid. Benoit praat tegen Frederik, duwt hem terug het water in, streelt hem, ... Frederik staat voor vertrouwen, veiligheid en vriendschap. Hij staat voor alles wat Benoit is kwijtgeraakt toen hij bij zijn moeder werd weggerukt.
Benoit wil een goede vriend, waar hij steun kan bij vinden. Wanneer Maya en Benoit gescheiden raakten, zocht hij die steun bij de vlinder 'Ernest'. Deze vlinder is de 'vervangvriend' van Maya.
Het is niet duidelijk wat de oorzaak is van de slapeloosheid van Benoit. Het kan zijn door een trauma uit zijn jeugd, maar dat is niet zeker.
Ik vind dit boek een aanrader voor mensen die geïnteresseerd zijn in psychologie.

Sorina Vannevel
20/03/2013
0

De titel en de kaft van het boek spraken me meteen aan. Toen ik het boek begon te lezen merkte ik dat er stukken in zaten die ik moeilijk begreep maar ook stukken waar ik me volledig kon in inleven. De stukken in het ziekenhuis, waar Maya een tijdje verbleef, en het stuk waar Benoit in een psychiatrisch ziekenhuis verbleef, konden mij het meeste bekoren. Soms ging een hoofdstuk over Maya en soms over Benoit, dat vond ik verwarrend. Na een tijdje begon ik het boek steeds beter te begrijpen.

Ik ga in mijn bespreking iets meer vertellen over de personages. De eerste hoofdpersonage is Maya. Ze lijdt aan een slaapstoornis en uit frustratie houdt ze ’s nachts mensen uit hun slaap. Zo ontmoette ze Benoit, de tweede hoofdpersonage. Maya en Benoit hebben een tijdje een relatie, Benoit heeft ook een slaapstoornis en daardoor klikt het goed tussen hen. Deze relatie stopt en Benoit fantaseert veel, hij praat met dieren, onder andere met Frederik, een potvis. Hiervoor wordt hij opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis waar hij na een tijdje zelf weggaat. Maya en Benoit komen elkaar terug tegen in een café en Maya hoopt terug samen met Benoit door het leven te gaan.

Daarnaast komen er nog personages voor in het boek, onder andere Remco. Remco is in het begin van het verhaal Maya’s vriendje. Hij kan niet omgaan met haar slaapstoornis en gaat bij haar weg. Ook Olga is een personage. Ze ligt samen met Maya op één kamer toen ze in het ziekenhuis lag. Ze is oud en houdt van dingen die niet mogen zoals valsspelen. Ook houdt ze van spelletjes spelen. Verder komt ook Ingrid in het verhaal voor. Ze zat samen met Benoit in de instelling. Ze hadden een korte relatie en ze heeft een ziekelijke neiging tot alles te tellen.

Ik vond het een aangrijpend verhaal. Het is een echte aanrader voor mensen die zich graag inleven in situaties en mensen met slaapproblemen. Het is een boek om in één keer uit te lezen en nadien nog verder over na te denken!

Linn
12/03/2013
0

Ik vond het wel een ingewikkeld boek omdat je niet echt goed weet wie aan het woord is. Ik vond het ook niet zo'n mooi boek maar wel een realistisch boek.

winke
12/03/2013
0

Een heel mooi boek, maar wel ingewikkeld om te kunnen volgen.

Liese
28/02/2013
0

Het was niet het genre dat ik graag lees. Het boek was eigenlijk wat moeilijk en verwarrend.

Sander de Nijs
19/11/2012
0

Ik heb het boek 'Slaap!' gelezen omdat het een redelijk recent boek is met een voor sommigen wel actueel thema: slapeloosheid. Het is een nogal ingewikkeld geschreven boek waarbij je je goed moet concentreren om het verhaal te begrijpen, er zijn namelijk 2 verhalen die zich tegelijk afspelen en even belangrijk zijn.
Het verhaal draait rond twee personages: Maya en Benoit. Je komt over beiden veel te weten en daarom zijn het ronde karakters. Maya is een normale, jonge vrouw die nogal onstabiel is dankzij haar probleem: niet of heel weinig kunnen slapen ‘s nachts. Hierdoor wordt ze stilaan gek en begint ze zichzelf te verwaarlozen. Ze is onvoorspelbaar en heeft soms rare gedachten. Samen met Benoit is ze de protagonist.
Benoit is een wat oudere man die al iets langer met hetzelfde probleem rondloopt. Hij haalt vaak herinneringen uit zijn jeugd naar boven en verwart die met de realiteit, het nu. Zijn denkbeeldige vriend Frederik en zijn ‘zeetje’ zijn hiervan enkele voorbeelden. Hierdoor belandt hij zo in een psychiatrische instelling nadat hij probeerde om in de bek van een aangespoelde potvis te kruipen. Maya en Benoit zijn beiden antihelden omdat ze het probleem gewoon ondergaan.
Ik had mij het boek iets anders voorgesteld, met een meer heldere structuur. Het is heel erg poëtisch geschreven met achterliggende ideeën waarin een soms diepe betekenis schuilt. Ik lees liever een verhaal met een duidelijk begin en einde, waarin een probleem wordt opgelost. Daarom viel het boek mij een beetje tegen. Mensen die hetzelfde probleem hebben zullen zich misschien wel kunnen inleven in hun situatie. Alleen is het jammer dat er geen duidelijk werkende oplossing ter sprake komt en dat het verhaal een open einde heeft. Anderzijds lijkt het mij moeilijk om daar een specifiek antwoord op te geven aangezien ieder persoon anders is.

cedric vrombaut
15/11/2012
0

“Slaap” is een boek dat gaat over Maya, een vrouw die lijdt aan slapeloosheid. Dit slaapprobleem heeft te maken met psychologische problemen. Het willen slapen overheerst het leven van Maya en zo doet er alles aan om toch maar een uurtje te kunnen slapen, maar niets helpt. Ze wil dus echt wel slapen maar kan het niet. Maya vindt dat ze door niemand wordt begrepen als ze over haar slapeloosheid begint te praten.
Ze raakt daarom ook lichamelijk uitgeput door het tekort aan slaap.
Ook in relaties lukt het niet omdat zij ’s nachts rondloopt en haar partner dan ligt te slapen. Dit zorgt voor discussies en onbegrip waardoor relaties steeds weer uit geraken. Ze is dan ook erg eenzaam.
Maya is gefrustreerd over het feit dat anderen wel kunnen slapen en zij niet en daarom doet ze soms dingen om andere mensen uit hun slaap te halen.
Ze doolt ’s nachts vaak rond op straat om mensen te zoeken die net zoals zij ook niet kunnen slapen.
Op een nacht gaat ze gewoon een appartementsgebouw binnen en begint ze op alle bellen te duwen. Bij één persoon wordt onmiddellijk gereageerd nl bij Benoit De Gieter. Hij blijkt ook aan slapeloosheid te lijden en was eigenlijk ook op zoek naar een lotgenoot.
Benoit blijkt niet zo gefrusteerd te zijn als Maya en kan beter met zijn probleem omgaan. Hij leeft vaak in een droomomgeving waardoor hij alles beter kan relativeren. Benoit heeft echter wel problemen om de realiteit van de droomwereld te onderscheiden.
Benoit en Maya beginnen dan ook een relatie maar door hun verschil in het omgaan met die slapeloosheid loopt die relatie ook stuk.
Benoit raakt in de psychiatrie door een brand die hij gesticht heeft. Hij ontsnapt uit de instelling om Maya te zoeken. Ook Maya komt in ziekenhuis terecht nadat ze onder vrachtwagen is geraakt.
Na een lange zoektocht vinden ze mekaar terug in een bar.
Maya blijkt voor Benoit de moederfiguur te zijn die hij heel erg hard mist en samen proberen ze opnieuw door het leven te gaan.

Het boek was niet zo echt mijn ding omdat het nogal verwarrend overkomt: in het begin kan jet het nog goed volgen wie wat vertelt maar het verhaal wordt steeds moeilijker te volgen: er worden veel flashbacks gebruikt en het verhaal is niet echt chronologisch.

Het verhaal wordt verteld vanuit een ik-en hij-perspectief: het ene hoofdstuk wordt verteld “door” Maya en het andere hoofdstuk “door” Benoit. Slaap! is geschreven in de personale vertelswijze. Je ervaart alles uit de oogpunten van Maya en Benoit.
Er worden veel korte zinnen gebruikt en weinig dialoog.
Het verhaal speelt zich af in het heden in een tijdsspanne van een paar maanden.
De titel is duidelijk : Slaap ! is een schreeuw van beide hoofdrolpersonages om toch eens een nacht te kunnen inslapen zonder problemen.

cedric vrombaut
15/11/2012
0

“Slaap” is een boek dat gaat over Maya, een vrouw die lijdt aan slapeloosheid. Dit slaapprobleem heeft te maken met psychologische problemen. Het willen slapen overheerst het leven van Maya en zo doet er alles aan om toch maar een uurtje te kunnen slapen, maar niets helpt. Ze wil dus echt wel slapen maar kan het niet. Maya vindt dat ze door niemand wordt begrepen als ze over haar slapeloosheid begint te praten.
Ze raakt daarom ook lichamelijk uitgeput door het tekort aan slaap.
Ook in relaties lukt het niet omdat zij ’s nachts rondloopt en haar partner dan ligt te slapen. Dit zorgt voor discussies en onbegrip waardoor relaties steeds weer uit geraken. Ze is dan ook erg eenzaam.
Maya is gefrustreerd over het feit dat anderen wel kunnen slapen en zij niet en daarom doet ze soms dingen om andere mensen uit hun slaap te halen.
Ze doolt ’s nachts vaak rond op straat om mensen te zoeken die net zoals zij ook niet kunnen slapen.
Op een nacht gaat ze gewoon een appartementsgebouw binnen en begint ze op alle bellen te duwen. Bij één persoon wordt onmiddellijk gereageerd, nl. bij Benoit De Gieter. Hij blijkt ook aan slapeloosheid te lijden en was eigenlijk ook op zoek naar een lotgenoot.
Benoit blijkt niet zo gefrusteerd te zijn als Maya en kan beter met zijn probleem omgaan. Hij leeft vaak in een droomomgeving waardoor hij alles beter kan relativeren. Benoit heeft echter wel problemen om de realiteit van de droomwereld te onderscheiden.
Benoit en Maya beginnen dan ook een relatie maar door hun verschil in het omgaan met die slapeloosheid loopt die relatie ook stuk.
Benoit raakt in de psychiatrie door een brand die hij gesticht heeft. Hij ontsnapt uit de instelling om Maya te zoeken. Ook Maya komt in ziekenhuis terecht nadat ze onder vrachtwagen is geraakt.
Na een lange zoektocht vinden ze mekaar terug in een bar.
Maya blijkt voor Benoit de moederfiguur te zijn die hij heel erg hard mist en samen proberen ze opnieuw door het leven te gaan.

Het boek was niet zo echt mijn ding omdat het nogal verwarrend overkomt: in het begin kan et het nog goed volgen wie wat vertelt maar het verhaal wordt steeds moeilijker te volgen: er worden veel flashbacks gebruikt en het verhaal is niet echt chronologisch.

Het verhaal wordt verteld vanuit een ik-en hij-perspectief: het ene hoofdstuk wordt verteld “door” Maya en het andere hoofdstuk “door” Benoit. Slaap! is geschreven in de personale vertelswijze. Je ervaart alles uit de oogpunten van Maya en Benoit.
Er worden veel korte zinnen gebruikt en weinig dialoog.
Het verhaal speelt zich af in het heden in een tijdsspanne van een paar maanden.
De titel is duidelijk: Slaap! is een schreeuw van beide hoofdrolpersonages om toch eens een nacht te kunnen inslapen zonder problemen.

Daphne Blondeel
24/10/2012
0

Het was een mooi en vlot leesbaar boek. Ik heb juist dat boek gekozen omdat ik mij niet kan inbeelden dat er mensen zijn die niet slapen of nauwelijks kunnen slapen. Het is maar een boek, maar soms weet je niet of het in werkelijkheid ook kan.

Soms vond ik het wel moeilijk om te weten wie aan het woord was.
De personages Maya en Benoit, hebben om hun beurt een stuk dat over hen gaat, waar ze hun leven in het kort samenvatten. Het is allebei in het ik-perspectief en ze hebben een vol karakter. Je weet heel veel over de personages.

Het boek gaat over slapen, de twee hoofdpersonages hebben allebei problemen met slapen. Sommige denken zelf dat ze gek zijn.

Maya in het ziekenhuis omdat ze er niet meer wou zijn en haar voor een auto wou gooien. Benoit komt in een 'gekkenhuis' terecht omdat hij zijn eigen huis in brand had gezet. Maya ontmoet Benoit door een boek dat ze had gelezen over slapeloosheid. Ze hadden een korte affaire en gingen er na weer ieders eigen weg. Benoit fantaseert over alles en nog wat, hij denkt dat hij een potvis Frederick als vriend heeft. Zijn mama was een prostitué en moest hem al van kinds af achterlaten. Hij vlucht van alles waar de werkelijkheid om gaat. Maya leert veel mensen kennen, ze ontdekt nieuwe mensen. Maar wil zelf ook het liefst van de aarde verdwijnen. Ze kan er niet mee leven dat ze moeite heeft met slapen en dat andere mensen daar geen problemen mee hebben. Benoit daarentegen, beseft soms niet als hij aan het dromen is of als hij echt in werkelijkheid is. Hij voelt zich vooral alleen en onbegrepen.

Maya doet er alles aan om Benoit te vinden maar is dat wel de juiste oplossing?
Ja, dat is het wel. Ze vinden steun bij elkaar en kunnen samen met het probleem overweg. Een aanrader is dit boek zeker!

Valentine
30/11/2011
0

Ik vond het een mooi, vlot boek en ook in zeker zin aangrijpend omdat ik eigenlijk nog nooit over slapeloosheid had nagedacht. Als je er zelf niet aan lijdt en niemand kent is het niet echt iets waar je direct aan denkt. Door het boek te lezen heb ik wel veel respect gekregen voor mensen die aan slaaploosheid lijden en heb ik een zicht op hoe moeilijk het voor hun is. Annelies Verbeke, de auteur, heeft dit boek dan ook met een reden geschreven. Zij vindt dat iedereen (een beetje) gek is maar ze zegt “al zijn er natuurlijk gradaties in deze gekte”. Ik vind dit mooi verwoord en ga hiermee akkoord.
De opbouw is wat ingewikkeld omdat het niet in één tijd geschreven is en er dus gesprongen wordt van tijd naar tijd. Ook zijn er veel overgangen naar andere personages. Dit maakte het een beetje verwarrend en moeilijker om te volgen. In het ene hoofdstuk is Maya aan het woord, in het andere Benoit. Het is niet echt een logische opbouw en de stukken tussen deze hoofdstukken zijn niet echt duidelijk geschreven zodat het soms moeilijk te weten is wie aan het woord is.
De inhoud van het boek vond ik wel heel goed. Het is een zeer goed thema omdat er niet vaak over gesproken wordt. Het is vlot geschreven en er zaten ook hele mooie uitspraken in. Het was duidelijk te zien dat de schrijfster zich in dit onderwerp had verdiept of er in ieder geval veel van af wist. Soms zitten er voorspelbare stukken in het boek, maar dan ook weer wat vagere stukken. Ik vind die afwisseling wel leuk maar ik denk dat dat het voor sommigen wel ingewikkelder maakt. Een minpuntje was wel dat er vaak hetzelfde gebeurd. Er is bijvoorbeeld een stuk dat verteld wordt door de ogen van Maya en dan erna nog eens hetzelfde stuk door de ogen van Benoit. Dat maakt dat deel een beetje langdradig.

melissa verheye
05/11/2011
0

Ik heb het boek Slaap gelezen want toen ik de achterflap van het boek gelezen had, sprak het thema mij erg aan.
Mijn eerste indruk over het boek was goed, maar ik vond dat er sommige stukjes tekst in het boek moeilijk te begrijpen waren. Daarnaast was ik soms de rode draad in het verhaal kwijt waardoor ik verhaal niet meer begreep. Dit komt omdat het boek geschreven is in het ik-persectief waardoor je een moeilijk aspect in het boek hebt. Dit aspect is dat het verhaal vertelt wordt door twee personages. Het ene hoofdstuk wordt verteld door Maya en het volgende hoofdstuk door Benoit. Dit vraagt een inspanning om het verhaal te kunnen begrijpen, want hun verhaal verloopt gelijktijdig. Dus wanneer een hoofdstuk afgesloten is waarin Maya de verteller is, volgt Benoit, die vertelt over dezelfde tijdsperiode, maar dan vanuit zijn perspectief.
Het thema van het boek gaat over dagdaagelijkse gebeurtenissen waarin ik mezelf herken. Het hoofdpersonage Maya lijdt aan slapeloosheid. Ze probeert al het mogelijke om een paar uur te kunnen slapen, rust te krijgen maar tevergeefs. Haar vriend heeft haar verlaten en uit frustratie haalt ze 's nachts mensen uit hun slaap.
Dit soort verhalen waarin ik mezelf kan herkennen vind ik zeer aangenaam om te lezen. Dus voor mij geen fantasieverhalen maar verhalen die echt kunnen gebeuren. Bovendien heb ik net zoals het hoofdpersonage Maya ook wel eens momenten dat ik niet kan slapen. Tijdens deze momenten heb ik net zoals Maya de neiging om mensen wakker te maken. Wanneer ik wakker ben moet iedereen wakker zijn.
Kortom dit boek met dit mooie verhaal was voor mij fantastisch om te lezen. Voor mensen die dit soort verhalen graag lezen, is het boek 'slaap' zeker en vast een aanrader.

Dana De Meyere
30/05/2011
0

Ik vind het boek 'Slaap' van Annelies Verbeke niet echt een leuk boek. Het thema boeit mij niet omdat het niet iets dagelijks is, waar ik mezelf in kan herkennen. Op sommige momenten (vooral in het begin) vind ik het boek zelfs eng doordat ze (Maya, het hoofdpersonage), iedereen 's nachts gaat wakker bellen aan hun deur, omdat hij (Benoit, de oudere persoon die aan slaapeloosheid lijdt), praat met potvissen in zijn gedachten.
Het thema is slaapeloosheid, iets niet alledaags, waardoor het misschien wel interessant zou kunnen zijn. Je komt iets meer te weten over een thema waar je weinig of niets van af weet. Hoe mensen om gaan met hun slaapeloosheid. Maar mij persoonlijk boeide het helemaal niet.
Ook de manier waarop het verhaal verteld werd vond ik tegenvallen. De ene keer vertelde de ene persoon en de andere keer vertelde de andere persoon. Het verhaal is geschreven in het ik-perspectief waardoor het lijk dat een persoon het vertelt, maar het zijn er dus meerdere. In het begin weet je dat niet en is het dus ingewikkeld om het verhaal te volgen. Ik snapte soms helemaal niet over wie het ging.
Het boek viel dus tegen voor mij, vooral door het moeilijk te volgen verhaal. Als ik het boek niet voor school had moeten lezen, had het niet lang mijn aandacht gehouden. De inhoud van het boek vind ik op sommige momenten raar, bijv. dat Benoit, de oudere persoon in het verhaal die ook aan slaapeloosheid lijdt, in zijn fantasie omgaat met een potvis en uiteindelijk verliefd blijkt te zijn op zijn moeder.

Ik heb het boek niet graag gelezen omdat het thema dat mij niet echt aanspreekt en het moeilijk te volgen verhaal. Ik vind het boek geen aanrader om te lezen. Natuurlijk hangt het ook af als het thema je aanspreekt of niet en dat viel bij mij tegen.

Angélique Heyman
25/05/2011
0

Het boek ‘Slaap!’ ben ik beginnen lezen omdat het thema mij erg boeit. Het is iets wat iedereen in zijn leven al eens voorkomt, een periode waar hij weinig slaapt. Dat kan bijvoorbeeld komen door ofwel heel opgefokt te zitten of juist heel triest. Bij deze mensen is het anders. Ze willen echt slapen maar kunnen niet slapen. Het duurt bij hen geen week of maand, maar hier spreken ze over jaren. Hoe vermoeiend het leven wel niet is zonder slaap en hoe je merkt dat een mens verandert zonder slaap, zie je stap voor stap in het boek.

In het begin is het boek redelijk moeilijk om te lezen. Zonder dat je het in het begin echt door hebt spring je van de ene naar de andere personage. Na een tijdje merk je dat het dus rond twee personages gaan nl. Benoit en Maya.

Benoit en Maya leiden elk een totaal verschillend leven. Bovendien hadden ook elk een andere jeugd. Eén iets hebben ze gemeen en dat is dat ze niet slapen. Na hun ontmoeting blijven ze elkaar opzoeken en zoeken ze steun bij elkaar. Door allebei hun moeilijk karakter door het tekort aan slaap zie je duidelijk in het boek dat ze niet altijd normaal reageren op dagelijkse gebeurtenissen. Ze lachen om de domste dingen. Benoit voelt zich verbonden met dieren terwijl Maya niets toffer vind dan mensen uit hun slaap wakker te bellen uit frustratie.

Maya komt het moe nadat ze op de verkeerde plaats stond voor de jongen, waar ze een nacht mee door had gebracht, te ontmoeten. Ze smijt zich onder een camion en ligt in het ziekenhuis. In die tijd steekt Benoit zijn huis in brand. Hij loopt naar de zee en ziet zijn vriend Frederick, de potvis, doodgaan. Na zijn nogal rare toeren op het strand word hij in een psychiatrie opgenomen. Je ziet hoe ze toch met elkaar verbonden blijven. Geen dag gaat er voorbij of ze denken aan elkaar.

Naar het einde van het verhaal toe komen ze elkaar terug tegen. Alsof er niets gebeurd is gaan ze weer met elkaar om. Ze merken dat ze elkaar nodig hebben om zich te door het leven te kunnen slaan zonder slaap.

Het boek is zeker een aanrader voor mensen die van zo’n thema’s houden. De personen die over zichzelf vertellen geven zich net genoeg bloot om je helemaal in het leven te kunnen inleven en je wilt blijven doorlezen tot het einde.

Evelien Van De Putte
22/05/2011
0

De titel van het boek sprak me meteen aan. Een verhaal over slapen, dat kon niet misgaan. Bij het lezen van het boek merkte ik soms vagere stukken die moeilijker te lezen waren, en dan weer andere stukken waarbij ik me helemaal kon inleven. Ik wil het in mijn commentaar vooral hebben over de hoofdpersonages. De hoofdpersonages zijn Benoit en Maya die allebei aan slapeloosheid leiden.
Maya is een vrouw die heel erg leidde onder haar ziekte. Ze werd er gek van! In het begin van het verhaal had ze een vriendje Remco. Die relatie had niet lang stand gehouden want Maya kon het niet aanzien hoe haar vriendje makkelijk de slaap kon vatten en zij niet. Maya besloot op pad te gaan en mensen op te zoeken die ook aan slapeloosheid leiden. Ze kwam op een nacht Benoit tegen die ze op het einde van het verhaal terug tegenkomt. Ondertussen had Maya zich al van het leven willen brengen. Haar zus Sofie woonde bij haar, en Maya kon haar geluk niet aanzien. Hoe graag ze haar zus ook zag, en hoe goed haar zus het met haar meende, Maya kon er niet mee om. Ze wou zich om het leven brengen, maar die poging misluktte. Ze kwam in het ziekenhuis terecht. Nadat ze ontslagen werd in het ziekenhuis leefde Maya even als zwerver rond. Ze ging op het einde een hoerencafé binnen waar ze Benoit na een lange tijd terug ontmoette.
Benoit lijdt ook aan slapeloosheid maar laat zijn stress errond minder blijken. Maar doordat hij zijn huis heeft laten afbranden weten we dat hij meer stress heeft of we vermoedden. In het verhaal kwamen we te weten dat hij een moeilijke jeugd achter de rug heeft gehad. Zijn moeder was prostituee, en hij werd daar mee uitgelachen op school. Zijn moeder en hij gingen vaak naar zee. Benoit gebruikte fantasie en werkelijkheid vaak door elkaar. Soms was het moeilijk hem te volgen wat echt was of niet. Hij had een goede vriend Frederik. Het was een potvis. Toen bleek dat er een potvis aangespoeld werd, en Benoit er niet op een goede manier mee kon omgaan, werd hij in een psychiatrie geplaatst. Daar leerde hij Ingrid kennen. De twee hadden even een intieme relatie maar Benoit besloot na een tijdje de psychiatrie te verlaten. Hij kwam een oude bekende tegen van vroeger op school die hem werk in een hotel aanbood. Daar kwam hij een nieuwe vriend tegen. De nachtvlinder die hij Ernest noemde. Later noemde hij haar Ernestine want doordat ze poppen op de wereld zette wist hij dat ze een meisje was. Uiteindelijk is er een meisje die Ernestine aanvalt en daar kan Benoit niet mee lachen. Benoit trok het meisje aan de haren maar werd dan uiteindelijk zelf de dupe en werd hardhandig aangepakt. Benoit stormde zo een café binnen om hulp te zoeken en daar ontmoette hij opnieuw zijn Maya. Maya verzorgde zijn wonden en hij hoopte dat ze ooit samen weer ergens heen zullen gaan.
Het was een aangrijpend verhaal. Ik vond het echt een geweldig boek. Ik raad het aan aan lezers die zich goed kunnen inleven in personages. Ook lezers die verder denken bij het lezen van een verhaal. Dan zal het geen probleem zijn de twee hoofdpersonages goed te onderscheiden in het boek, en zullen ze net als ik een aangename leeservaring gehad hebben!

Ellen
03/04/2011
0

Toen ik de korte inhoud van het boek las, dacht ik meteen: 'Dit komt me bekend voor. Oververmoeid zijn en toch niet rustig kunnen indommelen.' Het boek sprak me dus aan en zo begon ik te lezen.
Bij het begin merkte ik meteen dat ik me zou moeten concentreren om het verhaal te kunnen volgen en heel even dacht ik aan opgeven. Maar ergens was die nieuwsgierigheid waardoor ik verder las en eenmaal geconcentreerd, nam het boek me mee in het verhaal. Ik kon me er volledig in inleven en stelde het verhaal in mijn hoofd voor als een film.

Het boek is geschreven in ik-persectief. Het moeilijke aspect in dit boek is dat er twee personages vertellen. Het ene hoofdstuk wordt verteld door Maya en het volgende hoofdstuk door Benoit. Dit vergt een beetje moeite om het te begrijpen, want hun verhaal verloopt simultaan. Wanneer een hoofdstuk afgesloten is waarin Maya de verteller is, volgt Benoit, die vertelt over dezelfde tijdsperiode, maar dan vanuit zijn perspectief.

Het verhaal gaat over een jonge vrouw, genaamd Maya, die aan slapeloosheid lijdt. Tijdens haar slapeloze nachten verlaat ze haar huis om zich te wreken op alle mensen die zorgeloos de nacht doorbrachten. Op een nacht ontmoet ze een lotgenoot. Eindelijk iemand die haar volledig begrijp, iemand die weet wat ze meemaakt. Samen brengen ze talloze nachten door waarin ook veel drank aan te pas komt. Wanneer Maya dronken is en Benoit haar meeneemt naar zijn appartement, gebeurt het onoverkomelijke.

Na dit voorval verliezen Benoit en Maya elkaar uit het oog.
In korte tijd kennen ze allebei veel moeilijkheden en raken ze verstoord in hun levensritme. Ze hebben geen thuis meer en zwerven rond op zoek naar geluk. Deze zoektocht verloopt echter zonder succes. Tot Benoit op een nacht, helemaal in elkaar geslagen, een café binnenstapt om hulp te zoeken. Aan de bar van het café zit een vrouw met haar rug naar hem toegekeerd. Hij gaat ernaartoe, legt zijn hand op haar rug en zij draait zich om. Op dit moment beseffen Maya en Benoit dat dit het geluk is dat ze al die jaren zochten.

Sarra Leloir
22/11/2007
0

Het boek is ingewikkeld en soms zelfs verwarrend, maar een echte aanrader!
Je kunt je zo goed inbeelden wat er allemaal gebeurt.
Zoals Zip zei : een boek met zinnen om nooit meer te vergeten & een staande ovatie

Thibault
18/09/2006
0

Ik heb het boek gekozen omdat de kaft en de inhoud van het boek me aanspraken. Mijn eerste indruk over het boek (d.i. de eerste 21 pagina's) was goed maar het boek is wel ingewikkeld, het is moeilijk te begrijpen.
Het gaat over een meisje dat Maya heet en lijdt aan slapeloosheid. Ze probeert alles om een paar uren slaap, rust te krijgen. Haar vriend heeft haar verlaten en uit frustratie haalt ze 's nachts mensen uit hun slaap.
Ik hou van boeken met spanning en drama en daarom heb ik dit boek gekozen. Je kunt aan de kaft alleen al zien dat er spanning in het boek zal zitten. Op de kaft staan namelijk 2 ogen die je streng aankijken.

zip
27/04/2004
0

heerlijk heerlijk heerlijk boek!
kort en krachtig, maar nog steeds gevoelig, poëzie vermengt met cynisme en banaliteit, en dit alles overgoten met een laagje absurde humor. Hoe doet ze dat? dit is een boek dat je met een potlood in de hand moet lezen, om zinnen aan te duiden en ze nooit meer te vergeten ('Verkeerde straat, verkeerde staat'). van mij krijgt ze een staande ovatie ...
liefs zip

Wat vind JIJ?

Aantal sterren