Cover van boek Het leven is vurrukkuluk!
Zet op jouw leeslijst
Op jouw leeslijst
Klik op dit icoon om een boek op je leeslijst te zetten.
De Bezige Bij | 2007 | 153 pagina's
ISBN: 9023406648

Het leven is vurrukkuluk!

Dit boek vertelt het verhaal van Boelie en Mees, twee goede vrienden die samenwonen. Boelie is dichter, Mees jazzpianist. Op een zondagochtend komen ze in het park een meisje tegen. Mees ziet haar meteen zitten en wil met haar naar bed. Plots merken ze dat ze gevolgd worden door een oudere man, Kees. Ze besluiten hem te overvallen en zijn geld te stelen...

Campert verbindt de verschillende thema's zoals liefde, seks en twijfel op een originele en grappige manier. Het verhaal blijft je tot de laatste pagina boeien, want dan pas valt de puzzel in mekaar.

Lees een stukje

'Verdomd' zei panda en haalde twee biljetten van honderd uit opa's linkerschoen.
Met een snel gebaar stopte ze het geld tussen haar borstjes.
Luid toegejuicht door de zondagswandelaars, gingen ze daarna weer verder.

Beluister een stukje

Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.

Staat dit boek in jouw bib?

Wat andere lezers vinden

Score van de lezers
3.25
3.3/5 2 stemmen
Norah Onderdonck
16/04/2023
4

Ik vond het heel leuk dat de titel twee betekenissen had. De ene waarbij Panda 15 jaar letterlijk zegt ‘het leven is vurrukkuluk’ en de andere waar je een beetje later in het boek merkt dat de hoofdrollen doen alsof dat ze de andere mensen laten denken dat ze gelukkig zijn terwijl ze diep vanbinnen zich toch anders voelen. Zo proberen ze hun zelfbeeld sterk te houden. 

Wat ik iets minder vond was de manier waarop sommige woorden geschreven werden en dat ik eerst dacht dat het namen waren maar dit uiteindelijk niet zo was bv; sunnyle i.p.v. seniel, dzjojirijden i.p.v. joyriden en Marie-Johanna en Mah-Rjoe-Wan-A-sigaretten.  

Wat ik ook heel mooi vond is dat er heel erg veel gekke dingen gebeuren en dat elk personage zijn eigen zin en wil volgt, gedreven door lust en verlangen. Hierdoor vond ik dat het boek een heel leuke leeservaring meegaf.  

Hoe verder je in het boek las, hoe meer er kleine details naar boven kwamen: zo dacht je in het begin dat Mees heel gelukkig en zelfzeker was, maar meer op het einde vond je dat hij heel arm en ongelukkig was. Ook Boelie die een heel zelfverzekerde schrijver lijkt te zijn kampt met zijn innerlijke gedachten.  

Ook vond ik het heel erg mooi hoe de auteur een dag van jongeren beschreven heeft in de jaren '60. De gebeurtenissen waren soms wat warrig, maar toch waren ze zeer fijn uitgeschreven en wist je direct hoe de sfeer zat. Het is heel duidelijk wat er op elk moment gebeurt. Ik vond dat er niet zo heel veel spanning in zat maar het boek heeft dit mooi vervangen door wat dieper in te gaan op liefde, meer bepaald op twee manieren. Echte liefde waar twee mensen van elkaar houden en liefde meer op vlak van lust.  

Wat ik ook opmerkte, is dat in het begin de vertelwijze vooral bij de schrijver lag. Dit is omdat de schrijver algemeen vertelt over de gebeurtenissen van alle personages, maar dan in het midden lag het perspectief vooral bij de ik-vertelsituatie. Dit merkte je doordat je alles zag en meemaakte uit de ogen van Mees. Dit was ook het geval in de laatste hoofdstukken, maar dan uit het perspectief van Etta.  

Cedric Baele
11/11/2013
0

Toen ik het boek begon te lezen, kreeg ik weinig informatie over de personages (leeftijd, relatie tussen elkaar...). In het boek gebeurt er naar mijn mening ook niet er veel voor de 150 pagina's die ik heb gelezen. Er word te veel afgeweken van het onderwerp. Dus voor mij is het boek te langdradig. Het verhaal was ook zeer complex, opeens wordt er verteld over het verleden van een personage en je komt het pas te weten wanneer het volgende hoofdstuk begint. Daardoor was het vaak nodig om snel nog eens het vorige hoofdstuk door te nemen. Wat nog verwarrend was was het gebruik van niet bestaand woorden zoals 'giegullen', maar waarvan ik de betekenis wel van steeds herkende. Stiekem hoopte ik ook meer op spanning. Wat ik wel verwachte toen ik over de helft van het boek zat. Wanneer de grijsaard door de hoofdrolspelers(Mees, Panda en Boelie)werd neergeslagen en beroofd van zijn geld en op een gegeven moment Tjeerd(een willekeurige jongen)besluit de 'zaak' op te lossen met de grijsaard, maar achteraf werd het onderzoek stopgezet door Tjeerd. In het laatste hoofdstuk wordt er door Mees en panda een feest gegeven, dat betaald werd met het gestolen geld. Hier verwachte ik een spannende wending in het verhaal, maar dit gebeurde niet. Het liep voor iedereen goed af, iedereen in het verhaal vind zijn geluk en daarom ook de titel:het leven is vurrukkulluk. Na het lezen van het boek hoopte ik ook dat de hoofdpersonages volwassen zouden geworden zijn, maar dat komen we jammer genoeg niet te weten. Kortom, ik verwachtte meer van het boek, maar na het lezen van het laatste deel kon ik het verhaal wel appreciëren.

Leen Maenhaut
19/03/2013
0

Mijn eerste reactie toen ik begon lezen aan het boek was niet zo een goed gevoel. In het begin was het boek erg langdradig. Ik snapte niet goed over wat het boek eigenlijk ging. Wel wist ik, door op het internet de flaptekst te lezen, dat het over drie liefdesaffairs, een kunstenaarsmillieu van de jaren zestig, een warme zomer dag ging. Toch had ik me er heel wat anders bij voorgesteld. Ik was niet goed mee met het verhaallijn. Toen besloot ik om wat meer informatie te lezen op het internet, zodat ik het boek beter zou begrijpen. Daarna kreeg ik een andere kijk op het boek en werd het boek veel interesanter. Aan de andere kant was het geen gemakkelijk boek om te lezen. Dit komt door de veelheid aan personen. Hierdoor was het soms erg moeilijk bij te houden wie wat zei en over wie het gaat.
Remco Campert, dit is de schijver van het boek, heeft in dit boek gekozen voor een erg veel spellingsgrapjes. Ter illustratie ‘Seksjuwelen verkeer', 'nijslolly' 'giegullen' wat giechelen betekend, enzo verder. Daar had ik soms behoorlijk moeilijk mee omdat ik soms goed moest uitzoeken wat hij juist bedoelde. Daarnaast koos hij in dit boek voor allerlei moeilijke zinnen. Deze zinnen waren erg moeilijk geformuleerd waardoor het regelmatig moeilijk te lezen en te begrijpen was. Daardoor heb ik lang aan dit boek gelezen.
De hoofdstukken van het fragment bestaan op het eerste zich uit allemaal losse gebeurtenissen. Ook dit was soms erg verwarrend. Naar mate het verhaal vordert, worden de losse gebeurtenissen een geheel. De personen hebben onderling allemaal iets met elkaar te maken. De rode draad in het verhaal zijn de drie liefdesafaires. Bovendien maakt hij ook uitgebreid de tijd om de omgeving erg in beeld te brengen. Hier kan je je erg makkelijk inbeelden in de leefwereld van de personages, en kan je u een beeld voor ogen brengen wanneer je aan het lezen bent.
Het vertelperspectief in de eerste zes hoofdstukken ligt bij de schijver. Hier vertelt de schijver de gebreutenissen die de personen meemaken gedurende hun leven. Daarna veranderde dit. Hoofdstuk 7 en 8 worden in een ander perspectief verteld. Toen werden de gebeurtenissen in de ik-vorm geschreven. Hier werd er vooral nadruk gelegd op de gevoelens van de persoon en over wat de personen in vroeger hebben meegemaakt. Dit vertelperspectief heb je ook in andere hoofdstukken. Daarnaast had je ook een tal van andere perspectieven, dit komt omdat elke personage een verschillend taalgebruik heeft. Doordat er zo een wisseling was in de vertelperspectieven en maakte het boek interessant om te lezen.
Kortom, na lang lezen ben ik wel blij dat het boek uit is en was het een ontspannend tijdverdrijf.

Wat vind JIJ?

Aantal sterren