Cover van boek Heer van de vliegen
Zet op jouw leeslijst
Op jouw leeslijst
Klik op dit icoon om een boek op je leeslijst te zetten.
Mouria | 2011 | 239 pagina's
ISBN: 9789045802329

Heer van de vliegen

Een groep jongens komt terecht op een onbewoond eiland. Die groep wordt al snel een troep wilde, ongecontroleerde beesten.
In het dichte woud van het binnenland gaan ze op jacht naar varkens, maar ook naar het ‘beest’ dat hen onrustig maakt.

Dit is geen boek over de avontuurlijke huttentijd in het dorpsbos. Dit is een ranzig, gruwelijk, moorddadig, rottend en vooral een geweten-schoppend boek!

Lees een stukje

Simon's hoofd stond lichtelijk uit het lood gekanteld. Zijn ogen konden zich niet losrukken en de Heer der Vliegen hing voor hem in de ruimte.
'Wat doe je hier buiten helemaal in je eentje? Ben je niet bang voor me?'
Simon schudde.
'Er is niemand om je te helpen. Alleen ik. En ik ben het Wilde Beest.'
Simon's mond zwoegde, bracht hoorbare woorden uit. 'Varkenskop op een stok.'
'Stel je voor, het idee dat het Wilde Beest iets was dat je kon jagen en afmaken!' zei de kop.

Beluister een stukje

Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.

Staat dit boek in jouw bib?

Wat andere lezers vinden

Score van de lezers
2.57143
2.6/5 7 stemmen
Jannes Van Loo
16/01/2023
1

Het boek Heer der vliegen (Lord of the Flies) won een nobelprijs voor literatuur in 1983. Hierdoor lagen mijn verwachtingen van het boek heel hoog, maar ik vond het wat teleurstellend. Bij een roman verwacht ik veel emotie en wat actie, maar dit viel vaak tegen. Dit heeft grotendeels te maken met de leeftijd van de personages (6-12 jaar). Ik vond het boek ook soms niet kloppen. Het feit dat er bij de vliegtuigcrash enkel Britse kinderen overleven en geen enkele volwassene is niet echt logisch, maar dit maakt het boek ook wel wat uniek.

In grote lijnen was het boek goed leesbaar, de zinsbouw was relatief makkelijk en de zinnen waren niet al te lang. Als er iets niet duidelijk was dan werd dit altijd verder verklaart in de opeenvolgende pagina’s. Wat ik moeilijker vond waren de dialectische woorden die soms door de kinderen gebruikt werden, bv ‘wacht es effe’ ipv ‘wacht eens even’, dit maakte het boek voor mij moeilijker om te lezen.

Heer der vliegen gaat over een groep Britse kinderen die na een vliegtuigcrash op een onbewoond eiland stranden. De jongens proberen te overleven zonder volwassenen door regels op te stellen en alles te organiseren op het eiland door bv. een leider te kiezen. Maar hun pogingen eindigen in verdeeldheid, chaos en veel geweld waarbij bv. Piggy sterft. De machtsstrijd tussen de leider van de groep, Ralph, en de sadistische Jack leidt tot de afbraak van de samenleving en de morele waarden van een deel van de jongens die verwilderen. Er komt uiteindelijk zelfs moord aan te pas.

De jongens worden gevonden omdat een boot afkomt op het vuur dat brandt op het eiland (ze hielden een houtstapel brandend met hoop op hun redding). De officier die hen vindt is totaal verbaasd, hij vindt twee groepen jongens: een groep normale jongens en een groep die totaal verwilderd is van de maatschappij en de realiteit.

Het verhaal werd chronologisch vertelt, het verhaal begint met de vliegtuigcrash en eindigt wanneer de groep gered werd. Heel soms was er een kleine flashback, de jongeren spraken over de geciviliseerde wereld. Het geheel van verhaal speelt zich af op het onbewoonde eiland dat niet groter is dan een aantal vierkante meter. Het thema van het verhaal gaat over het slechte dat zich vanbinnen in de mens schuilt. Het verhaal toont aan dat onschuldige kinderen ook duivels en wild kunnen worden, dat het kwade soms gemakkelijker zegeviert dan het goede.

Ten slotte vond ik het boek tegenvallen, er mocht voor mij wat meer spanning en emotie in het verhaal zitten. Ik ben wel blij dat ik het boek gelezen heb, omdat het een uniek thema is en omdat de schrijver aantoont dat er altijd wel een beetje kwaad in het goede zit.

Miguel Padilla Weil
16/01/2023
3

“Heer der vliegen”, een heel interessant boek dat veel vragen stelt. Geschreven door William Golding, in 1954. “Heer der vliegen” is een boek dat de Nobelprijs van literatuur heeft gewonnen. Het is een boek dat zich focust op de spanning en psychologie die de kinderen beleven. Het boek gaat over een groep Britse jongeren (tussen 6 en 12 jaar) die terechtkomt op een onbewoond eiland na een vliegtuig crash en die zelf moeten leren overleven. Bij de vliegtuigcrash overleven alle jongeren, maar niet de volwassenen. Ik vind het concept wel interessant, want het houdt zich binnen de “realiteit”. Alles wat er gedaan wordt zou op zich wel kunnen gebeuren. Omdat er geen volwassenen zijn zorgt het er ook voor dat de kinderen zelf moeten denken hoe ze zouden overleven totdat er uiteindelijk iemand hen red. De eerste personage waarover ik het zal hebben is Ralph, want hij is ook de leider van de groep. Ralph werd als leider verkozen nadat hij op een schelp blies en de andere kinderen naar hem toe gingen. Ze dachten dat hij gekwalificeerd was als leider. Maar natuurlijk zal niet iedereen hiermee akkoord zijn. Ralph zijn “rivaal” was een ander jongen genaamd Jack. Hij is ook het tweede personage waarover we het zullen hebben. Al vroeg in het verhaal krijg je de spanning te zien tussen deze 2 personages. Jack was de jager van de groep. Hij zorgde ervoor dat iedereen genoeg eten had. En de derde persoon waarover we het zullen hebben is Biggy, hij was de intelligente van de groep. Als er conflicten waren tussen Jack en Ralph was hij degene die de situatie onder controle probeerde te houden, een pacifist. De andere personages zijn de meelopers van Ralph of Jack.  Ik vond het boek opzicht niet slecht. Het duurde wel een beetje voordat het spanningselement er kwam, maar toen het kwam, was het niet zo slecht. Je kreeg langzaam te zien hoe het conflict van de twee groepen escaleerde en dit bracht veel spanning op. Om te zien hoe ze van "genoten" naar vijanden zijn gegaan deed ook wel de spanning stijgen. Het is een aanrader als je van dit soort verhalen houdt. Op zich vond ik het een 6.5/10.

Thibo Bultiauw
16/01/2023
2

Heer van de vliegen is een boek dat gaat over een groep jongens die na een vliegtuigcrash vast komen te zitten op een eiland. Ralph is één van die jongens, hij leert Piggy kennen. Piggy is een wat dikkere jongen met een bril en samen vinden ze een schelp. Nadat Ralph op de schelp blaast verzamelen alle jongens zich en verkiezen ze Ralph tot aanvoerder van de groep. Jack is het hoofd van het koor en hij en de koorleden worden benoemd tot de jagers. Ralph wil alles in goede banen lijden maar in de loop van de tijd splitst de groep in twee. Een groep die Ralph volgt en een groep die Jack volgt. De groep van Ralph wilt zich vooral bezighouden met een vuur brandende te houden met de hulp van de bril van Piggy zodat ze gered zouden kunnen worden. De groep van Jack houdt zich bezig met de jacht. Hierdoor komt er een conflict tussen de groepen. Ook denken de jongens dat er een soort monster op het eiland zit waardoor veel jongens ook nog eens bang zijn.

Zelf vond ik dit niet het beste boek dat ik al gelezen heb. Toen ik de flaptekst las dacht ik dat het een spannend en avontuurlijk boek ging zijn over jongens die vastzitten op een eiland. Het verhaal kwam traag op gang en ik had meer spanning verwacht. Er werden teveel details en informatie gegeven waardoor het ook soms saai werd om te lezen.

Ook vond ik het niet altijd zo realistisch. Zelf denk ik niet dat kinderen zich zo snel kunnen aanpassen dat ze helemaal voor zichzelf kunnen zorgen en dingen in het begin zo gestructureerd willen aanpakken. Zelf denk ik dat kinderen die zo vast komen te zitten op een eiland eerder in paniek zullen slaan in plaats van de dingen die ze doen in het boek.

Het boek werd uitgebracht in 1954. Aan de taal was het soms wel te merken dat het een ouder boek was. Zo waren er soms woorden  die niet altijd duidelijk waren omdat er een soort dialect gesproken werd.

Ik was dus teleurgesteld na het lezen omdat ik verwacht had dat het wat spannender zou zijn. Ook al dacht ik dat het onderwerp van het boek me wel ging aanspreken.

Arne Goethals
25/11/2021
2

Ik was eerlijk gezegd een beetje teleurgesteld. Ik vond het redelijk saai en de personages spraken mij gewoon niet aan. Het maakte mij niet zoveel uit als er iets gebeurde of als er iets mis ging.  Als ik een boek lees verwacht ik dat ik emotie voel voor de personages uit het boek en dat ik helemaal opga in het verhaal maar dat had ik gewoon niet. Ik had hogere verwachtingen, zeker voor een boek dat de Nobelprijs voor de literatuur heeft gewonnen.

Het boek gaat over een dertigtal Britse jongetjes (tussen 6 en 12) die stranden op een eiland na een vliegtuig crash. Op het eiland proberen de jongens rustig te blijven maar bovenal te ontsnappen. Ieder personage heeft zijn eigen rol. Zo heb je Ralph, de verkozen leider van de groep, Biggie, de intelligente die de vrede probeert te bewaren. En Jack, de jager en onruststoker van de groep. In het begin gaat alles goed maar dan worden de jongens geteisterd door een monster en daarna loopt alles uit de hand.

Ik vond het persoonlijk moeilijk leesbaar. Er werd soms een raar dialect gesproken dat ik niet goed begreep, bijvoorbeeld fok in plaats van bril. Maar dit komt waarschijnlijk door de leeftijd van het boek. Het boek kwam ook bijzonder traag op gang. Het werd voor mij pas spannend nadat ik twee derden van het boek al had gelezen. Ik denk dat ik daardoor ook nooit zin had om verder te lezen. Het was ook onrealistisch. Twaalfjarige jongens gaan niet in één week van bang en onzeker naar jagers en moordenaars.

Maar de spanning was voor mij de grootste teleurstelling. Ik verwachte een superspannend verhaal: Jongens zitten vast op een mysterieus eiland, ze zijn bang, ze worden met de dag agressiever en er bevindt zich een groot monster op het eiland. Er waren zoveel mogelijkheden om voor spanning te zorgen en ik vindt dat ze gewoon niet gebruikt zijn. Dit kwam doordat de schrijver ons te veel informatie gaf. Het zou leuker zijn geweest als we niet zoveel wisten. De onwetendheid maakt voor mij boeken interessant en spannend.

Kortom, het boek sprak me niet aan Ik voelde me na het lezen onvoldaan en dat vond ik jammer want het had een geweldig boek kunnen zijn maar dat was het voor mij gewoon niet.

Guillaume Campe
04/06/2020
0

Ik verwachtte een super goed boek, want het boek had een literatuur nobelprijs gewonnen. Maar die verwachting is niet uitgekomen. Ik vond het persoonlijk meer richting een kinderboek gaan. Maar dat komt misschien doordat de hoofdpersonen kinderen zijn. Het boek gaat over een groepje Britse jongens die op een onbewoond eiland terecht komen. De kinderen moeten er overleven in de hoop dat ze ooit gered gaan worden. Alle personages hebben hun unieke rol. Ralph is zo goed als de leider van het groepje. Hij wordt uiteindelijk ook uitgekozen als de leider. Dit is helemaal tegen de zin van Jack. Hij wil ook graag de baas zijn van het groepje. Ralph vindt al snel zijn rechterhand in Piggy. Piggy is een mollige jongen die er alles aan doet om de lieve vrede te bewaren. De overige jongens van het groepje zijn de meelopers van Ralph of Jack. Ralph doet er alles aan om zo snel mogelijk gered te worden. Ook zorgt hij ervoor dat ze een schuilplaats hebben voor de regen en om te overnachten. Ze worden wel heel erg nerveus en geïrriteerd door Jack. Hij denkt dat hij de held van de groep is, want hij verkiest zichzelf als jager van de groep om op varkens te jagen om wat voedsel te voorzien. En dan blijkt dat er ook nog een monster zit op het eiland. Ik vond het persoonlijk wel een makkelijk boek en het was helemaal niet lastig om te lezen, zoals ik ook wel had verwacht. Het is een redelijk dun boekje dat snel uit te lezen was. Tot bijna het einde van het boek zit het jongeren groepje op het eiland. Er gebeurt niet zo heel veel. Dat was natuurlijk een beetje saai. Tot slot vond ik het wel een matig boek, maar meer voor kinderen en niet voor jong volwassenen.

Vince Van den Branden
28/05/2020
0

Het boek “De heer der vliegen” is oprecht één van de spannendste boeken die ik ooit heb gelezen. De auteur beschrijft een dystopie. Dat wilt zeggen dat het eiland waar de jongens belandden compleet pessimistisch was. De auteur gebruikt zijn fantasie en beschrijft wat er zou kunnen gebeuren moest dit zich in het echte leven voortdoen. Ik vind het boek ook zeer spannend zoals ik eerder zei. Het verhaal laat je volledig meeslepen. Onder andere door de verschillende spanningselementen. Maar ook omdat de verschillende personages leeftijdsgenoten zijn. Waardoor je makkelijker empathie toont. Het verhaal speelt zich af op een eenzaam eiland waar verschillende kinderen belandden ter gevolg van een vliegtuigcrash. De kinderen kozen hun leider, maar dit liep niet goed af. Er ontstonden namelijk twee verschillende besturen. Er werd een democratisch bestuur opgericht daar Ralph, en er werd een bestuur opgericht door Jack. Het bestuur van Jack focuste zich vooral op de jacht en de verschillende rituelen waar men de tijd mee doorbracht. Na een tijdje splitsen de kinderen zich op in twee groepen: de aanhanger van Jack en die van Ralph. Dit draait uit tot veel geweld tussen de twee groepen. Het geweld escaleert zelfs tot moord! Wat ik ook zeer mooi vind is de ware betekenis achter heel het boek. Het is niet zomaar een verhaal over kinderen die op een onbewoond eiland moeten overleven. Ik geloof dat de schrijver van het boek duidelijk wilt maken dat het er gewoon allemaal op neer kwam dat het al bij al maar onschuldige kinderen waren. Wat op het einde ook duidelijk werd getoond toen de kinderen huilden toen ze vaststelden dat ze werden gered. Het zit in de genen van de mens dat men wilt overleven. Dit gevoel kregen de kinderen ook na een tijd. Vandaar de gruwelijke gebeurtenissen. Maar zoals ik al eerder zei zijn het slechts kinderen. En het overlevingsinstinct is dus ook aanwezig bij kinderen ondanks dat ze zo onschuldig zijn. Het verhaal zelf spreekt me enorm aan en ik zou in de latere toekomst zeker nog diverse boeken willen lezen omtrent dit soort genres. Ik ben blij dat ik het verhaal gelezen heb en ik zal het boek zeker aanraden aan mensen waarvan ik weet dat ze dit soort boeken graag lezen.

Ardit Hyseni
07/06/2018
0

Als opdracht voor het vak Nederlands heb ik het boek “ Heer der Vliegen” van de Engelse schrijven William Golding gelezen. Het boek is verschenen in 1954 in Engeland en is in 1960 verschenen in Nederland en België. William Golding werd met deze boek wereldwijd bekend en won ook in 1983 de Nobelprijs voor literatuur.
Het verhaal speelt zich af tijdens de tweede wereldoorlog. Het gaat over een 30-tal kinderen die op een onbewoond eiland bevinden. Ze zijn daar door een vliegtuigcrash terechtgekomen. Alle kinderen die op het vliegtuig zaten, hebben het overleefd, maar de volwassenen die ook in het vliegtuig zaten, stierven bij de vliegtuigcrash. De leeftijdsverschil van de kinderen waren van 6 tot 12 jaar. Alle kinderen die op het eiland zaten, waren overal verspreid. Een Jongen genaamd Ralph, vond een schelp en hij blies erop zodat de andere het konden horen en naar hem toe zouden gaan. Toen alle kinderen naar Ralph kwamen besloten ze een leider te verkiezen die voor de groep moest helpen om te kunnen overleven. Bijna iedereen koos voor Ralph als leider van de groep. Er was ook iemand die voor leider wou en dat was Jack Merridew. Ralph maakte van Jack de verantwoordelijke voor het vuur. Algauw ontstaat er een conflict tussen Ralph en Jack omdat Jack niet echt luistert naar Ralph en hij gehoorzaamd hem niet. Voorbeelden van het ontstaan van de ruzies is zoals een bosbrand en het vuur dat niet brandde op een moment dat er een schip voorbij voer. Na een tijd loopt de emmer vol voor beide en Jack besuit om met zijn groepje weg te gaan van Ralph.
Volgens mij gaat het thema over het verantwoordelijkheid van het kind. Kinderen moeten zonder de hulp van volwassenen om problemen zelf optelossen en ook zelf te kunnen overleven. Ik vind dat het voor kinderen van zo’n leeftijd wel moeilijk is om dat ze niet echt de kennis hebben.
Kortom, het is een heel interessante boek en heb er van genoten en ik raad deze zeker aan de andere.

Paulien Verstraete
20/03/2018
0

Heer der vliegen is een uniek boek. Er zitten fouten in, maar die maken het boek juist speciaal. Bijvoorbeeld het feit dat bij de crash alle volwassenen sterven en alleen de kinderen overleven. Ik zou juist het omgekeerde verwachten. Volwassenen zijn sterker en kunnen meer aan dan kinderen. Nog een klein puntje van kritiek dat ik heb is de titel, ik denk dat de schrijver beter een andere titel had genomen. Het duurde naar mijn zin iets te lang voordat ik doorhad waarom dat de titel was. Ik denk dat het ongeveer was toen ik halfweg het boek zat. Het trekt ook totaal geen nieuwe lezers aan. Ik zou het boek nooit hebben gelezen moest ik niet eerst de korte inhoud gelezen hebben. Ik begrijp dat het een oud boek is en dat het toen misschien wel lezers aantrok. Ik vond het interessant omdat er meerdere verfilmingen van zijn gemaakt en dat zouden filmproducenten nooit doen bij een slecht boek.
Dat terzijde is het een zeer mooi boek, dat je wel doet nadenken over het leven. Is het ware natuur van de kinderen of zelfs mensen in het algemeen die naar boven komt, hun overlevingsinstinct? Is dat wat mensen zijn in hun puurste vorm. Het verhaal is verteld vanuit een auctorieel vertelperspectief. Meestal volg je Ralph, hoewel er af en toe ook andere personages aan bod komen. Het verhaal was makkelijk te volgen omdat het chronologisch is op een paar flashbacks na.
Ik vond het een mooi verhaal en doet je zoals ik eerder al zei nadenken over de mensheid. Het begon spannend en de spanning nam geen seconde af. Ik had het verhaal dan ook redelijk snel uit, nog sneller dan normaal. Dat is een prestatie, want ik lees enorm snel. Het verhaal houdt je echt vast van het begin tot het einde. Ik zat helemaal in het verhaal. Ik zat er zelfs mee in met de manier dat de kinderen Piggy behandelden en Simon zijn lot. Het gebeurt niet vaak dat ik me zo kan inleven in personages die niet de hoofdpersonage zijn.
Het einde was voor mij nogal teleurstellend. Ik snap waarom de auteur het heeft gedaan, maar ik hou niet van standaard eindes zoals deze. Het was iets te voorspelbaar voor mijn smaak.
Het boek is een echt aanrader voor wie van spanning en avontuur houdt. Ook mensen die van historische boeken houden gaan dit boek willen lezen aangezien het in de Tweede Wereldoorlog plaats vindt.

Ilke De Maertelaere
12/06/2017
0

Heer der vliegen vertelt het verhaal van een 30-tal jongens die na een vliegtuigcrash gestrand zijn op een onbewoond eiland.
Door de impact van de crash is niet iedereen op dezelfde plek terechtgekomen maar zitten ze verspreidt over het hele gebied. Tot overmaat van ramp, zijn de volwassen allemaal gestorven waardoor de jongeren op zichzelf aangewezen zijn. Ze verkennen het gebied in kleine groepjes op zoek naar beschutting, voedsel en andere overlevenden. Eens ze elkaar gevonden hebben begint de echte uitdaging pas.
Het verdelen van de taken verloopt vlot. Toch is het merkbaar dat het aanduiden van een geschikte leider iets moeizamer gaat. Er is een rivaliteit voelbaar tussen Jack en Ralph die beide met veel plezier de rol van alfa mannetje op zich zouden willen nemen.
Ralph krijgt na een stemming de leiderspositie en zorgt ervoor dat Jack ook een belangrijk figuur wordt. Ondanks zijn iets hogere positie blijft het duidelijk dat Jack liever de leider wou zijn. Maar het groepsgevoel en de overlevingsdrang primeren, waardoor hij zijn gevoelens zo goed mogelijk onderdrukt. Hun prioriteit is overleven en daarnaast willen ze zo snel mogelijk terugkeren naar huis.
Door de jonge leeftijden en opvliegende temperamenten ontstaan er al snel discussies en ruzies voornamelijk tussen de leidinggevenden. Jack was aangesteld als verantwoordelijke voor het vuur samen met een groepje koorknapen die uiteindelijk de naam ‘jagers’ kregen (wat hun mannelijkheid en vechtersdrang moest benadrukken). Helaas was er na een onoplettendheid een grote bosbrand waardoor Jack op de vingers getikt werd door Ralph wat letterlijk voor een verhitte discussie zorgde.
Een onbekend eiland brengt vaak een griezelig aspect met zich mee. Het duurde dan ook niet lang voordat de jongste kinderen begonnen te fantaseren over alle mogelijke gruwelijke monsters die op het eiland konden ronddolen.
Om af te sluiten wil ik de schrijfstijl en het vertelperspectief van de schrijver bespreken. Er wordt voornamelijk verteld vanuit de derde persoon (hij-vorm) en af en toe (bijvoorbeeld wanneer een personage iets kwijt wil) vanuit de ik-persoon.
Het boek heeft zijn charme en naarmate het verhaal vordert wordt het interessanter en spannender. Toch was het door Golding’s typerende schrijfstijl soms heel moeilijk om te volgen en om de aandacht bij het verhaal te houden. De voorliefde voor het geven van een groot aantal details vielen bij mij minder in de smaak. Dit kwam vooral in het begin van het boek voor.
Het boek is een aanrader onder het moto: ‘de aanhouder wint’. Eens je je door de eerste pagina’s geworsteld hebt, vlot het verhaal en neemt de spanning toe.

Thibault Vernaet
12/03/2017
0

Het boek gaat over een groep jongeren , vermoedelijk ongeveer een 30 tal die mede door een vliegtuigcrash op een onbewoond eiland terechtkomen. Alleen de kinderen overleven de crash want er is sprake dat er geen volwassenen aanwezig zijn. Dan komt de natuurlijk aard van de slimmere en de leiders onder de kinderen naar voren. Zij moeten ervoor zorgen dat ze samen met hun groep overleven en ook tenslotte zo snel mogelijk het eiland veilig kunnen verlaten. De enige oplossing daarvoor is om samen overeen te komen en gezamenlijk een leider te kiezen om de nodige problemen op te lossen. Daarbij komen er direct 2 personages naar voor. De eerste , Ralph is een geboren leider. Hij is een van de weinigen die ondanks de omstandigheden toch helder blijft denken. We hebben ook nog een tweede personage dat in het verhaal naar voor komt en dat is Jack. In het verhaal kunnen we lezen dat Ralph en Jack niet de beste vriendjes zijn. Er komen geregeld woordenwisselingen. Net zoals Ralph wil ook Jack een leider zijn , maar hij wordt aangesteld als verantwoordelijke voor het vuur. Het nut van het vuur was zodat eventuele vliegtuigen kunnen zien dat er zich leven bevind op het eiland waar ze zich bevinden. Een van de eerste discussies tussen de groepen van Jack en Ralph is dat de poging om vuur te maken uitslaat op een bosbrand die en groot deel van het bos verwoest. Na de bosbrand ontstaan er nog meerdere discussies. Ralph en Jack denken beiden anders hoe ze het probleem moeten aanpakken om gered te worden. Het thema in het verhaal is volgens mij de verantwoordelijkheid van de jongeren. Zij moeten proberen , zonder enige hulp van een volwassenen persoon te overleven. Voor een jongere is dat niet gemakkelijk , aangezien zij nog niet beschikken over de nodige wijsheid. Er is ook sprake van gruwel, de normaal opgevoede jongeren worden mede door de omstandigheden gruwelijke beesten die elkaar vermoorden. Dat is een factor die voor mij het lezen ook wel aangenamer maakte. Ik ben geen alledaagse lezer , maar het boek zelf vond ik heel aangenaam om te lezen. Een aanrader voor iedereen.

Andreas Denolf
21/05/2016
0

Dit boek gaat over een groep jongens die terecht komen op een onbewoond eiland zonder enige hulp. Ze zijn er terecht gekomen door een vliegtuigcrash. Alle volwassenen uit het vliegtuig stierven, de kinderen overleefden. Het enigste dat ze weten, is dat ze met ongeveer 30 zijn en dat ze enkel kunnen overleven door elkaar te vertrouwen en te helpen.

Ze besluiten een leider te kiezen die zo de groep kan helpen om te overleven. Niet makkelijk natuurlijk als je weet dat alle jongens tussen de 6 en de 12 jaar oud zijn. Ralph, de aangestelde leider, en Jack, de verantwoordelijke van het vuur, hebben vaak ruzie door de akkefietjes die zich afspelen, zoals een bosbrand en het vuur dat niet brandde op een moment dat er een schip voorbij voer. Zo ontstaan vele ruzies tussen alle jongens en dreigt alles fout te lopen

De personages in het verhaal zijn allemaal zeer jong en onwetend. De belangrijkste personages in het verhaal zijn Ralph en Jack. Zij zijn de rode draad door het verhaal heen. Het zijn twee tegenpolen, wel allebei leiders maar Ralph is rustig en weet hoe hij de zaken moet aanpakken. Jack daarentegen is veel te brutaal en geweldig. Hij heeft geen moeite om iemand te vermoorden.

Het thema van het boek is volgens mij een metafoor voor de verantwoordelijkheden die jonge kinderen in de huidige maatschappij in hun schoenen worden geschoven. Ze moeten alles zelf oplossen zonder hulp. Het is dan misschien wel overdreven, maar er zit volgens mij een zekere zin van waarheid in dat deze kinderen zo vroeg op hun eigen benen moeten kunnen staan, zonder of met weinig hulp van buitenaf.

Ik heb het boek graag gelezen omdat het aangrijpend is, en er is heel veel actie en avontuur, twee aspecten die ik belangrijk vind in een boek of film. Het is natuurlijk wel fictief en onrealistisch door het feit dat alle kinderen overleven maar geen enkele volwassene, en dat er niemand of niets is op het eiland. Maar desondanks de onrealistische plot is het een meeslepend verhaal met actie, spanning, avontuur,... Kortom, een verhaal dat alles heeft wat het moet hebben om een lezer te boeien.

Marion Claeys
12/03/2012
0

Als opdracht voor school heb ik het boek 'Heer der vliegen' van William Golding gelezen. William Golding was een Engelse schrijver. Hij is geboren op 19 september 1911 en gestorven op 19 juni 1993. De schrijver won zelf de Nobelprijs voor literatuur in 1983. Het boek ‘Heer der vliegen’ is oorspronkelijk ook Engelstalig maar is vertaald naar het Nederlands. Hij schreef het boek naar aanleiding van de gruwelijkheden die hij had meegemaakt tijdens de tweede wereldoorlog. Ik heb het boek gekozen omdat het onderwerp van het boek mij aansprak. Een verhaal over jongens die op een onbewoond eiland terechtkomen leek mij wel spannend. Het boek zelf was dan op bepaalde momenten ook heel erg spannend. Ik zal eerst even een korte inhoud geven.
13 jongens komen door een vliegtuigcrash op een onbewoond eiland terecht. Na korte tijd ontdekken ze dat ze daar zijn zonder volwassenen dus beseffen ze dat ze zelf hun plan gaan moeten trekken. Voor de boel in goede banen te leiden, stellen ze een leider aan. Deze leider is Ralph. Ralph is een rustig persoon maar een perfect leidersfiguur. Hij neemt de touwtjes in handen en probeert er alles aan te doen om ervoor te zorgen dat ze gered worden. Hij zorgt ervoor dat ze een vuur maken, zodat de boten de rook kunnen opmerken en hun kan komen redden. Ook bouwen ze hutten en zoeken ze elke dag naar eten, zoals vers fruit. Doordat ze hele dagen dag in dag uit met elkaar moeten leren leven, terwijl ze elkaar niet zo goed kennen, ontstaan er vaak frustraties en ruzies. Dit maakt het leven op het eiland er niet gemakkelijker op. Als de kleinere jongens dan nog eens beginnen vertellen over een monster die op het eiland zit, gaat de bal helemaal aan het rollen…
Vervolgens ga ik ook iets meer vertellen over het vertelperspectief dat de auteur gebruikt heeft. Als eerste moet ik zeggen dat het boek soms moeilijk te lezen was. De schrijver heeft een zeer aparte stijl van schrijven, een stijl die ik nog nooit eerder ben tegen gekomen. Er waren soms woorden die ik niet verstond. Ook de zinsbouw was soms heel ingewikkeld. Bepaalde stukken van het boek heb ik soms drie keer opnieuw moeten lezen voor ik het goed begreep. Het vertelperspectief dat de auteur gebruikte was zowel het ik-perspectief als het hij-vertelstandpunt. Hij wisselde verschillende keren af. Je keek dus niet altijd door de ogen van één persoon maar door de ogen van verschillende personen. Al bij al viel het nog wel goed mee om het boek te lezen. Het boek was zeer spannend en zou ik zeker aanraden aan mensen die van spanning en drama houden.

Arne Janssens
16/05/2011
0

Voor mij was dit een goed boek. Zeer spannend op sommige momenten. Als je wat fantasie hebt dan wordt dit boek zelfs nog beter. Het is zeker een aanrader voor mensen die graag spannende boeken lezen.

Tim Tor
16/05/2011
0

Ondanks de verfilmingen van het boek, vond ik dat het verhaal lastig te volgen was. Zoals de beschrijving van het eiland, die gebeurt op een heel ingewikkelde manier. Hierdoor heb ik ondermeer die passages moeten herlezen. Dit kan te wijten zijn aan de ‘slechte’ vertaling vanuit het Engelse, originele verhaal.

Dorien
11/03/2011
0

Heb de film niet gezien, maar in mijn ogen heeft film niet met het originele boek te maken.
Zeer sterk geschreven. Alles wordt zeer mooi uitgediept.

Mijn voorkeur gaat echter wel uit naar de originele, Engelstalige versie. Deze is zo mogelijk nog sterker geschreven.
De vertaling heeft het origineel spijtig genoeg licht afgezwakt.

Brainsicko
21/10/2009
0

Film s*ckt zwaar!

Wat vind JIJ?

Aantal sterren