Echte Amerikaanse jongens
Rashad wordt ten onrechte aangehouden voor een winkeldiefstal en wordt buiten mishandeld door een politieagent. Die laat Rashad bloedend achter op straat. Rashad ontwaakt in het ziekenhuis en begint zich af te vragen waarom dit gebeurd is. Omdat hij een andere huidskleur heeft? Ondertussen is er Quinn, die zelf wit is. Hij zag alles gebeuren. Moet hij actie ondernemen of zwijgt hij?
Lees een stukje
'Zie je nou?' zei hij, en hij draaide zich om naar ma en pa. 'Zie je nou? Zo gaat het dus! Ik ben het zat dat we als beesten behandeld worden. Alsof we de ongehoorzame honden van Amerika zijn!'
'Rustig maar, Spoony,' zei ma, wat het alleen maar erger maakte.
'Rustig maar? Rústig?' Spoony's stem werd een stuk minder rustig. 'Zijn we niet een beetje té rustig gebleven? Zij mogen doen wat ze willen, met ons, met hem - met jullie zóón, en wij moeten maar gewoon rustig blijven?'
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Nieuwe maan
The hate u give
67 seconden
Toen ik de sterkste was
Ghost
Wat andere lezers vinden
Goed boek, het is zeker een aanrader.
Het boek gaat over 2 jongeren (Rashad en Quinn) die op dezelfde school zitten maar elkaar niet echt goed kennen. Op een vrijdagavond na school gaat Rashad naar de supermarkt om snel iets te halen voor hij naar vrienden gaat, maar als er dan een vrouw over hem struikelt en een agent dit ziet en denkt dat Rashad een dief is, springt die op Rashad en valt hem aan en slaat hem in het ziekenhuis. Later moet Rashad voor de rechtbank verschijnen voor de zogezegde diefstal. Quinn die bij Rashad in de klas zit, ziet hoe de broer van zijn beste vriend Rashad in elkaar slaat. Eerst kiest Quinn ervoor om zich niet te moeien met de hele discussie op school maar na een tijd moet hij een kant kiezen, want zwijgen kan hij niet meer. Ondanks dat dit verhaal over politiegeweld tegen zwarte jongens in de VS voor vele hier in ons land een ver-van-mijn-bed show is zou dit boek toch op elke school gelezen moeten worden want het kan niet meer dat mensen gediscrimineerd worden op een huidskleur. Nu is het een jongen van 17 jaar maar soms zijn het ook volwassenen dat gedood worden en soms zelfs kleine kinderen en dat moet stoppen en dat wordt duidelijk gemaakt in het boek. Het leuke aan het boek is dat het wordt geschreven door 2 personen een zwarte Amerikaanse jongen en een blanke Amerikaanse jongen, zo zie je de 2 versies van het verhaal en dat is verschillend en duidelijk. Het boek gaat niet enkel over de gebeurtenis die Rashad is overkomen maar ook kleine dingen die dagelijks gebeuren. Het draait in het verhaal of jong en oud samen zullen werken om positieve veranderingen tot stand te brengen. Gedurende het gehele verhaal brengen beide schrijvers argumenten om wel of niet deel te nemen aan de discussie rond politiegeweld en racisme en daarmee indirect een kant te kiezen. Hiermee is het de schrijvers gelukt om een waarheidsgetrouw en compleet beeld te brengen van de gevolgen van zowel politiegeweld als discriminatie.
De auteurs: Brendan Kiely en Jason Reynolds.
Taal: Engels origineel
Oorspronkelijke titel: all the American boys
Vertaler in het Nederlands: Maria Postema
Uitgave in het Jaar in het Nederlands: 2019
Type: Fictie roman
Aantal pagina's: 320 pagina’s inclusief voorpagina’s en dankwoord
Het positieve aan het boek is dat ze mensen oproepen om discriminatie en politiegeweld tegen te gaan en zo proberen om het uit de wereld te krijgen maar ik denk zelf dat dit niet gaat lukken. Er gaan altijd mensen zijn die vooroordelen gaan hebben over mensen met een andere huidskleur en dat is jammer. Maar het blijft natuurlijk een goed idee en misschien als iedereen zijn best doet dat het binnen enkel jaren zal verminderen. De schrijfstijl van het boek is ook zeer goed en aangenaam om te lezen. Het is leuk dat 2 mensen het boek hebben geschreven en beide hun mening geven zodat je beide kanten van het verhaal kan zien.
Het leest ook zeer vlot en als je een goede lezer bent kan je het redelijk snel uitlezen.
Het negatieve aan het boek is dat er een beetje gestookt worden en dat alle agenten worden beschouwd als slecht en dat ze allemaal racisten zijn en dat ze iedereen discrimineren terwijl er juist meer goede dan slechte agenten zijn. In het begin ga je het niet helemaal snappen door de vele personen dat worden beschreven maar uiteindelijk ga je er wel mee weg zijn.
Mijn eindoordeel is dat je het boek zeker eens moet lezen want het gaat over een belangrijk onderwerp zeker in deze tijden. Ik denk als je lezen niet leuk vindt, moet je dit boek zeker eens proberen. Het boek geeft een realistische kijk op de echte wereld en zeker over racisme, discriminatie en politiegeweld.
Korte samenvatting van het boek:
Rashad loopt op een vrijdag nog even snel naar de winkel vooraleer hij naar een feestje gaat. Hij wilt betalen en bukt zich om zijn bankkaart uit zijn tas te nemen, maar dan struikelt er een vrouw over hem heen. Een politie-agent ziet het gebeuren en grijpt in op Rashad. Hij duwt Rashad naar buiten op de stoep waar iedereen zat toe te kijken hoe er een zwarte jongen in elkaar wordt geslagen. Daarna word hij nog beschuldigd van winkeldiefstaf. Op dat moment loopt er een witte jonge, Quin, voorbij. Hij zag alles gebeuren. Hij rende weg en zweeg erover. Hierdoor ligt Rashad in het ziekenhuis.
Quin kan nergens anders meer aan denken, hij blijf piekeren over wat er die dag gebeurd was, wat hij die dag allemaal gezien had. Maar dan praat de hele school erover en kan hij er dan niet meer over zwijgen? Gaat hij alles vertellen of doet hij alsof dat hij niets heeft gezien en zwijgt? Er zijn discussies op school aan de gang, over politiegeweld en racisme. Iedereen heeft het erover. Hoe loopt het af?
De auteurs: Brendan Kiely en Jason Reynolds.
Taal: Engels origineel
Oorspronkelijke titel: all the American boys
Vertaler in het Nederlands: Maria Postema
Uitgave in het Jaar in het Nederlands: 2019
Type: Fictie roman
Aantal pagina's: 320 pagina’s inclusief voorpagina’s en dankwoord.
Positieve elementen van het boek zijn: dat het zeer vlot leest en je het heel snel kunt uitlezen ook al zijn het veel pagina’s. Het boek is gemaakt door twee schrijvers die elk een personage schrijven. Dit was leuk omdat je het zag in de verschillende schrijfstijlen van de twee, maar dit stoorde niet. Rashad en Quin worden in de ik-vorm verteld dat is leuk omdat je kon lezen wat de personages denken en voelen op dat moment. Dat je er precies echt bent op dat moment. Wat ook nog leuk aan het boek was dat het soms gesprekken heeft in ‘jongerentaal’. Dit was helemaal leuk in het boek, omdat je er dan echt in zit en het mee beleefd. Je wordt in het boek ook soms aan het denken gezet.
Negatieve elementen aan het boek zijn: in het begin snap je het verhaal niet zo goed omdat er veel personages worden verteld maar nog niet weet welke rol ze spelen in het boek. Pas in het midden en naar het einde toe worden de personages (meer) uitgelegd.
Mijn eindoordeel van het boek is dat het zeker aan te raden is en de moeite waard is om te lezen. Ik vind lezen helemaal niet zo leuk maar dit boek vond ik wel helemaal geweldig en was ik weg van het verhaal. Voor wie dit boek is aan te raden, is voor jongvolwassenen, omdat je dan echt goed begrijpt wat er kan gebeuren in de wereld en dat je dat niet zomaar voorbij mag laten gaan. Het is een goed en een realistisch boek over racisme en politiegeweld. Dit boek is een toppertje!