De torens van Beiroet
Plattelandsmeisje Nabila droomt van een leven in de stad. Haar djinn moedigt haar aan om te vertrekken. Ze vlucht weg van haar familie, en komt terecht in Beiroet, de hoofdstad van Libanon. Daar is het leven minder hip en vol glitter dan ze had gedroomd. Nabila leeft op straat en voelt zich nietig in deze drukke metropool. Nabila overleeft, vindt vriendschap en zelfs liefde. Alleen duiken er grote, donkere wolken op: er is geweld, er vallen doden, er is grote verwarring. Zelfs Nabila's djinn lijkt geen raad te weten.
Dit dunne boek met knappe zwart-witprenten neemt ons mee in een magisch-realistisch sprookje. Tegelijkertijd vertelt´De torens van Beiroet ook het verhaal van de oorlog in Libanon en van de vele gevaren die horen bij geweld. De auteur bezocht Beiroet, en dat voel je. Tegelijkertijd zou dit boek op heel wat andere plekken kunnen spelen. De sfeer van oorlog, maar vooral ook de zoektocht naar geluk, raakt elke lezer meteen. De djinn vergezelt Nabila overal. Een djinn is een innerlijke of zelfs bovennatuurlijke kracht in een persoon, en maakt dit boek extra speciaal. Welkom in het Midden-Oosten!
Lees een stukje
Ik leef in de stad.
De eerste dagen, weken was ik verloren en vaak wanhopig. Maar de djinn zei me vol te houden. Ik dwaalde rond, leerde de plekken kennen waar ik geld of iets te eten kreeg, de plekken waar ik beter niet kwam, waar ze me wegjoegen of bedreigden.
Soms lijkt het erop dat de djinn me met opzet laat verdwalen. Dan lacht hij ineens, als hij me naar de grauwste buurten brengt en zegt: vind je het niet mooi hier?
Je bent een gruwel, zeg ik. Ik spuw je uit en laat je achter. Dan maakt hij treurige en piepende geluidjes tot ik hem troost.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
De koningin zonder land
Waarom het nooit bananen regent
De wereld
De bank
Georges
Wat andere lezers vinden
Het is een heel mooi boek vooral met de prentjes er in en het las heel vlot het verhaal was ook mooi.
Nabila verlangt en droomt ervan om naar de grote stad te gaan maar haar ouders vinden het veel te gevaarlijk. Haar djinn (soort geest) moedigt haar aan toch te vertrekken. Ze vindt een manier om de stad in te raken, maar de stad was niet zo perfect als ze gedacht had. Ze zwerft rond in de straten tot er iets vreselijks gebeurt.
De thema's zijn spijt en angst, verlangen naar iets dat niet zo mooi is als je verwacht had.
Ik vind het een heel meeslepend boek over de oorlog, angst en verdriet. Ik kon me ook goed inleven in het hoofdpersonage omdat ze vertelt vanuit de ik-persoon. Je voelt wat ze voelt en je gaat helemaal op in wat ze ziet en in wat ze beleeft. Het gaat over de innerlijke stem in jezelf (voorgesteld als de djinn) die als je iets niet durft je toch overhaalt om er toch voor te gaan en dat vind ik heel bijzonder. Het is een kort maar krachtig verhaal, met af en toe een mooie houtskoolprent.
De stijl van de auteur is dromerig maar toch heel hard. Aan de ene kant is het verhaal realistisch, maar aan de andere kant gebeuren er ook onverwachte, onrealistische dingen die je meeslepen in het verhaal zonder dat het raar of onwerkelijk aanvoelt.
ik vond het boek heel erg leuk en relaxed. ik vond de personages ook heel leuk. het is geen lang verhaal en dat is positief bedoeld dus dat maakt het een leuk boek.
Het is een actueel verhaal van een jong meisje dat wegvlucht van het platteland naar een grote stad. Ze hoopt op een beter leven in de stad. Je mag het boek niet altijd letterlijk interpreteren. Wat er in het boek zich op korte tijd allemaal afspeelt, is niet realistisch. Het boek roept bepaalde gevoelens zoals geluk, angst, vriendschap en oorlog op.