De ruwe weg (Lean on Pete)
De vijftienjarige Charley Thompson leidt allesbehalve een doorsneebestaan: zijn moeder is verdwenen en zijn vader kijkt nauwelijks naar ‘m om. Op de plaatselijke renbaan wordt hij het hulpje van Del, een louche kerel, die enkele renpaarden bezit. Met 'Pete’, een oud en afgeleefd renpaard, ontwikkelt Charley al gauw een sterke band. Als Del besluit om Pete naar het slachthuis te sturen, vlucht Charley weg, samen met het renpaard. Het wordt een lange en ruwe tocht, richting Charleys tante, de enige die hem een toekomst kan geven.
"Twee jaar lang kon ik elke dag wakker worden met Charley. Ik vond het een heerlijk joch. De fouten die hij maakt, maakt hij uit liefde. Uit wanhoop en uit liefde. Twee jaar lang zat hij in mijn hoofd, dat was plezierig en inspirerend. Noem me krankzinnig, maar ik mis Charley af en toe, nu het boek af is’ aldus de auteur in "Vrij Nederland". En dat is niet overdreven, want protagonist Charley zal je na het lezen van deze fascinerende coming-of-age-roman nog lange tijd nauw aan het hart liggen. Een sterke roadnovel, geschreven in een rauwe, confronterende stijl, die de uitzichtloosheid van het landschap knap weerspiegelt.
Lees een stukje
Ik zag hoe een jongen zo hard werd geslagen dat hij schuim om zijn mond kreeg en stuipen kreeg en ik had gezien hoe een jongen een hond in zijn kop schoot met een .22. Ik had een andere jongen de pyama van zijn zusje zien aftrekken omdat hij haar daar van onderen wilde zien. Ze gilde en huilde. En ik had gezien hoe Del een paard sloeg zo hard als hij kon en ik had een paard zijn been zien breken en rond zien strompelen op drie benen terwijl het gebroken vierde been alleen nog maar met het vel aan hem vast zat. Ik bleef rennen en rennen tot ik zo moe was dat ik niet meer aan zulke dingen kon denken. Het duurde lang. Het duurt altijd lang, maar het werkt altijd.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Vrij
De stem van Tamar
De aankomst
Het jaar dat de zigeuners kwamen
De gelukvinder
Wat andere lezers vinden
'De ruwe weg' (Lean on pete) is een prachtig verhaal over een leven dat wij ons niet kunnen voorstellen.
Charley thompson is nog maar 15 en maakt meer ongelukken mee in 2 maanden dan wij in
2 jaar.
Het is een verhaal dat vol verassingen zit en het bleef me boeien tot op het eind.
Het is een echte aanrader.
Het boek was op sommige momenten best wel spannend en eens iets anders, maar eigenlijk kwamen er ook langdradige stukken in voor. In het begin zitten de passages vol variatie en gebeuren er verschillende dingen, maar in het algemeen is het leven van het hoofdpersonage Charlie heel saai en steeds hetzelfde. Hij is altijd onderweg en ondanks zijn criminele activiteiten, komt hij onder alles uit. Toch is het een leerrijk verhaal. Het vertelt hoe je moet overleven zonder familie en vrienden : gewoon helemaal op je ééntje. Vanaf het midden van het boek krijgt de titel een echte betekenis : een ruwe en lange weg met vele obstakels, die je alleen maar overwint met een hele hoop moed.
Ik vond het een leuk om te lezen.
Er was veel spanning en het leesde erg vlot.Ik dacht wel dat het boek leuker zou zijn volgens de kaft en de korte inhoud. Maar toch was het een leuk boek en daarom geef ik het vier sterren.
het was een zeer mooi boek, maar soms wat langdradig. Ik rij zelf paard en het boek omschrijft zeer mooi de band dat kan ontstaan tussen mens en dier.
Het boek was langdradig , ik vond dat veel hoofdstukken overbodig waren. Er kwamen veel verschillende personages in voor die eigenlijk geen betekenis hadden in het verhaal. Het hoofdpersonage is wel avontuurlijk, maar volgens mij is het niet realistisch dat iemand van 15 helemaal alleen kan overleven met weinig geld.Veel flashbacks waren er niet maar er werd wel af en toe verwezen naar het verleden van Charlie en zijn vader. De schrijfstijl was eenvoudig en er werd gebruik gemaakt van korte zinnen. Dit zorgde ervoor dat het boek gemakkelijk te begrijpen was.
zeer leuk book ,wel een beetje zielig omdat zijn vader en zijn paard sterven. leuk einde omdat hij na lang zoeken hij eindelijk zijn tante vind
Het boek heeft me tot op het einde kunnen boeien. Het verhaal zat vol verrassingen, zoals de dood van Charley zijn vader en zijn arrestatie. Er was wel veel slecht nieuws. De weg die Charley aflegt is niet de makkelijkste, enkel op het einde lijkt alles goed te komen. Alhoewel ik toch niet denk dat hij met al die dingen zomaar kan wegkomen. Realistisch vond ik het dus niet. Ook stelen ging zeer makkelijk, op twee keer na. Op zich was het boek goed en het kon me behoorlijk interesseren.
Het verhaal lijkt niet op de korte inhoud, vond ik. Wanneer ik de korte inhoud las, was het net of het een spannend verhaal zou worden en ik het boek in één ruk wou uitlezen. Eens ik begon te lezen was het al snel duidelijk dat dat niet zo was. Het verhaal is zeer monotoon want de jongen doet altijd hetzelfde. Wat ik wel bewonderenswaardig vond, was de liefde die de jongen, Charley Thompson, had voor het paard en de wilskracht om het paard in leven te houden ook al had de jongen het zelf niet éénvoudig. Het boek is zeer eenvoudig geschreven en makkelijk te volgen. Het is meer een jeugdboek en ik hou meer van spannende verhalen.
Ik vond het het een zeer mooi boek, maar het is soms wat langdradig. Ik zou dit boek vooral aanraden om op vakantie te lezen omdat je niet mee bent in het verhaal als je regelmatig pauzes neemt.
Charley is de hoofdpersoon van De ruwe weg, vijftien jaar oud. Zijn moeder heeft hem als klein kind verlaten en zijn vader overlijdt. Om de zomer te overbruggen gaat Charley bij Del Montgomery, een knorrige oude viezerik, werken op een paardenrenbaan en sluit vriendschap met Pete. Lean on Pete is een vijfjarige quarter horse die door Del gebruikt wordt om in het B-circuit te racen. Als Pete na te veel races moe en versleten is en volgens Del rijp voor de slacht, grijpt Charley in.
Charley knijpt ertussen uit en gaat samen met Pete op zoek naar Charleys tante, de enige die hem hoop op een toekomst kan bieden.
Het wordt een grimmige tocht vol hindernissen en gevaar, maar Charley blijft ondanks alle tegenslag op de been. Het is een intens verdrietig verhaal met hier en daar een sprankje hoop. Het is alsof Charley non-stop in zichzelf praat – je ziet de wereld door zijn ogen, voelt zijn pijn, met hier en daar een kort citaat.
Ik zal verder niet te veel van het verhaal weggeven. 'De ruwe weg' is simpelweg prachtig en je moet het gewoon zelf gaan lezen.